Καλοκαιράκι έχει μυρίσει, μας μπήκε κι ο Αύγουστος που λες, όπως ξέρει κάθε θριλεράκιας που σέβεται τον εαυτό του, αυτή είναι η καλύτερη περίοδος για να λιώσεις σε horror films. Επειδή όμως πρέπει να τιμάμε την παράδοση και τους πατέρες του είδους, με αφορμή τη μέρα που γεννήθηκε ο Γουές Κρέιβεν. Για λόγους αρχής και σεβασμούς στο είδος δεν θα αναφερθούμε ούτε στον “Εφιάλτη στον δρόμο με τις Λεύκες“, ούτε βέβαια στο “Scream”, που έβαλε τις βάσεις της αναβίωσης των thriller movies, με το σαρδόνιο χιούμορ κάπου στα μέσα των 90s. Θα μιλήσουμε για 5 horror διαμαντάκια, που κάθε μύστης του είδους επιβάλλεται να έχει στην κατοχή του! Nαι ρε, μαζεύουμε ακόμη dvd, παίζει πρόβλημα;

“The Serpent and the Rainbow”

Στα ελληνικά κυκλοφόρησε υπό τον απλό και πλήρως κατανοητό τίτλο Βουντού κι έχει την αυτού μεγαλειότητα του Μπιλ Πουλμαν στον πρωταγωνιστικό ρόλο του ζόμπι ανθρωπολόγου που επιστρέφει στη ζωή, χάρη σε ένα μίγμα θαυματουργών μαντζουνιών. Το καλτ στάτους της ταινίας όπως καταλαβαίνεις ξύνει ταβάνι, με τον Κρέιβεν να θαυματουργεί πίσω από την κάμερα με νευρώδη σκηνοθεσία κι ένα απολαυστικό μοντάζ.

“Τhe Last House on the Left”

Όταν στην πρώτη σου ταινία, επιχειρείς να διασκευάσεις την “Πηγή των Παρθένων” του Μπέργκμαν, σκαρώνοντας μια από τις πιο θρυλικές και σκληρές ταινίες τρόμου που είδαν ποτέ τα ματάκια μας, ξέρεις ότι το όνομα σου θα το θυμούνται για πάντα. Έτσι κι έγινε και με τον Γουές Κρέιβεν, σε ένα τέρμα απαισιόδοξο και κλειστοφοβικό διαμαντάκι, που βάζει ένα καθρέφτη ΝΑ, στα μούτρα της ανθρώπινης φύσης και των δεινών που μπορεί να προκαλέσει. Στο remake της ταινίας έκανε την παραγωγή, δίνοντας τα σκηνοθετικά κλειδιά στον Ντένη Ηλιάδη, που μας έβγαλε ασπροπρόσωπους!

“Τhe Hills Have Eyes”

Για λόγους υπέρμετρης γραφικότητας υποθέτω, η ελληνική μετάφραση της ταινίας, ήταν οι “Κτηνάνθρωποι”. Κάπου στα 1977, βρήκε που λες τους ανυποψίαστους θεατές ακόμη ένα πόνημα του συντρόφου Γουές. Το στόρι γνώριμο και συχνό στη δεκαετία του 1970. Οικογένεια πάει Road Trip και χάνεται. Βρίσκει καταφύγιο σε μέρος που απαγορεύεται κι ο κανιβαλισμός κάπου εκεί μπαίνει λίγο άκομψα στη ζωή τους. Δικό σας!

“Shocker”

Yποτιμημένο ταινιάκι, μιλά για την ιστορία ενός serial killer, που εκτελέστηκε στην ηλεκτρική καρέκλα, αλλά επέστρεψε από τους νεκρούς για να πάρει εκδίκηση από εκείνον που τον κατέδωσε στην αστυνομία. Αν έχεις VHS player και το δεις εκεί, πιθανόν να σε ανακηρύξουν Δήμαρχο της Καλτόπολης. Ο Κρέιβεν δεν παίρνει κανέναν από τους συμμετέχοντες της ταινίας στα σοβαρά. Ούτε καν τον εαυτό του και δίνει την πιο απενοχοποιημένη ίσως ταινία του, μετά το “Scream”!

“Red Eye”

Ένα μεγάλο σκηνοθέτη τον καταλαβαίνεις από βασικά πράγματα. Ένα από αυτά είναι η δυνατότητα να στήνει σε ένα συνηθισμένο περιβάλλον όπως μια βαρετή αεροπορική πτήση, ένα από τα καλύτερα κλειστοφοβικά θρίλερ των 2000s. Παίρνει λοιπόν την Ρέιτσελ Μακ Άνταμς και το παρανοϊκό βλέμμα του Κίλιαν Μέρφι (πριν φορέσει την τραγιάσκα των Peaky Blinders) και παραδίδει μαθήματα αγωνίας και σινεμά τρόμου, σκηνοθετώντας με το γκάζι πατημένο!