Για τον Θεό έχουν γραφτεί και ειπωθεί κατά καιρούς πολλά πράγματα. Ποιητής ουρανού και γης, Δημιουργός του κόσμου, Πατέρας των ανθρώπων κι αιώνιος Κριτής. Πάνω σ’ αυτό το τελευταίο λοιπόν, φαίνεται πως κάποιοι αποφάσισαν να δώσουν λίγο παραπάνω βάρος. Δεν εξηγείται διαφορετικά αυτή η δικομανία που πιάνει τους επί γης εκπροσώπους Του, κάθε που κάποιος εκφράζει μια διαφορετική άποψη.
Κι επειδή εμένα καθόλου δεν μ’ αρέσει που σήμερα, το δικαίωμα στην πίστη φορτώνεται τα κρίματα του κάθε θρησκόληπτου που γουστάρει να μοιράζει καταδίκες στην ελεύθερη σκέψη των ανθρώπων, ιδού: σου καταθέτω εδώ τα πρακτικά από τέσσερις χαρακτηριστικές υποθέσεις “θρησκείας εναντίον ελεύθερης σκέψης”. Και διαχωρίζω τη θέση μου! Αυτή η ρετσινιά, κύριοι ιεροεξεταστές, είναι πάνω σ’ εσάς και στον όχλο σας. Ούτε στο Θεό, ούτε στους ανθρώπους..
Τα “καινά δαιμόνια” του Σωκράτη.
Τα δαιμόνια που οδήγησαν στη δίκη και τον τελικό θάνατο του μεγαλύτερου φιλοσόφου όλων των εποχών (αν όντως υπήρξε), καθόλου “καινά” δεν ήταν. Η ζήλεια, ο φθόνος κι ο φόβος υπάρχουν μέσα στους ανθρώπους όσο υπάρχουν τέτοιοι. Ωστόσο “επίσημη” αιτία της καταδίκης του Σωκράτη παραμένει η αμφισβήτησή του προς την παράδοση και την κλασική θεολογία της αρχαίας Αθήνας. Οπότε ναι: ο πιο σπουδαίος “σούπερσταρ” του αρχαίου κόσμου, καταδικάστηκε για τις ιδέες του. Κι επέλεξε (!) να χάσει τη ζωή του γι’ αυτές. Όχι μάγκας. ΜΑΓΚΑΣ!
Η “κινούμενη γη” του Γαλιλαίου.
Σαφώς μεγαλύτερη κοτάρα απ’ τον Σωκράτη, ο Γαλιλαίος παρότι ήξερε την αλήθεια, διάλεξε να κρατήσει τη ζωή του και να παραδεχτεί την πλάνη που του πρότειναν οι θρησκόληπτοι της Ιερής Εξέτασης. Θέλετε τον κόσμο ακίνητο; Οκ. Ακίνητος! (Εδώ κάποιοι σήμερα τον θέλουνε… επίπεδο!). Όμως, μεταξύ μας, εγώ μαζί του είμαι. Ένας ζωντανός επιστήμονας θα προσφέρει στον κόσμο κι άλλα, ένας νεκρός επιστήμονας ίσως γίνει σύμβολο μετά από χρόνια, αλλά η πορεία του θα πάρει τέλος στην πυρά. Και να σου πω και κάτι; Όχι ρε συ, επειδή οι άνθρωποι είμαστε ηλίθιοι, δεν μας οφείλουν τη ζωή τους οι 5-10 που μπορούν και σκέφτονται! Οπότε, Γαλιλαίο παιχταρά μου, σιγοψιθυρίζω παρέα σου: “Κι όμως, ρε διάολε, κινείται!”.
Η “δίκη των πιθήκων” του Tόμας Σκόουπς.
Έχουν περάσει κάμποσα χρόνια, απ’ όταν έβαλα να δω μια ταινία. Κι αφού τελείωσε η ταινία μου, δεν μπορούσα με τίποτα να το πιστέψω πως πρόκειται για αληθινή ιστορία! Λιγότερα από 100 χρόνια πριν, σ’ ένα χωριό του Τένεσι των ΗΠΑ, ένας νόμος απαγόρευε στους δασκάλους να διδάσκουν τον Δαρβίνο. Κι ένας δάσκαλος, ο Τόμας Σκόουπς, τον δίδαξε και βρέθηκε κατηγορούμενος. Όμως η ουσία δεν είναι αυτή. Η ουσία είναι πως, αυτή η δίκη με διακύβευμα ένα πρόστιμο της τάξης των (σημερινών) 1.500$, έγινε η νούμερο ένα δίκη στην ιστορία της Αμερικής! Η περίφημη “Δίκη των Πιθήκων“.
24 Μαΐου 1925. Την υπόθεση ανέλαβαν την υπεράσπιση και την κατηγορία, οι δύο δικηγόροι – σταρ της χώρας, ο ένας (Κλάρενς Ντάροου) αγνωστικιστής, ο άλλος (Γουίλ Μπράιαν) φανατικός πρεσβυτεριανός. Η ακροαματική διαδικασία μεταδόθηκε live στο ραδιόφωνο. Κι ενώ αρχικά η δίκη ήταν “Πολιτεία του Τένεσι εναντίον Τόμας Σκόουπς”, γρήγορα κατέληξε να είναι “Θεός εναντίον Δαρβίνου”. Φαντάζεσαι τι χαμούλης έγινε σε μια τέτοια μάχη, όταν και οι δύο πλευρές εκπροσωπούνται από κορυφαίους παπατζήδες δικηγόρους; Για την ιστορία, κέρδισε η πολιτεία κι ο Μπράιαν, όμως ο Ντάροου κι ο Δαρβίνος ήταν οι ηθικοί νικητές, αφού όλη η Αμερική άκουσε για πρώτη φορά τα λογικά επιχειρήματα της εξελικτικής θεωρίας.
Η δίκη του Ιησού.
Κανείς δεν τη βάζει στο παιχνίδι αλλά στην πραγματικότητα ήταν o ορισμός της “καταδίκης στο όνομα του θρησκευτικού φανατισμού”. Στην πραγματικότητα, ήταν άλλη μια περίπτωση Σωκράτη. Ο Ιησούς “σύρθηκε στα δικαστήρια” της εποχής για πολιτικοκοινωνικούς λόγους, όμως δεν καταδικάστηκε γι’ αυτούς. Με τον Πιλάτο να “πλένει τα χέρια του” και να πετάει τη μπάλα στην εξέδρα, ο Ιησούς φορτώθηκε τον σταυρό του μαρτυρίου, εξαιτίας ενός υποκινούμενου θρησκόληπτου όχλου που φανατισμένα απαιτούσε σταύρωση και μάλιστα “άρoν, άρoν”. Και κάμποσα χρόνια μετά, οι οπαδοί του θύματος έγιναν θύτες, δημιούργησαν την Ιερά Εξέταση, άρχισαν να μη σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους κι αποφάσιαν να καίνε όποιον είχε διαφορετική άποψη. Πφφ, μερικές φορές είναι τόσο δύσκολο να το πιστέψεις ότι απ’ όλα τα είδη, ο άνθρωπος είναι εκείνο που εξελίχθηκε…
