Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας ηθοποιός που βγήκε να τραγουδήσει. Ή μήπως ένας μουσικός που έγραψε ένα βιβλίο. Όχι, όχι, ήταν ένας συγγραφέας που έπαιξε στο σινεμά. Αλλά κάτσε, ήταν σίγουρα κι ένας γιατρός κάπου εκεί… Ουφ, α ρε Χιου Λόρι, ένα μπέρδεμα είσαι!
Γι’ αυτό το λόγο, σήμερα, το πήρα απόφαση να βάλω τα πράγματα σε μια σειρά. Βλέπεις, ο τύπος κάνει πολλά και τα κάνει καλά. Ο Χιου Λόρι είναι ο,τι έχει πιο κοντά η εποχή μας σε Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Κι αν δεν με πιστεύεις, δες παρακάτω…
Υ.Γ. Το μόνο που δεν κάνει, είναι να ζωγραφίζει.
Γιατρός Ηθοποιός
Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε κάτι για να μην υπάρχουν παρανοήσεις: Όχι, ο Χιού Λόρι δεν είναι γιατρός! Κι αυτός είναι ένας λόγος παραπάνω που προσκυνάμε το ερμηνευτικό μεγαλείο του τύπου. Ενός τύπου που τον γνωρίσαμε στη δεύτερη “Μαύρη Οχιά“, κι έπειτα μας χτύπησε την πόρτα για να μας κλέψει τα “Σκυλιά της Δαλματίας” (παρέα με τον πατέρα Γουίζλι των Χάρι Πότερ), υιοθέτησε τον Ποντικομικρούλη κι έφτασε τελικά με μηχανή και μπαστούνι ως τα διαγνωστικά του νοσοκομείου. Α, μην ξεχάσω και τη μετά House εποχή: ΤΙ ΚΑΚΟΣ ήταν αυτός στο “Night Manager” ωρέ παλίκαρε;;; Με άλλα λόγια, το δυνατό μας χειροκρότημα κι η πιο βαθιά υπόκλιση στο μεγαλείο ενός ηθοποιού που δεν τον αξιοποίησε ποτέ το Χόλυγουντ. Αλλά τόσο τους κόβει εκεί πέρα…
Μουσικός
Πέρα απ’ το ότι παίζει τρία-τέσσερα όργανα, ο τύπος έχει υπογράψει δυο δισκάρες με τις καλύτερες διασκευές των μπλουζ της Νέας Ορλεάνης. Ιδιαίτερη φωνή, εξαίρετος πιανίστας (βίβα Swanne River!), τρομερός ενορχηστρωτής και στα live του δεν πέφτει καρφίτσα. Πέρα απ’ την πλάκα (ποια πλάκα;) αν ο τύπος δεν ήταν ηθοποιάρα θα μπορούσε άνετα να βγάζει το ψωμάκι του παίζοντας σε τζαζ-κλαμπ του Μανχάταν και κάνοντας περιοδείες στον κόσμο. Και για του λόγου το αληθές…
Συγγραφέας
Έχεις πάει ποτέ στην Καζαμπλάνκα; Λοιπόν, αν δεν έχεις πάει… μην πας! Ή τέλος πάντων, έτσι προτείνει ο ελληνικός τίτλος ενός βιβλίου που κι αν δεν είχες προσέξει ότι τον συγγραφέα του τον λένε Χιού Λόρι, θα το καταλάβαινες απ’ τις πρώτες κιόλας σελίδες. Ο Λόρι 8 χρόνια πριν φορέσει τη λευκή ρόμπα του Γκρέγκορι Χάουζ, γράφει ένα βιβλίο σε πρώτο πρόσωπο με πρωταγωνιστή… τον Χάουζ! Δηλαδή όχι, καθόλου γιατρός δεν είναι ο πρώην στρατιωτικός και νυν ντετέκτιβ Tόμας Λαγκ (και καθόλου Χάουζ δεν λέγεται). Όμως, ο βουτηγμένος στον “σαρκαστικό ρεαλισμό” χαρακτήρας, στριφνός, ατακαδόρος, και συμπαθέστατα εξυπνάκιας, αποτελεί ένα έξοχο δείγμα του τι είχε στον νου του ο Λόρι πριν “χτίσει” τον διάσημο δόκτορά του. Κατά τα άλλα, ένα βιβλίο αριστούργημα, ένα σπαρταριστό θρίλερ, μια ιστορία που ξεκινάει με τη φράση: “Ας πούμε ότι πρέπει να σπάσεις το χέρι κάποιου…”. Και λογοτέχνης, κύριε Λόρι; Ω, μα βέβαια…
Κωμικός
Μπορεί να έκανε “όνομα” με τηλεοπτικό “σαρκαστικό ρεαλισμό” και στηθοσκόπιο, όμως να μην ξεχνάει κανείς την τεράστια επιτυχία του Λόρι στα χρόνια της αθωότητας. Μέλος μιας γενιάς που πήρε τη σκυτάλη της βρετανικής κωμωδίας απ’ τους Μόντι Πάιθον (πιθανότατα ο,τι καλύτερο μας έκανε ποτέ να γελάσουμε, μιλώντας αγγλικά!) και την κουβάλησε με εκπληκτική ικανότητα ως και τις αρχές του 2000. Εκπομπές, σκετσάκια, αιχμή του δόρατος η “Μαύρη Οχιά” από ένα τρελό παρεάκι που ξεχείλιζε ταλέντο: Ρόουαν -λέγε με Μίστερ Μπιν- Άτκινσον, Στήβεν Φράι, Έμμα Τόμσον και φυσικά, ο δικός μας. Ο Χιού ο Λόρι!
Μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΤΥΠΑΡΑ
Δείξε μου τους φίλους σου, να σου πω ποιος είσαι. Οπότε, αν η παρέα που ‘χεις για να πίνεις μπύρες και να περνάς τις διακοπές σου, είναι ο Άτκινσον, ο Φράι κι η Έμμα, ε καλός παλαβός θα ‘σαι και του λόγους σου! Ναι, ναι, ξέρω, καθόλου παλαβός, ζει μια ήσυχη ζωούλα. Αγαπάει την επί 30 χρόνια γυναίκα του, αγαπάει τη μηχανή του κι ακούει Ράντι Νιούμαν σε πικάπ. Όμως όταν το Χόλυγουντ ήρθε με θράσος κι απαίτησε να του δώσει ένα αστέρι στη “Λεωφόρο της Δόξας”, ο τύπος πήγε κι έβγαλε το άχτι του. Γιατί τέτοια ψυχάρα είναι!
Τη ζωάρα σου να κάναμε ρε “δόκτορα”. Αλλά μάλλον θα χρειαζόμασταν και το ταλέντο σου γι’ αυτό. Άσε, ζόρικα πράγματα, δεν μπλέκεις…
