Υπάρχουν άνθρωποι που τους γουστάρεις, επειδή χαράξανε για πάντα τον κινηματογράφο. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους γουστάρεις καθόλου, κι ας χάραξαν για πάντα τον κινηματογράφο. Υπάρχουν και λίγοι που, ενώ δεν χάραξαν καθόλου σχεδόν τον κινηματογράφο, εσύ δεν τους γουστάρεις απλά, τους αγαπάς! Γιατί κάποια στιγμή, σε μια ταινία, χαράξανε για πάντα την καρδούλα σου.
Ένας απ’ αυτούς, ίσως ο πιο χαρακτηριστικός, ο Μάικλ Κλαρκ Ντάνκαν. Ο θεόρατος τύπος που βάδισε το “Πράσινο Μίλι” για να μπει σε μια ζεστή γωνιά στη μνήμη σου. Ο Μάικλ που έφυγε νωρίς (μόλις στα 54 του, από ανακοπή), o Τζον Κόφι που δεν θα φύγει ποτέ. Όμως επειδή ο Ντάνκαν δεν ήταν αποκλειστικά και μόνο “θανατοποινίτης”, εδώ από κάτω σου ‘χω ακόμα 4 ρόλους του που δεν τους ξέχασες ακόμα κι αν δεν τους θυμάσαι. Αλλά πριν απ’ αυτούς, ο ένας:
Τζον Κόφι | To Πράσινο Μίλι
Αν θυμάσαι κάπως αυτό τον τεράστιο (κυριολεκτικά και μεταφορικά) τύπο, αν αξίζει να τον θυμάσαι κάπως, έτσι θυμήσου τον: με τζιν σαλοπέτα, λευκό φανελένιο μπλουζάκι και την ικανότητα να ρουφάει το χτικιό μέσα απ’ τους ανθρώπους. Ένας καλός άνθρωπος, ένας “κατά λάθος” θανατοποινίτης, ένα ζωντανό θαύμα, ένας “εγκληματίας” που προσφέρει ζωή κι αφήνει την αρρώστια και το θάνατο να βγουν απ’ το στόμα του και να πετάξουν μακριά. Κι ωστόσο, αυτός, ο υπέροχος, ο κουρασμένος, αυτός ο αθώος άνθρωπος που φοβάται το σκοτάδι, είναι πίσω απ’ τα κάγκελα για βιασμό και περιμένει την τελευταία ώρα του. Όλοι ξέρουν πια ότι δεν το ‘κανε. Κανένας δεν μπορεί να τον γλυτώσει. Κι ούτε μπορεί κανένας να γλυτώσει εμάς απ’ το δάκρυ που τρέχει ποτάμι για χάρη του Μάικλ Κλαρκ Ντάνκαν. Γιατί, στο μυαλό και την καρδούλα μας, ο Μάικλ Κλαρκ Ντάνκαν θα ‘ναι για πάντα εκείνος ο άνθρωπος. Θα ‘ναι για πάντα ο Τζον Κόφι! Αφεντικό…
Αρκούδος | Αρμαγεδδών
Λίγο πριν βρει το ρόλο της ζωής του στο “Μίλι”, ο Μάικλ είχε βρει έναν άλλο που και πάλι του ταίριαζε γάντι! Τρελούτσικος αλλά συναισθηματικός, είναι ο Αρκούδος: ο (σύμφωνα με τον Μπρους Γουίλις) μόνος μαύρος τύπος στην Καντόκα της Νότιας Ντακότα. Ο τύπος που έκανε στριπτίζ με την ποδιά του νοσοκομείου, ο τύπος που ζήτησε για να μπει στην ομάδα “να περάσει το καλοκαίρι στην κρεβατοκάμαρα Λίνκολν του Λευκού Οίκου”, ο “αρκούδος” που έβαλε τα κλάματα στην ψυχιατρική αξιολόγηση κι άρχισε το τραγούδι λίγο πριν μπει στο διαστημόπλοιο. Αποτέλεσμα: Αν σ’ άρεσε το “Αρμαγεδδών”, το Ντάνκαν τον αγάπησες. Αν δεν σ’ άρεσε το “Αρμαγεδδών”… το Ντάνκαν τον αγάπησες!
Φράνκι Φιγκς | O Μαφιόζος της Διπλανής Πόρτας
Ξανά κολλητάρι με το Μπρους Γουίλις, ξανά σ’ ένα κράμα σκληρού και χαβαλέ, όμως αυτή τη φορά ο Μάικ δεν είναι και τόσο συναισθηματικός. Ο Ταραντίνο έχει εδώ και μισή δεκαετία πια δημιουργήσει το νέο είδος μαφιόζου, τύποι σαν το Γκάι Ρίτσι έχουν ήδη φτιάξει σπουδαία ποπ διαμαντάκια πάνω του, κι ο Φράνκι Φιγκς δείχνει να κουμπώνει ακριβώς σ’ αυτό που ζητάει μια “μαφιόζικη κωμωδία” απ’ το σκληρό εγκληματία της: ο Μάθιου Πέρι δεν τα πέρασε και τόσο καλά στα χέρια του Φράνκι…
Μανιούτ | Αμαρτωλή Πόλη
Μικρός ο ρόλος, σε μια ταινία με μια ολόκληρη πόλη γεμάτη χαρακτήρες να ‘χεις να θυμάσαι. Όμως ακριβώς εκεί είναι το ζουμί: ο Ντάνκαν μοιάζει τόσο πολύ να βγήκε κατευθείαν μέσ’ από τις σελίδες της “Αμαρτωλής Πόλης” του Φρανκ Μίλερ, που σε κάνει να τον προσέξεις. Όχι μόνο να τον προσέξεις: να τον θυμάσαι! Κι απόδειξη για όλ’ αυτά; Sin City 2. Ο Μανιούτ ζει. Ο Ντάνκαν δεν ζει πια. Ο Ντένις Χέιζμπερτ κάνει πολύ καλή δουλειά στη θέση του, αλλά… Δεν είναι! Όχι επειδή είναι άλλος, αλλά επειδή ο Ντάνκαν πρόλαβε να γίνει ο μοναδικός. Ο Μανιούτ που δεν υπάρχει πια…
Κίγκπιν | Daredevil
Πολλά χρόνια πριν γίνει μόδα, μια ταινία που κατά τα λοιπά μάλλον απέτυχε, το τόλμησε: πήρε τον λευκό Κίνγκπιν και τον έδωσε στα σίγουρα χέρια του μαύρου Κλαρκ Ντάνκαν. Ήταν μια επιλογή με ρίσκο, αλλά στο κάτω-κάτω, το χρώμα το Κίνγκπικ δεν είναι το βασικό του χαρακτηριστικό. Το μέγεθος είναι! Ο Κίνγκπιν είναι τεράστιος, μυώδης, αδίστακτος, κι αυτό ακριβώς του πρόσφερε ο Ντάνκαν. Οπότε, στην ερώτηση αν το ρίσκο έπιασε, η δική μου απάντηση είναι σίγουρη: Ούτε καν ο τηλεοπτικός (κι εμφανισιακά ίδιος!) Βίνσεντ Ντ’ Ονόφριο, δεν τα κατάφερε καλύτερα.
