Τον ordinary man τον ανακάλυψα τις πρώτες μέρες του δεύτερου lockdown, μέσα από ένα illustration που πετύχαινα κυριολεκτικά σε κάθε instagram story που άνοιγα. “Το lockdown σου προσφέρει τη μοναδική ευκαιρία να κάνεις ένα βήμα πίσω και να συνειδητοποιήσεις πως είσαι ένα μικρό σκατό”. ΩΠΑ. Επιτέλους ένα καλό αστείο στο Instagram, μετά από καιρό. Σκρολάροντας στον λογαριασμό του ανακάλυψα κι άλλες πικρές αλήθειες που με κατατάσσουν στην κατηγορία “ordinary people” και δεν μπορούσα να μη τον ρωτήσω κάποια πράγματα για τη δουλειά του, την καραντίνα, τους κοινούς θνητούς και το πώς βλέπει τον ordinary man στο μέλλον. Μέσα σε όλα, ανακάλυψα πως ο Αντώνης, εκτός από τη φωνή του υποσυνειδήτου μας, είναι ταξιδιώτης, art director στον χώρο της διαφήμισης, YouTuber σε ένα κανάλι με παρωδίες ταξιδιών που δεν έγιναν ποτέ και εν τέλει καθόλου ordinary. Εκτός κι αν μπορεί κανείς να είναι ordinary αλλά και να ΜΗΝ είναι την ίδια στιγμή.
Ποια είναι η έμπνευση πίσω από τον λογαριασμό σου; Πώς ορίζεις τον “ordinary man”;
Ο οrdinary man είναι ο μέσος άνθρωπος. Είναι ένας άνθρωπος που δεν υπάρχει στα αλήθεια. Είναι προϊόν στατιστικής. Φυσικά, κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και ακόμα και αν μοιάζει “μέσος” και “συνηθισμένος” δεν είναι. Οπότε ο τίτλος είναι σαρκαστικός.
Πώς νιώθει ένας ordinary άνθρωπος στην καραντίνα;
Ένας ordinary άνθρωπος φοβάται, ανησυχεί, ξενερώνει. Επίσης οργίζεται, παλεύει και ελπίζει. Όλα μαζί.
Ποιος τομέας της ζωής εμπνέει περισσότερο τα illustrations σου;
Νομίζω η καθημερινότητα. Μου αρέσει ειδικά όταν βρίσκω πράγματα που όλοι λίγο πολύ κάνουμε ή σκεφτόμαστε αλλά κανείς δεν κάθεται να τα παρατηρήσει και να τα εκφράσει. Έτσι ταυτίζεται και αυτός που το βλέπει γιατί του υπενθυμίζει ότι κάποιες εμπειρίες είναι συλλογικές. Είναι και παρηγορητικό αυτό σε έναν βαθμό.
Αν έπρεπε να βρω μια ομπρέλα για το mentality του «ordinary man» θα ήταν «συγκρατημένα απαισιόδοξος». Ισχύει;
Έχω κάνει και ένα σκίτσο με αυτό το λεκτικό! Κοίτα, ζούμε σ’έναν κόσμο που κατά γενική ομολογία πάει σκατά. Δεν μου αρέσει όμως ο μηδενισμός και η παραίτηση. Προσπαθώ να παρουσιάζω αυτήν την παρακμή με μια ευαισθησία. Κατά βάθος πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε.
Τελικά, το Instagram έχει γίνει το απόλυτο πεδίο δράσης των καλλιτεχνών; Αν ναι, γιατί πιστεύεις πως συμβαίνει αυτό;
Είναι η πιο image-oriented πλατφόρμα. Το ίδιο το interface του app είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να δίνει την μέγιστη βαρύτητα στις εικόνες. Επιπλέον, η απήχηση που μπορεί να αποκτήσει ένα post, μέσα από hashtags, κοινοποιήσεις σε stories κλπ το κάνουν πολύ δημοφιλές.
«Facebook: validating feelings since 2004». Σε αρκετές δημιουργίες σου θίγεις το ζήτημα των social media και το κατά πόσο έχουν εισβάλει στην καθημερινότητά μας σε όλα τα επίπεδα. Πού πιστεύεις πως θα οδηγήσει όλο αυτό;
Στον θάνατο! Όχι πλάκα κάνω. Δεν νομίζω ότι θα μας οδηγήσει κάπου συγκεκριμένα. Είναι κομμάτι ενός κόσμου που αλλάζει συνεχώς. Προσωπικά, περνάω πολλές ώρες στα social και μέσω της δουλειάς μου οπότε τα σχολιάζω και εκείνα ως μέρος της καθημερινότητάς μας.
Ποιο από τα illustrations σου σε κάνει να νιώθεις περισσότερο περήφανος;
Το αγαπημένο μου είναι αυτό για το tinder. Είναι δυο καμένα σπίρτα που κάνουν match. Ένιωσα πολύ περήφανος γι’αυτό το λογοπαίγνιο.
Ποιες άλλες συνήθειες των ordinary people, δηλαδή όλων μας, θα σατιρίσεις στο μέλλον;
Δεν ξέρω να σου πω. Όλες οι δουλειές είναι εμπνεύσεις της στιγμής και της εκάστοτε διάθεσης. Το ωραίο με αυτό το project είναι ότι δεν με δεσμεύει κανείς. Είναι απλώς ένα sketchbook που αντί να το κλείνω στο συρτάρι το μοιράζομαι ανοιχτά με όλους.
