Υπάρχουν δύο είδη παδιών σε αυτόν τον κόσμο. Το ένα είναι εκείνα (που είναι και πολύ περισσότερα) που τις νύχτες ονειρεύονται ότι βάζουν πολλά γκολ και σκίζουν τα αντίπαλα δίχτυα. Το άλλο και κάπως πως πιο μοναχικό, αυτά τα παιδάκια που όνειρό τους έχουν να προστατεύουν τα ίδια δίχτυα και να κάνουν αεροπλανικά για να μην αφήσουν τα άλλα παιδάκια να χαρούν.
Κάθε πολλά χρόνια, ανάμεσα σε αυτά τα δύο είδη, ξεπετάγονται οι λαμπερές εξαιρέσεις. Σπάνια, αλλά συμβαίνει, υπάρχουν κάποια παιδάκια πολύ διαφορετικά από τα υπόλοιπα που μπαίνουν στη μέση. Υπάρχουν παιδάκια που έχουν περισσότερα όνειρα. Υπάρχουν παιδάκια που θέλουν να καταστρέφουν τη χαρά του αντίπαλου επιθετικού και την ίδια στιγμή θέλουν τα ίδια να παίρνουν τη χαρά ενός γκολ. Ένα από αυτά τα παιδάκια, πριν από 18 χρόνια, έγινε ο πρώτος τερματοφύλακας στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο που πετυχαίνει χατ τρικ. Τρία γκολ, σε έναν αγώνα, από τερματοφύλακα.
Κυρίες και κύριοι… Ο Χοσέ ο Λουίς ο Τσιλαβέρτ…
O μικρός Χοσέ άρχισε να παίζει μπαλίτσα με το 9 στην πλάτη και να ξεχωρίζει από τους συνομηλίκους του. Δικαιωματικά μετά από λίγο έπαιζε με τα μεγάλα παιδιά τα οποία όμως δεν ψήνονταν να αφήσουν στον μικρό μια θέση στην επίθεση, και τον έχωσαν στο τέρμα με συνοπτικές διαδικασίες. Ο στρουμπουλός Χοσέ, δεν πτοήθηκε και τότε ξεκίνησε μία ερωτική σχέση με τα δίχτυα. Και τα δικά του και τα αντίπαλα.
Ο Χοσέ μεγάλωσε και είχε πλέον επιλέξει ότι του αρέσουν και οι δύο πλευρές του γηπέδου. Υπάρχουν επιθετικοί (και αρκετοί μάλιστα) που έβαλαν λιγότερα γκολ στην καριέρα τους από όσα σημείωσε ο τρελός Παραγουανός. 67 στο σύνολο, 59 με τις ομάδες του και άλλα 8 με την εθνική ομάδα.
Εκτός από παικτάρα και υπέροχη καλτ φιγούρα, ο Τσιλαβέρτ ήταν και γαμώ τα παιδιά. Μοίραζε λεφτά στους δρόμους της γειτονιάς όπου μεγάλωσε και η φτώχεια έκανε τα πάντα δυσκολότερα, ενώ σταμάτησε από την εθνική του ομάδα επειδή ήταν αντίθετος στην επένδυση σε γήπεδα για τη διεξαγωγή του Κόπα Αμέρικα το 1999, τη στιγμή που υπήρχαν τρομερές ελλείψεις στην παιδεία.
Δημόσια, την είπε κανονικότατα στην κυβέρνηση και ανακοίνωσε ότι δεν ψήνεται και πολύ να συμμετάσχει σε αυτό το πανηγυράκι όταν τα χρήματα που γίνονται γήπεδα θα μπορούσαν να έχουν γίνει σχολεία. Κατά συνέπεια, αρνήθηκε να αγωνιστεί στη διοργάνωση, πιστός στις προσωπικές του αξίες.
Ωραία. Ένας τερματοφύλακας, που βάζει πολλά γκολ. Αρκεί αυτό για να του κάνεις ολόκληρο κείμενο; Προφανώς και όχι. Γιατί ο Χοσέ ο Λουίς ο Τσιλαβέρτ είναι κάτι πολύ παραπάνω από αυτό. Ο “μπουλντόγκ” είναι ένας από τους τελευταίους “αλήτες” του ποδοσφαίρου. Τσέκαρε μερικές από τις ατάκες του και σκέψου αν υπάρχει σήμερα έστω ένας ποδοσφαιριστής υψηλού επιπέδου και θα τολμούσε να ξεστομίσει τέτοια λόγια…
“Δεν ξέρω ακριβώς πόσα θα κόστιζα στη σημερινή εποχή, αλλά ένας τερματοφύλακας που μπορεί να παίζει και στην επίθεση και να βάζει γκολ μάλλον κοστίζει αρκετά λεφτά”
“Μάλωσα πολλές φορές στο γήπεδο, αλλά τι περιμένατε; Με το πρόσωπο που έχω πρέπει να κάνω τον κακό. Είναι πολύ πιο εύκολο για μένα, δεν μπορώ να είμαι το καλό παιδί”
“Δεν γίνεται να έχεις φίλους απ’ την αντίπαλη ομάδα. Δεν μπορείς να επιτρέπεις σε κάποιον να σου πάρει ό,τι σου ανήκει. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο”
“Θα μπορούσα να παλέψω μαζί του, αλλά ζυγίζει μόνο 35 κιλά κι αυτό αν τον βρέξεις” (Για τον καβγά του με τον Σεμπάστιαν Αμπρέου το 1995)
“Οι καλοί τερματοφύλακες πλέον είναι σαν τους δεινόσαυρους: είδος υπό εξαφάνιση”
“Δεν είχα ποτέ γούρια και προκαταλήψεις. Αυτά είναι δικαιολογίες για τους αδύναμους”
“Δεν σκέφτομαι ποτέ τι θα πω πριν μιλήσω, όμως έχω μια ωραία ατάκα και για σένα τώρα: Το ποδόσφαιρο είναι γεμάτο από ζηλιάρηδες. Η ζήλεια τους είναι αυτό που πληρώνεις επειδή είσαι επιτυχημένος” (απευθυνόμενος σε δημοσιογράφο)
Στην τελική, κάποιοι πιστεύουν στον Θεό, άλλοι στον Αλλάχ, άλλοι στον Τσιλαβέρτ. Όπως ακριβώς λέει κι ο Τοτέμ στο τραγούδι προς τιμήν του Χοσέ του Λουίς:
“Πιστεύω στην αγία αλλαγή καρμπυρατέρ και στον θεό τον Χοσέ τον Λουίς τον Τσιλαβέρτ”
Ρισπέκτ.
