Ο Παντελής Κυραμαργιός δίνει το παρών στη μουσική πραγματικότητα, με τα “άφιλτρα τραγούδια”, υπόσχεται live βραδιές, δίνει το νόημα του έρωτα σε λίγες γραμμές, τονίζει πως η πανδημία δεν του έμαθε κάτι που δεν ήξερε και έχει συνειδητοποιήσει πως παρόλο που αυτό το καλοκαίρι είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίο, οφείλουμε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. 
 
Σε τι φάση σε βρίσκουμε; 
 
Μάλλον «σε τι φάση σε χάνουμε» θα έπρεπε να είναι η ερώτηση. Είναι τόσο παράξενη αυτή η περίοδος που νομίζω οτι γράφω τραγούδια για να μπορέσω να ετεροπροσδιοριστώ μέσα απο αυτά. Κάθε μέρα ανεβοκατεβαίνω απο κορυφές σε βυθούς και προσπαθώ να μαρκάρω κάποια σταθερά σημεία. 
 
Ποια είναι η έμπνευση ή οι εμπνεύσεις πίσω από τα “Άφιλτρα Τραγούδια”; 
 
Τα «άφιλτρα τραγούδια» είναι ένα κώδικας επικοινωνίας. Σαν κάποιος να γράφει ένα σύνθημα σε έναν τοίχο και να περιμένει πως κάποτε, εκείνος που τον αφορά θα περάσει απο τον συγκεκριμένο δρόμο και θα διαβάσει τη γραφή. Και επειδή η προσδοκία μου ήταν και είναι κάποια στιχάκια να βρουν τον στόχο τους, θεώρησα οτι το περιτύλιγμα δεν χρειάζεται να είναι φαντάχτερο. 
 
Τελικά η τέχνη οφείλει κάποιες φορές να είναι άφιλτρη; 
 
Η τέχνη δεν οφείλει τίποτα. Μέχρι πρότινος πίστευα ότι οφείλει τουλάχιστον να είναι ειλικρινής. Αλλά ούτε αυτό ισχύει. Πόσα σπουδαία έργα τέχνης δημιουργήθηκαν κατόπιν παραγγελίας ή τα απέρριψε ο ίδιος ο δημιουργός, αλλά ο χρόνος τα φόρτωσε με αξία; Ούτε ο καλλιτέχνης ούτε το κοινό διαθέτουν αντικειμενικά κριτήρια. Μόνο ο χρόνος. Αρκεί κι αυτός να ανακαλύψει το έργο για να ξεκινήσει τη δουλειά του.
 
Οι στίχοι του κομματιού “Το Τραγούδι του Γέλιου Σου” με έναν τρόπο κάνουν τον ακροατή να θέλει να βουτήξει στον έρωτα εντελώς “άφιλτρα”, χωρίς σκέψεις και φόβους. Αυτό είναι το μυστικό στον έρωτα; 
 
Θεωρώ πως ναι. Αν υπολογίζουμε κινδύνους, διαχωρίζουμε λογική απο συναίσθημα και γινόμαστε επιφυλακτικοί, τότε χάνουμε το νόημα. Και το νόημα, κατά τη γνώμη μου, είναι η συντριβή. Συντριβή του εαυτού μας και γέννηση ένος καινούργιου εαυτού μέσα απο την ένωση με τον άλλον. Επικίνδυνη διαδικασία και συχνά επώδυνη. Απαραίτητη όμως αν αναζητάς θαύματα.
 
Πώς λειτούργησε η καραντίνα για εσένα ως καλλιτέχνη. Υπάρχει κάποιο “μάθημα” που πήρες από αυτή; 
 
Δεν ξέρω αν συνειδητοποίησα κάτι που δεν γνώριζα πριν, τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο. Κάποια κλισέ , όπως το «τίποτα στη ζωή δεν είναι δεδομένο» τα βιώσαμε και τα βιώνουμε. Δεν έχουμε ξεμπερδέψει ακόμα και δύσκολα μπορούμε να αποτιμήσουμε τις ζημιές σε προσωπικό και σε συλλογικό επίπεδο. Το βέβαιο είναι οτι δεν πρόκειται να ξαναπώ τη λέξη «βαριέμαι». Είναι τόσα αυτά που θέλησα να κάνω και δεν μπορούσα λόγω των απαγορεύσεων και των περιορισμών που δεν θα περιορίσω τον εαυτό μου μόνος μου πότε ξανά λόγω κούρασης ή τεμπελιάς.
 
 
Τι έχουμε να περιμένουμε από το νέο σου άλμπουμ; 
 
Δεν ξέρω αν τα «άφιλτρα» θα αποτελέσουν ολοκληρωμένο άλμπουμ. Έρχονται απροειδοποίητα και στήνονται στη στιγμή. Και εκείνη ακριβώς τη στιγμή επιδιώκουν να αποτυπώσουν. Αν λοιπόν γίνουν κάποτε άλμπουμ, θα είναι μια έκθεση κάποιων πολύ προσωπικών στιγμών που δεν τις πήρε το ποτάμι. 
 
Θέλουμε να μάθουμε για τα επόμενα επαγγελματικά σου βήματα, αλλά και για τα καλοκαιρινά σου σχέδια. Πόσο αναγκαίο είναι το συγκεκριμένο καλοκαίρι μετά από το συλλογικό πανδημικό σοκ; 
 
Το καλοκαίρι είναι πάντα σημαντικό. Ερχόμαστε σε επαφή με τη φύση, αλλάζουμε περιβάλλον και γίνεται μια επανεκκίνηση εγκεφαλική για να ξεκινήσουμε τη νέα σεζόν. Το συγκεκριμένο είναι ύπουλο γιατί, όπως βλέπουμε, τα κρούσματα καθημερινά ανεβαίνουν. Έχουμε ανάγκη να είμαστε ανέμελοι αλλά δυστυχώς δεν γίνεται. Ας συνεχίσουμε ατομικά να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας και συλλογικά να πιέζουμε την πολιτεία να αναλάβει επιτέλους τις δικές της.
 
Σε ό,τι αφορά τα καλλιτεχνικά είναι ένα καλοκαίρι με αρκετές ώρες στο στούντιο μιας και ετοιμάζω τραγούδια για αρκετές διαφορετικές ενότητες. Τον μεγαλύτερο ενθουσιασμό τον έχω για τα τραγούδια που ετοιμάζουμε με τη Σαββέρια Μαργιολά και τους συνεργάτες της. Η Σαββέρια με τιμά με την εμπιστοσύνη της αναθέτοντας μου να γράψω τα τραγούδια που θα αποτελέσουν το επόμενο της άλμπουμ. Και το παράδοξο είναι οτι τα τραγούδια αυτά είναι τα πιο προσωπικά μου.
 
Πέρα απο αυτά στήνω σιγά σιγά ένα cd γεμάτο συμμετοχές καλλιτεχνών που αγαπώ και θαυμάζω. Τέλος, το πιο δύσκολο πρότζεκτ, γιατί απαιτεί μελέτη και έρευνα, είναι η δημιουργία ενός άλμπουμ αφιερωμένου σε σπουδαίες προσωπικότητες που έζησαν σε κάθε γωνιά της γης και έγραψαν ιστορία.
Όλα γίνονται παράλληλα και το φθινόπωρο θα έχουμε τα πρώτα δείγματα.
 
Οι live εμφανανίσεις θα είναι μετρημένες και ανακοινώνονται στα social media. Προς το παρόν έχουμε στις 17 Ιουλίου μία συναυλία στο Κατράκειο στα πλαίσια του Sputnik Festival, στις 24 Ιουλίου συμμετέχουμε στο «No Torture Festival» στη Γεωπονική Σχολή Αθηνών, στις 25 Ιουλίου έχουμε μία συναυλία στο Κάστρο της Κιμώλου και στις 27 Ιουλίου παίζουμε στη Γωγώ, στον Νέο Κόσμο.