Πάρα πολλοί οπαδοί της Εθνικής του Γιάννη Αντετοκούνμπο δεν ήταν καν γεννημένοι το 1987 και δεν έχουν ιδέα γιατί μια ολόκληρη γενιά ανατριχιάζει σύγκορμη όταν ακούει τις πρώτες νότες του Final Countdown. Μιλάμε για αθώα χρόνια, χωρίς social media, που ένα ολάκερο Έθνος έβλεπε τον Νίκο Γκάλη να αναδεικνύεται όχι απλά σε ίνδαλμα, αλλά σε ήρωα. Που ένας πελαργός ζητωκραύγαζε σε κάθε πετυχημένη βολή. Που νιώσαμε απερίγραπτη ευτυχία όταν ο Αργύρης Καμπούρης πέτυχε τις δυο τελευταίες βολές. Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει στον τρόπο που παίζεται το μπάσκετ, που καταναλώνεται και κυρίως στο πώς νιώθουν τα μικρά παιδάκια βλέποντας έναν αγώνα. Στη συνείδησή μας όμως έμεινε χαραγμένο το «τιρινίνι».
Και 35 χρόνια μετά το 1987, 17 χρόνια μετά το 2005 (με Σπανούλη και Παπαλουκά), μάλλον η ελληνική εθνική ομάδα μπάσκετ φαίνεται να είναι έτοιμη για το τρίτο της πρωτάθλημα σε Ευρωμπάσκετ. Με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και τη φανέλα με το 34 να έχει κερδίσει ήδη (δικαιωματικά) μια θέση στην καρδιά των οπαδών. Και να είναι κομμάτι της ποπ κουλτούρας μας.
Ο Κύριος TILT σχεδίασε τα πιο τιρινίνι tshirt εκεί έξω και λίγο πριν το ταξίδι του στο Βερολίνο για να παρακολουθήσει τους αγώνες της Εθνικής Μπάσκετ βρήκε λίγο χρόνο να μας μιλήσει για το τιρινίνι φίλινγκ.
Πώς μπορείτε να εξηγήσετε το Τιρινίνι σε κάποιον που δεν έχει ιδέα τι σημαίνει;
Έχω εντοπίσει ένας χαριτωμένο ορισμό στο slang.gr: “Ουσία άχρωμος, πλην, όμως, έχουσα χαρακτηριστική οσμή. Ανακαλύφθηκε ταυτόχρονα από τέσσερα άτομα το 1987, λίγο πριν ο Αργύρης (καλά, ντε, δε σε είπαμε και καμπούρη) βαρέσει τις βολές που έστειλαν άπειρους πιτσιρικάδες να σπάνε ταμπλό και να κακοποιούν στεφάνια στις μπασκέτες των σχολείων. Εκλύεται όταν επίκειται σημαντικό γεγονός, καλό ή κακό, και συνήθως γίνεται αντιληπτή κοντά στο θέατρο του γεγονότος και μόνο από τους άμεσα ενδιαφερόμενους. Πληροφορίες θέλουν την ομάδα BAN να διαθέτει ανιχνευτές τιρινίνης που διασκορπίζει ανά την επικράτεια.”
Ωστόσο, ο όρος γεννήθηκε στο παρακάτω ανέκδοτο: Είναι ο ιστορικός τελικός Ευρωμπάσκετ του ΄87 στην Αθήνα και ο Καμπούρης ετοιμάζεται να εκτελέσει τις 2 τελευταίες βολές. Ξαφνικά, και ενώ χτυπά την μπάλα, γυρίζει στον Μαρτσουλιόνις και του λέει:
-“Μήπως σου μυρίζει Τιρινίνι?”
-«Νιετ, νιετ, Τι είναι αυτό το Τιρινίνι! Βάρα να τελειώνουμε!» απαντά ο Τιχονένκο.
-«Καλααά…» λέει ο Καμπούρης και σουτάρει την 1η βολή! 102 -101 μπροστά η Ελλάδα! Χαμός στο γήπεδο ο κόσμος ξεσηκώνεται, ο Καμπούρης ατάραχος χτυπάει την μπάλα..
Γυρίζει στον Τσατσένκο και του λέει: «Ρε συ ψηλέ, δε σου μυρίζει Τιρινίνι?»
– «Τι σκατά είναι αυτό το τιρινίνι? Βάρα ρε φίλε τις βολές…!» απαντά ο Τσατσένκο.
-«Καλαααααά, εμένα πάντως μου μυρίζει τιρινινι» λέει ο Καμπούρης και σουτάρει τη δεύτερη βολή! Ευστοχεί και 103-101 η Ελλάδα κερδίζει τον αγώνα, χαμός στο γήπεδο, ο κόσμος παραληρεί στις εξέδρες και… ΤΙΡΙΝΙΝΙ, ΤΙΡΙΝΙΝΙΝΙ ακούγεται από τα μεγάφωνα του γηπέδου (η έναρξη του τραγουδιού Final Countdown!).
Πότε σκεφτήκατε τα tshirt και πώς ανταποκρίθηκε το κοινό αρχικά; Η πορεία της Εθνικής μας έκανε το tshirt δημοφιλές;
Βλέποντας την εντυπωσιακή φετινή σύνθεση της εθνικής μας ομάδας, άρχισε κάτι να γαργαλά την ρινική μου κοιλότητα. Ο συνειρμός για μια πιθανή κατάκτηση του ευρωπαϊκού τίτλου πηγαίνει αμέσως στην επιτυχία του ´87. Μυρίζει λοιπόν ξανά τιρινίνι, οι πελαργοί* ξανάρχονται φέρνοντας το τρόπαιο για άλλη μια φορά. Και κάπως έτσι προκύπτουν τα στοιχεία της εικονογράφησης. Με τις πρώτες καλές εμφανίσεις της ομάδας το γαργαλητό απασχόλησε κάποιους ακόμα φίλους της εθνικής. Κι ενώ τα σχέδια για τα μπλουζάκια δημιουργήθηκαν αρχικά για να φορεθούν από εμένα και τους φίλους με τους οποίους θα παρακολουθούσαμε μαζί το τουρνουά, στην πορεία η παρέα αυτή μεγάλωσε αρκετά και το μπλουζάκι φορέθηκε από πολύ κόσμο.
σσ: (*ο πελαργός ήταν η μασκότ του Ευρωμπάσκετ του ‘87).
Θέλετε να μου πείτε πώς πείσατε τον Αργύρη Καμπούρη να το φορέσει;
Δεν χρειάστηκε να τον πείσουμε. Από την πρώτη εβδομάδα της παρουσίασης του t-shirt στα κοινωνικά δίκτυα έγινε μια προσέγγιση από τον Νίκο Καμπούρη, πρόκειται για τον γιο του Αργύρη, ο οποίος μου είπε πως έχει δίπλα του τον κύριο Τιρινίνη. Αυτή ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να ευχαριστήσουμε τον ήρωα του 1987 και να του κάνουμε ένα μικρό δωράκι, το τιρινίνι μποξ σετ με τα μπλουζάκια, τις κονκάρδες και τα όλα του. Είναι το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε, καθώς χωρίς τον Αργύρη Καμπούρη δεν θα υπήρχε τιρινίνι. Με μεγάλη χαρά, μέσα σε λίγες ημέρες έλαβα και την φωτογραφία του με το μπλουζάκι φορεμένο.
Πότε αποφασίσατε να ακολουθήσετε την Εθνική στο Βερολίνο;
Η απόφαση και το εισιτήριο για το πρώτο νοκ-άουτ παιχνίδι ελήφθησαν πριν να υπάρξει ακόμα η ιδέα για το μπλουζάκι. Λίγο πριν το Τουρνουά Ακρόπολις της Αθήνας.
Πείτε μου μερικά λόγια για το brand σας και τη φιλοσοφία του TILT!. Τι τύπος είναι ο κύριος TILT! με το χαρακτηριστικό μουστάκι;
Βασικά χαρακτηριστικά του brand είναι το χιούμορ, η νοσταλγία, η παιδική διάθεση, η ανεμελιά… Ο τύπος με το μουστάκι… Άφησε μουστάκι για να μιμηθεί τους παππούδες του. Γοητεύεται από το παρελθόν, αλλά τα μουστάκια του, σαν κεραίες ανίχνευσης θησαυρού, τον τραβάνε προς το μέλλον, ισορροπώντας τον στο εδώ και τώρα… Είναι φορές, επίσης, που αισθάνεται για πράγματα που έχει ξαναζήσει σαν να τα ζει για πρώτη φορά.
Μύρισε τιρινίνι;
Μας έκαψε τα ρουθούνια!
Είναι ένα t-shirt ικανό να κάνει κοινωνικό και πολιτικό statement;
Μπορώ με ασφάλεια να υποθέσω ότι μάλλον αυτό συμβαίνει από το πρώτο τυπωμένο t-shirt στην ιστορία. Το κάθε άτομο που φορά ένα μπλουζάκι που φέρει ένα μήνυμα, λεκτικό ή μη, κάνει μια δήλωση προς κάθε δέκτη. Ο τρόπος που ντύνεται ο καθένας μας αποτελεί ούτως ή άλλως ενα statement. Πολύ παραπάνω δε, όταν περιλαμβάνει και ένα τυπωμένο μήνυμα. Στην περίπτωσή μας ελπίζω να λειτουργήσει και σαν ξόρκι για την επιτυχία.
Info: www.tiltgifts.com και τα μπλουζάκια θα τα βρείτε εδώ.
