Κάποιοι τον λένε “αντισυμβατικό”. Άλλοι τον βαφτίζουν “τρελό”, ενώ άλλοι “αριστερό”, “αναρχικό” και όλα τα παράγωγα τους. Πώς γίνεται όμως να βάζεις τέτοιες ταμπέλες σ’ έναν τόσο μεγάλο καλλιτέχνη όπως ήταν ο Νικόλας ο Άσιμος ρε φίλε;
Ένας “ποιητής” του περιθωρίου που ό,τι κι αν έγραφε ήταν πρωτότυπο και ό,τι κι αν σου έλεγε δεν το ‘χες ξανακούσει ποτέ ξανά στη ζωή σου.
Γι’ αυτό κι εμείς τώρα, δεν θέλουμε να του τοποθετήσουμε καμιά ταμπέλα, απλά είπαμε να τον θυμηθούμε και να τον νοσταλγήσουμε μέσα από 10 ατάκες/στίχους του που ‘ταν πολύ μπροστά απ’ την εποχή του.
Για πάμε.
1. “Είμαι πληνθέτης. Όπου οι άλλοι τοποθετούν «συν» και λέγονται συνθέτες, εγώ τοποθετώ «πλην».”
2. “Ανθρώπους ψάχνουμε όχι ιδεολογίες, ανθρώπους που να ‘χουν θάρρος, αγάπη, καλοσύνη. Ανθρώπους που δεν είναι ψεύτες, ρηχοί και βολεμένοι και ξέρουν να δίνουνε, όχι να ρουφάν και να εκμεταλλεύονται τους γύρω. Ανθρώπους έστω με καρδιά. Κι ας είναι δικηγόροι, παπάδες και αστυνόμοι. Κι ας είναι και χαφιέδες, κομουνιστές, αναρχικοί, αρκεί να έχουν τόλμη να κρατήσουν ένα λόγο και να πούνε την αλήθεια.”
3. “Κάθε δέσμευση ειν’ ολιγωρία. Άμα θες δεσμά, φάε ιδεολογία.”
4. “Εάν ο κόσμος είναι εύγευστη σούπα, το μεζεδάκι είμαι εγώ μέσα, το μυστικό μου θα το μάθω ίσως εάν και όταν φαγωθώ.”
5. “Η επανάσταση αποδείχτηκε ένα όνειρο, μια βολεμένη και ευφυής δικαιολογία, διατηρούμε την εσώτερη μιζέρια μας, μ’ επαναστατική φρασεολογία.”
6. “Ποντικοφάρμακο για τους μεγάλους και μουρουνόλαδο για τα παιδιά κι έπλεξες σώβρακα για τους φαντάρους και θυσιάστηκες πατριωτικά.”
7. “Στην καρδιά σου βάλαν φρένα, το μυαλό σου παίρνει βύσμα, για χιλιάδες σαν εσένα θα αρκέσει μια πρίζα.”
8. “Έγινε της μόδας ποιος θα σακατέψει ποιον, εποχή της ρόδας και των πυρηνικών. Ε, κάθομαι τις τρώω το λοιπόν.”
9. “Πάλι καλά που οι μπάτσοι μας θεωρούν Απάτσι και μας μαζεύουν που και που στα κρατητήριά τους.”
10. Η μοντέρνα φαντασία πάει να σπάσει τα δεσμά είναι όμως οπτασία, δεν πατάει πουθενά.”
