Η πρώτη φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ τόλμησε να κατεβάσει έναν 30 και κάτι υποψήφιο δήμαρχο στην Αθήνα, ήταν το 2006. Και το γεγονός πως εκείνος ο υποψήφιος είναι τώρα αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, καταδεικνύει την επιτυχία του εγχειρήματος. Διάβασα για πρώτη φορά το όνομά του σε μια ανάρτηση που είχε κάνει στο Facebook ο Πέτρος Τατσόπουλος, κάποιες ημέρες μετά το βελούδινο διαζύγιο με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπου χαρακτήριζε την επιλογή του Γαβριήλ Σακελλαρίδη «εξαιρετική».  

Ο 34χρονος Γαβριήλ Σακελλαρίδης φαντάζει ο ιδανικός διάδοχος – συνεχιστής μιας παράδοσης που πάει να χτιστεί. Οικονομολόγος, με μεταπτυχιακες σπουδές στη Νέα Υόρκη και ένα απο τα στελέχη της νέας γενιάς της Κουμουνδούρου. Άγνωστος στο κοινό, όπως και σε εμένα. Αυτό που ήθελα να διαπιστωσω και να διαπιστώσουν οι αναγνώστες μαζί μου, ειναι τι τύπος ειναι. Άλλωστε, έχουμε δει 30χρονους επίδοξους πολιτικούς μάγους να ομιλούν απταίστως την ξύλινη γλωσσα της πολιτικής.

Θα ήταν αλλος ένας; Ή θα μιλάμε για ένα παιδι-θαύμα που ξεπήδησε απο το «φυτώριο» του ΣΥΡΙΖΑ; Τις απαντήσεις θα τις δωσει ο χρόνος, αλλα μπορείτε να πάρετε μια γεύση απο την αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο Provocateur.

Τελικά, θα είναι ένα πολιτικό μήνυμα στην συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ή «νίκη της Αυτοδιοίκησης» μια ενδεχόμενη εκλογή σας στο Δήμο Αθηναίων;

Θα είναι νίκη της ζωής και της ελπίδας. Οι πολίτες της Αθήνας θα ψηφίσουν και για να στείλουν πολιτικό μήνυμα σε αυτούς που τους καταστρέφουν τη ζωή τους, αλλά και για να αλλάξει η πόλη. Οι εκλογές αυτές θα φέρουν μια ιστορική αλλαγή στην Αθήνα, μια αλλαγή που θα συζητηθεί όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και έξω απο τα σύνορα της χώρας μας. Είναι μια ψήφος για να γίνει η Αθήνα πόλη της αλληλεγγύης, του πολιτισμού και της δημοκρατίας, πόλη ανοιχτή, φιλόξενη, ζωντανή και ανθρώπινη. Η «Ανοιχτή Πόλη» ήταν η ουσιαστική αντιπολίτευση τόσο στην δημαρχία Κακλαμάνη, όσο και στην δημαρχία Καμίνη. Έχει αποδείξει και την μαχητικότητα και την προγραμματική της επάρκεια. Τώρα είναι η ώρα να δοκιμαστεί και στην διοίκηση του δήμου.

 

Ποια είναι η γνώμη σας για το γήπεδο του Παναθηναϊκού και το γήπεδο του στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας;

Το πρόβλημα έχει προκύψει από το αδιέξοδο της «διπλής ανάπλασης» με την οποία δηλώσαμε εξ’ αρχης αντίθετοι. Αν το σχέδιο εκείνο είχε προχωρήσει, σήμερα, με την κρίση, θα είχαμε ένα τεράστιο γιαπί στον Ελαιώνα, έναν σωρό απο μπάζα στη Λεωφόρο και τον Παναθηναϊκό να μην έχει γήπεδο. Μέχρι να υπάρξει ολοκληρωμένη πρόταση πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, το γήπεδο πρέπει να παραμείνει στην Αλεξάνδρας, ανακαινισμένο σύμφωνα με τις σύγχρονες προδιαγραφές και ενταγμένο στο σχέδιο μιας μεγάλης ανάπλασης που θα αφορά την ευρύτερη περιοχή.

 

Μιλήσατε για την αστυνόμευση και την ασφάλεια των πολιτών τονίζοντας πως «Η παρέμβαση του Δήμου στις υποβαθμισμένες γειτονιές θα πρέπει να ξεκινήσει από τη συνεννόηση με τους κατοίκους, που ζουν σ’ αυτές». Μπορείτε να μας δώσετε μια πιο πλήρη εικόνα για το πώς σκέφτεστε το ρόλο της αστυνομίας;

Εμείς θέλουμε τον αστυνομικό της γειτονιάς. Σωστή κατανομή του ανθρώπινου δυναμικού της αστυνομίας ανάμεσα στο κέντρο και τις γειτονιές, σε συνδυασμό με καλύτερη εκπαίδευση, επαγγελματισμό και συναίσθηση του κοινωνικού ρόλου της αστυνομίας. Μόνο έτσι μπορεί η αστυνομία να συμβάλλει ουσιαστικά στο πρόβλημα της ασφάλειας. Ο Δήμος απο την πλευρά του έχει υποχρέωση να δώσει ζωή στις υποβαθμισμένες περιοχές. Να φωτίσει κυριολεκτικά και μεταφορικά τις σκοτεινές γωνίες. Να μη μοιάζουν οι γειτονιές απόκοσμες, παραδομένες στην εγκατάλειψη. Όταν για παράδειγμα υπάρχει μια παιδική χαρά με διαλυμένες κούνιες, που δεν πηγαίνει κανένας το παιδί του, τότε αυτόματα γίνεται μια «σκοτεινή τρύπα» στην πόλη και πλέον μετατρέπεται σε χώρος παραβατικότητας. Όταν γενικά δημιουργείς όρους ζωής στις γειτονιές, όπως μέσα από πολιτιστικές εκδηλώσεις, όταν ο κόσμος κυκλοφορεί, όταν υπάρχει ηλεκτροφωτισμός, τότε σαφώς και το αίσθημα της ασφάλειας μεγαλώνει. Φυσικά υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στην κοινωνική και ανθρωπιστική κρίση και την εγκληματικότητα. Αν δεν φτιάξεις βάσεις που να στηρίζονται στον άνθρωπο, δεν μπορείς να σπάσεις αυτόν τον κρίκο που υπάρχει ανάμεσα στην οικονομική εξαθλίωση και την παραβατικότητα. Μέσα στην κρίση βλέπεις ανθρώπους που γίνονται υποχείρια του οργανωμένου εγκλήματος. Προφανώς και δεν το δικαιολογώ, αλλά κάποιοι για να ζήσουν κάνουν δουλειές για το οργανωμένο έγκλημα. Το ζήτημα της ασφάλειας είναι πολύ σοβαρό και αυτό που δεν ανέχομαι είναι πως αυτοί που το έχουν διαχειριστεί τόσα χρόνια, επενδύουν μόνο στην «εικόνα». Και αυτό το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό για να το αφήσουμε σε επικοινωνιακούς χειρισμούς κάποιων που έχουν αποδειχθεί ανίκανοι να το διαχειριστούν.

 

 

Μιλώντας με φίλους μου που είναι σκεπτικοί απέναντι στο κόμμα σας, τον ΣΥΡΙΖΑ, μου θέτουν συχνά το ερώτημα της αστυνόμευσης. Θεωρούν πως η αστυνόμευση θα χαλαρώσει, πως θα επικρατήσει η παρανομία και εμφανίζονται σίγουροι πως κάποια στιγμή, σε μια πορεία θα έχουμε καταστροφές σε κτίρια της πόλης. Τι τους απαντάτε ως στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ;

Αυτό είναι εξαιρετικά χαζό ως αντίληψη. Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει μια αστυνομία σωστά οργανωμένη, με επαγγελματίες αστυνομικούς, που να έχουν καλές συνθήκες εργασίας και να μπορούν να διατελέσουν το λειτούργημά τους. Θέλουμε μια αστυνομία που να έχει σεβασμό στα ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα. Από την πλευρά μας, δεν θα ανεχθούμε αυτά που γίνονται επί εποχής Δένδια, αλλά και πιο παλιά, όπως παραβιάσεις δικαιωμάτων, εξευτελισμούς στα τμήματα και τσαμπουκάδες από την πλευρά της αστυνομίας. Προφανώς επειδή σε κάθε πολιτεία πρέπει να υπάρχουν όργανα επιβολής της τάξης, θέλουμε μια σωστή αστυνομία, που να νιώθει την κοινωνία κοντά της και να μπορεί να την εμπιστευτεί. Να αλλάξουμε την εικόνα που έχει η αστυνομία σήμερα, ότι είναι ο εχθρός των πολιτών και να νιώσουν ότι είναι δίπλα τους. Όπως συμβαίνει στις ευρωπαϊκές πόλεις, όπου ένας πιτσιρικάς περνάει δίπλα από έναν αστυνομικό και δεν φοβάται ότι θα τον σταματήσει και θα του κάνει έλεγχο για χουνέρι.

 

Είστε εναντίον του ανοίγματος των εμπορικών μαγαζιών τις Κυριακές. Συζητάτε μόνο για ένα διαφορετικό ωράριο στα καταστήματα του ιστορικού κέντρου. Μπορείτε να γίνετε πιο σαφής;

Από το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές κερδίζουν μόνο οι μεγάλες αλυσίδες και οι πολυεθνικές. Όλοι οι άλλοι βγαίνουν χαμένοι. Ο τζίρος είναι συγκεκριμένος, δεν μεταβάλλεται, γιατί ο κόσμος δεν έχει έλλειψη χρόνου, αλλά έλλειψη χρημάτων. Τα μικρά εμπορικά καταστήματα κάνοντας ταμείο τις Κυριακές έχουν χασούρα, γιατί αυξάνεται το κόστος λειτουργίας. Οι εργαζόμενοι έχουν επίσης χασούρα.Ειδικά για τις τουριστικές ζώνες, μπορεί να υπάρχει καθορισμός ειδικού ωραρίου λειτουργίας για τα καταστήματα σε συνεννόηση με τους επιχειρηματίες, τους εργαζόμενους και τους κατοίκους. Οι δικές μας προτάσεις εστιάζουν στην τόνωση της εμπορικής δραστηριότητας των μικρών επιχειρήσεων, απέναντι στις μεγάλες αλυσίδες που επιδιώκουν να μονοπωλήσουν την αγορά. Το άνοιγμα τις Κυριακές θα φέρει κι άλλα λουκέτα σε μικρομάγαζα.

 

Φαντάζομαι πως θέλετε να απογκετοποιήσετε την Αθήνα και όχι απλά να μεταφερθούν οι πιάτσες αλλού… Πώς θα το καταφέρετε αυτό;

Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε αυτή την πρακτική. Να καθαρίζεται δήθεν το κέντρο και να σπρώχνεται όλο το φάσμα της παράνομης δραστηριότητας σε άλλες περιοχές. Από την γκετοποίηση κερδίζουν τα κυκλώματα. Είναι κύκλος εκμετάλλευσης. Η απάντηση σε αυτό είναι οι ζωντανές γειτονιές. Αυτό σημαίνει παρεμβάσεις ανάπλασης, μέτρα για την στήριξη των μικρών τοπικών επιχειρήσεων και καταστημάτων, πολιτιστικές πρωτοβουλίες, έμφαση στον φωτισμό και την καθαριότητα, ενεργοποίηση όλων των κατοίκων, μέσα από συλλογικές συμμετοχικές διαδικασίες για την καταγραφή των προβλημάτων και την αναζήτηση λύσεων. Και φυσικά απαιτείται ουσιαστική αστυνόμευση εκεί που δρα το οργανωμένο έγκλημα. Εκεί θέλουμε την αστυνομία να κάνει καλά τη δουλειά της.

 

Έχετε σπουδάσει στη Νέα Υόρκη. Τι από εκείνα που είδατε εκεί θα μπορούσαν να είναι άμεσα εφαρμόσιμα στην Αθήνα;

Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να μεταφέρεις σε όποια κλίμακα τη μητρόπολη του κόσμου. Αυτό που έχει καταφέρει το «Μεγάλο Μήλο», σταυροδρόμι και χωνευτήρι ταυτόχρονα, δεν μεταφέρεται. Το δικό μας όραμα για την Αθήνα, είναι ν’ αποκτήσει τη δική της ταυτότητα. Τα δικά της local – αλλά πολυσυλλεκτικά – χαρακτηριστικά, που θα την κάνουν μοναδική και ανοιχτή.

 

 

Κεντροαριστεροί κύκλοι σχολίαζαν πως είστε «πολιτικός καριέρας», άρα και πισωγύρισμα για την αυτοδιοίκηση. Τι απαντάτε;

Και ποιοι τα λένε αυτά; Αυτοί που έτρεχαν στους διαδρόμους των κομμάτων τους για να προλάβουν να πάρουν πρώτοι το χρίσμα; Που ενδιαφερόντουσαν μόνο για το πως θα χρωματιστεί ο χάρτης το βράδυ των εκλογών; Είναι τουλάχιστον αστείο να κόπτονται για την αυτονομία της αυτοδιοίκησης οι επαγγελματίες πολιτικοί των τελευταίων 40 χρόνων. Και μάλιστα πότε; Σήμερα που ο κόσμος τους πήρε χαμπάρι και ψάχνουν τρόπο να κρύψουν την πολιτική τους ταυτότητα. Πισωγύρισμα για την αυτοδιοίκηση είναι αυτοί που για χρόνια την χρησιμοποίησαν ως πεδίο για πελατειακές εξυπηρετήσεις και αποδοτικότατες μπίζνες. Η αριστερά μάχεται εδώ και γενιές ολόκληρες για την πραγματική ουσία της αυτοδιοίκησης. Και αυτή είναι που θα αποκαταστήσει την τιμή και την ουσία του θεσμού.

 

Σας είδαμε να επιτίθεστε από το πρώτο λεπτό εναντίον των συνυποψήφιών σας. Να περιμένουμε σκληρό rock;

Ασκούμε κριτική με βάση την αλήθεια και την πραγματικότητα. Η αλήθεια δεν κρύβεται ούτε πίσω από έργα βιτρίνας, ούτε κάτω από τα χαλάκια. Επιθέσεις δεν κάνουμε, και μάλιστα προσωπικές. Αλλά το ψέμα δεν μπορεί να μένει αναπάντητο. Κι αν το ροκ μας φαίνεται σκληρό, η πραγματικότητα είναι πιο σκληρή.

 

Είστε ο εκλεκτός του Αλέξη Τσίπρα. Αυτό σας αγχώνει περισσότερο;

Δεν παίζουμε στο Game of Thrones για να μιλάμε με όρους «εκλεκτού». Συλλογική ήταν η απόφαση, συλλογικό είναι και το… άγχος. Έχω επίγνωση της ευθύνης που πήρα με την υποψηφιότητα. Ταυτόχρονα, είναι και μεγάλη τιμή να είσαι επικεφαλής ψηφοδελτίου για το Δήμο της Αθήνας και μάλιστα μιας αριστερής δημοτικής παράταξης με συνέχεια, δράση και αποτελεσματικότητα. Το άγχος μου ξεκινά την επόμενη μέρα των εκλογών, για να καταφέρουμε τη μεγάλη αλλαγή στην πόλη. Να κάνουμε πράξη όλα αυτά που σχεδιάζουμε κι ονειρευόμαστε.

Θα ήθελα να γυρίσουμε τη συνέντευξη στον ενικό. Έχετε κάποιο πρόβλημα με αυτό;

Καθόλου.

 

Είχες βγει χθες βράδυ; Και εάν ναι, που πήγες;

Έχω πια «άγριο» πρόγραμμα από νωρίς το πρωί, οπότε δεν μένει και πολύς χρόνος για άνετα ξενύχτια. Αν και τα άνετα ξενύχτια και μάλιστα τις καθημερινές για τους περισσότερους έχουν τελειώσει. Μένω στο κέντρο, κυκλοφορώ πεζός, όλο και κοντοστέκομαι συναντώντας φίλους μέχρι να φτάσω σπίτι. Αποφορτίζει τη μέρα.

 

Ποια είναι τα στέκια σου στην Αθήνα;

Όπου βρίσκεται η καλή παρέα.

 

Ποια είναι η τελευταία ταινία που είδες και ποιο το τελευταίο βιβλίο που διάβασες;

Ταινία, ο «Λύκος της Γουλ Στριτ». Για να καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αδυσώπητος, ύστερος, αλλά και ταυτόχρονα πρωτόγονος καπιταλισμός. Ο Σκορτσέζε συμβάλλει στην απομυθοποίηση του κυρίαρχου οικονομικού προτύπου, που αμφισβητείται πλέον ακόμα και στην καρδιά της Αμερικής. 
Βιβλίο, οι «35 νεκροί» του Σέρχιο Αλβάρες. Αν και μεγάλο, διαβάζεται μονοκοπανιά και περιγράφει πολύ ζωντανά την κοινωνική κατάσταση στην Κολομβία. Γιατί πρέπει να σκεφτόμαστε παγκόσμια.

 

Ποιο είναι το καλύτερο «βρώμικο» της Αθήνας;

Το καλύτερο «βρώμικο» είναι το πλησιέστερο, την ώρα που το χρειάζεσαι.

 

Τι ομάδα είσαι;

Παναθηναϊκός. Απο πριν εμπλακώ στα δημοτικά, να το λέμε αυτο.

 

Έχεις ποδήλατο;

Το έχω σκεφτεί να κυκλοφορώ με ποδήλατο στο κέντρο, αλλά δεν είναι ακόμα καθόλου φιλική η πόλη στους ποδηλάτες.

 

 

Με ποια πράγματα παθιάζεσαι;

Παλιότερα παθιαζόμουν πολύ με το ποδόσφαιρο, τώρα όχι και τόσο, έχω σταματήσει να παρακολουθώ αγώνες. Παθιάζομαι με τηλεοπτικές σειρές και μέχρι πριν λίγο καιρό, παρακολουθούσα μανιωδώς. Τώρα όχι τόσο πολύ, γιατί δεν έχω χρόνο. Απλά μερικές φορές όταν χαλαρώνω. Τώρα τελευταία είδα τον δεύτερο κύκλο των Americans. Μου αρέσουν το Homeland, το Breaking Bad και το Game of Thrones. Δυστυχώς το House of Cards δεν το έχω δει, αν και μου το συστήνουν σχεδόν όλοι οι φίλοι.

 

Αν χτυπούσες ποτέ tattoo, τι θα ήθελες να ήταν αυτό;

Δεν είμαι fan των τατουάζ και δύσκολα θα έκανα. Δεν θα ήθελα να κάνω κάποιο αριστερό,  στερεότυπο tattoo, γιατί θεωρώ πως θα ήταν ποζεριά. Αν και γενικότερα μου αρέσει να βλέπω σε άλλους, εγώ θα δυσκολευόμουν να βρω ένα που θα αποτυπωθεί πάνω μου για πάντα. Δεν νομίζω πως θα ήθελα να τα προβάλλω κάποια από τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μου με ένα μόνιμο αποτύπωμα στο σώμα μου.

 

Προλαβαίνεις αυτόν τον καιρό να βγεις ραντεβού με μια γυναίκα;

Νομίζω πως όποιος θέλει πάντα προλαβαίνει. Προφανώς και ο χρόνος είναι περιορισμένος, αλλά για αυτά τα ζητήματα πρέπει να βρίσκεις. Και εγώ το έχω ανάγκη. Έχει σημασία για να έχεις μια ισορροπημένη ζωή, ιδιαίτερα σε αυτή τη φάση. Και ο έρωτας σε βοηθάει πολύ να ισορροπείς.