Αυτό που παρακολουθούμε σε θέατρα και μέσα κοινωνικής δικτύωσης από τότε που αποφασίστηκε η αποφυλάκιση του Δημήτρη Λιγνάδη είναι ένα μεταποκαλυπτικό σύμπαν όπου ινστρούχτορες μας νουθετούν σχετικά με την έννοια της Δικαιοσύνης και μιλούν για απειλές χειραγώγησης της γιατί άλλωστε ζούμε σε μια ευνομούμενη χώρα και σηκώνουν το δάχτυλο αυστηρά στους ομιλούντες με το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Που δεν του δίνουν σημασία γιατί τους θυμίζει κάτι ανάμεσα σε ενοχλητικό, απαίδευτο όχλο και υποκινητές κοινωνικής αναταραχής. Βέβαια, για να βγουν στους δρόμους οι άνθρωποι να εξεγερθούν πρέπει να έχουν α) κουράγιο και β)ένα σοβαρό λόγο. Η είδηση της αναστολής της ποινής του Δημήτρη Λιγνάδη μέχρι το Εφετείο, θα έλεγε κανείς ότι είναι ένας τέτοιος λόγος. Μπερδευόμαστε κι εμείς που δεν είμαστε δικαστές κι εισαγγελείς με την αποφυλάκιση κάποιου που πρωτόδικα οι ενδείξεις έγιναν αποδείξεις.
Πάμε τώρα στον Πάνο Βλάχο που τοποθετείται πάντα με ονοματεπώνυμο. Οι στίχοι του ηθοποιού και τραγουδοποιού Πάνου Βλάχου στην ανάρτηση του στο Instagram είναι σίγουρα καυστικοί. «Σε όποιον πέταξε τρικάκια του περνάτε βραχιολάκια, μα βαράτε παλαμάκια σ’ όποιον π**αγε παιδάκιαΤι κι αν είσαι βιaστής, Τι κι αν καταδικαστείς, ένα πράγμα σε γλιτώνει, οι φίλοι σου να είναι γόνοι. Αν δεν φέρνεις αντιρρήσεις στις μεγάλες κυβερνήσεις κι άμα έχεις και λεφτά τη γλιτώνεις πάραυτα”.
Να θυμίσουμε ότι στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, λίγο πριν αρχίσει η δεύτερη παράσταση των «Περσών» του Αισχύλου, θεατές σήκωσαν δύο μεγάλα πανό με τις λέξεις «βιαστής είναι». Η ανακοίνωση του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών που καταδικάζει την αποφυλάκιση του Δημήτρη Λιγνάδη διαβάστηκε επί σκηνής, με το κοινό να ξεσπά σε χειροκροτήματα.
Μια απορία έχουμε ακόμη μετά τον τόσο σουρεαλισμό. Πότε θα μάθουμε πώς πέρασε το πρώτο του σαββατοκύριακο ελευθερίας;
