Κατηφορίζοντας προς το ψιλικατζίδικο, ένα βράδυ που η λιγούρα χτύπησε μπορδοροδοκόκκινο που έλεγε μια ψυχή από τα παλιά, δίπλα στο ψυγείο με τα τυροκομικόγιαουρτωειδή, βλεφάριασα κρεμασμένο με μανταλάκι σένιο, ένα “Ντόναλντ“. “Δεν το περίμενα ότι θα κυκλοφορούν ακόμη αυτά τα περιοδικά, τώρα ειδικά, που όλα τα πιτσιρίκια ξημεροβραδιάζονται στους υπολογιστάδες“, είπε χαχανίζοντας ο ψιλικατζής, όσο προσπαθούσε να ισορροπήσει το τεύχος με το πιο διάσημο παπί του κόσμου, στην κορυφή της χαρτοσακούλας, πάνω από γιαούρτια, σοκολάτες και κριτσίνια. Στο δρόμο για το σπίτι συγκινημένος, το ξεφύλλισα όσο μπορούσα και ένιωσα πάλι νιάτο άγριο, ατίθασο κι αδάμαστο.
Εντάξει ας μην κοροϊδευόμαστε, όλες οι γενιές ψάχνουν μια ευκαιρία για να πουν πόσο γαμάτα παιδικά χρόνια έζησαν, διαβάζοντας “Ντόναλντ” ή “Μίκυ Μάους“. Κι ενώ γνωρίζουν όλοι ότι υπερβάλλουν, στην επιστημονική ομάδα του Provocateur, θα σου απλώσει το χέρι και θα σου δώκει έναν καλογυμνασμένο ώμο, να ξαποστάσεις και σκουντώντας σε στην πλάτη να ρευτείς, θα σου πει πως ΚΑΛΑ ΚΑΝΟΥΝ. Δεν πειράζει, να υπερβάλλουμε βρε αδερφέ με όσα γουστάρουμε να θυμόμαστε σαν παιδιά. Ποιον ενοχλούμε δηλαδή; Άλλωστε για να γράφουμε τα σύκα, σύκα και τη σκάφη, σκάφη, όσα μας έμαθε ο Δονάλδιος ο Πάπιος, δεν μας τα έμαθαν ολάκερες εγκυκλοπαίδειες. Όχι, δεν ήταν μονάχα ένας σκιτσαρισμένος χαρακτήρας σε γυαλιστερό χαρτί, που τρύπωνε στις ιστορίες του “ΚΟΜΙΞ”, των “Κλασικών”, του “Μεγάλου Μίκυ” και όσων γράφτηκαν παραπάνω.
Ο Ντόναλντ ήταν πάντα, ένας από μας. Πριν κράξεις, σκέψου πόσες φορές τα έχεις βάλει με την γκαντεμιά σου, για όλα τα θεόστραβα που σου συμβαίνουν. Ε λοιπόν ο Ντόναλντ έχει τερματίσει το γκαντεμόμετρο! Είναι αυτός, που του παίρνουν τη θέση στο πάρκινγκ, που κολλάει το σύστημα όταν έρχεται η σειρά του να πληρώσει στην τράπεζα μετά από 2 ώρες αναμονή, αυτός που ονειρεύεται όλη την μέρα, να φάει παγωτό με γεύση μπουένο και ο άσπονδος φίλος του γλείφει στα μούτρα του, την τελευταία μπάλα του παγωτατζίδικου.
Αν νομίζεις, ότι σε εκμεταλλεύονται στη δουλεία σου, γιατί σε χώνουν να βγάλεις το φίδι από την τρύπα, σκέψου τον καημένο παπιοφίλο μας, που ο ζάμπλουτος θείος του Σκρουτζ Μακ Ντακ, όσο κάνει λιρόλουτρα, μετρώντας φανταστικομμύρια, του δίνει με το ζόρι λίγες δεκάρες, για ένα οχτάωρο δουλειάς. Αν πιστεύεις, ότι είχες μια δύσκολη και κουραστική μέρα, τότε τι να πει εκείνος, που τον πήρε και τον σήκωσε και δεν του έμεινε πούπουλο αμάδητο, φροντίζοντας ολόκληρους Μικρούς Εξερευνητές, Χιούη, Λιούη και Ντιούη μαζί.
Αν έχεις πει, πως τραβάς ζόρια με τις γυναίκες, τότε αναλογίσου τον σταυρό που κουβαλά ο Ντόναλντ, που μια γυναίκα (την Νταίζη) αγάπησε, αλλα σπιτικό δεν προλαβαίνουν να ανοίξουν, με όλα τα κωμικοτραγικά που παθαίνει. Όσο για τα οικογενειακά βάρη που μοιρολογάς, ένα τραπέζι με την γιαγιά Ντακ, τον Πασχάλη, τον Φέθρυ και τον μισητό κωλόφαρδο ξάδερφο Γκαστόνε, θα σε πείσει πως η ζωή σου μοιάζει με της Λώρας στο “Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι”.
Κι όσες φορές το μάτι σου γυρίζει και σκέφτεσαι πως θα πάρεις ανάποδες και θα γίνεις ένας μασκοφόρος εκδικητής και θα τους πάρεις όλους αμπάριζα το alter ego του Ντόναλντ, ο Φάντομ Ντακ σε πρόλαβε γατάκι. Άλλοι μαθαίνουν από συγγραφείς και φιλοσόφους, άλλοι από τραγουδιστές και ηθοποιούς, εμείς θα διαλέξουμε το χνουδωτό ανθρωπόμορφο παπί με το αστείο όνομα. Άλλωστε πόσους ξέρεις να έχουν ζήσει σε όλες τις σημαντικές περιόδους της ανθρωπότητας, (από την αρχαία Ελλάδα και τις Πυραμίδες της Αιγύπτου, στη Ρώμη και τις χαμένες φυλές των Ίνκας); Ποιος έχεις καταπιαστεί με κάθε πιθανό επάγγελμα σε παρελθόν, παρόν, αλλά και μέλλον; Ποιος έχει μεγαλώσει περισσότερα παιδιά, από όσα χωρά σήμερα τούτη η γης που την πατούμε; Κανείς, για αυτό σου λέω λοιπόν: Όσα ξέρω για την ζωή ο Ντόναλντ μου τα έμαθε!
Υ.Γ Να διαβάζεις παπιοκόμιξ ρε! Ανεξαρτήτου ηλικίας.
