Είναι από το Πόρτλαντ, τον λένε Μάικ Σνάιντερ και κάνει χαριτωμένη τέχνη σχολιάζοντας την καθημερινότητα στο Instagram φουσκώνοντας μπαλόνια. Είναι προσωρινή τέχνη. Κατασκευασμένη για να καταναλωθεί διαδικτυακά. Είναι ένας κατά λάθος inlfuencer. Και πολιτικός σχολιαστής.
Το 2012 ένας φίλος του επέμεινε ότι πρέπει να ανοίξει λογαριασμό στο Instagram. Δεν του άρεσε τότε η ιδέα. Τότε σχεδίαζε σκηνικά, σκεφτόταν να ξεκινήσει ένα μυθιστόρημα και δεν έβλεπε κάτι δημιουργικό στο να ανεβάζει φωτογραφίες που τραβούσε με το iPhone του.
Έγινε όμως τόσο δημοφιλής που η ενασχόλησή του με το Instagram έγινε μονόδρομος. Είχε απήχηση.
Τα μπαλόνια του είναι επιδραστικά επειδή λένε την αλήθεια.
Μιλάει ειλικρινά για τα συναισθήματά του. Δεν απορρίπτει τις σκέψεις του. Κι αυτό είναι το μυστικό της δυναμικής του. Συνομιλεί με τους followers του με χιούμορ. Ειδικά κατά την περίοδο της καραντίνας δεν απομονώθηκε συναισθηματικά αλλά εξέφρασε και τις δικές μας σκέψεις δείχνοντας ενσυναίσθηση.
Είναι η φράση της ημέρας. Το mood.
Έχει πάρει θέση και για τον πιο ακραίο νόμο κατά των αμβλώσεων στο Τέξας. Τέθηκε σε εφαρμογή το περιβόητο μέτρο για τον «πρώτο καρδιακό παλμό», νόμος που απαγορεύει τις αμβλώσεις μετά τις έξι εβδομάδες εγκυμοσύνης, με το πρόσχημα ότι τότε ακούγεται ο πρώτος καρδιακός παλμός του εμβρύου.
Είναι ξεκάθαρα η φωνή της συνείδησης μιας ολόκληρης γενιάς.
Έχει δεχθεί και κριτική ως μια βλαβερή μορφή νεοφιλελεύθερης διαδικτυακής τέχνης της Gen X για το γεγονός ότι βάζει μια φωτογραφία του χαμογελώντας με ένα σύνθημα που θα μπορούσε να είναι το μπλουζάκι που αγοράσατε από τα μαγαζιά της Inditex.
Θεωρούν ότι βγάζει καλοφωτισμένες φωτογραφίες με ψεύτικη pop art.
Εκείνος συνεχίζει να φουσκώνει τα ειρωνικά του μπαλόνια πιστεύοντας ότι τρολάρει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πλέον θέλει να σε κριντζάρει για να παραμείνει επίκαιρος.
