Σήμερα ένιωσα σκατά. Ντρέπομαι. Να πα να γαμηθώ. Έχω τύψεις.
Ο καιρός ήταν ψιλοκομπλέ. Ψιχάλιζε λίγο, αλλά εντάξει δεν είμαστε και Αρνιακοί για να ξέρουμε ακριβώς το πότε θα βρέξει. Ήθελα καφέ. Ήθελα απεγνωσμένα έναν ωραίο και ζεστό καφέ, διάολε. Παράγγειλα (ή παρήγγειλα, δεν θυμάμαι ποιο είναι το σωστό). Ξαφνικά άρχισε να βρέχει. Δυνατή βροχή. Κι εκείνη τη στιγμή, έφαγα φλασιά και σκέφτηκα τον ‘δόλιο’ τον ντελιβερά. Που θα μου πεις βέβαια “δουλειά του είναι”, αλλά για δύο και για τρία ευρώ την ώρα μαλακία δεν είναι να τον τρέχεις μες στη βρόχα για έναν καφέ, τον οποίο στην τελική λόγω της ημέρας θα μπορούσες να τον φτιάξεις και στο γραφείο;
Ωστόσο, εκτός από το να παραγγείλεις ενώ βρέχει, υπάρχουν κι άλλα χειρότερα πράγματα που μπορείς να κάνεις και να καταστρέψεις την μέρα του. Κάποια τα ‘χουμε κάνει, κάποια άλλα όχι. Όπως και να ‘χει όμως οφείλουμε να ζητήσουμε όλοι με το χέρι στην καρδιά ένα τεράστιο ΣΥΓΓΝΩΜΗ.
Για τσέκαρε.
1. Να τον πληρώσεις με πενηντάρικο
Αρχικά να σου πω ότι υπάρχουν δύο τύποι οι οποίοι έχουν πενηντάρικο. Οι τίμιοι που ΕΙΔΟΠΟΙΟΥΝ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΠΕΝΗΝΤΑΡΙΚΟ, και οι σκατόψυχοι γιόλο που ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΟΙ ΝΤΕΛΙΒΕΡΑΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΡΕΣΤΑ. Κι όμως, δεν έχουν φίλτατε. Αν θες να έχουν, ειδοποίησε πρώτα. Δύο δευτερόλεπτα θα σου πάρει. Αν από την άλλη βαριέσαι τόσο και δεν γουστάρεις να μιλήσεις, τότε περίμενε το πορτοφόλι σου να γεμίσει από δεκάλεπτα και πεντάλεπτα μέχρι ο ντελιβεράς να συλλέξει ΟΛΑ τα ρέστα σου.
2. Να τον κράξεις στο e-Food
Έχουμε γίνει κακοί και έχουμε κράξει κι εμείς στο efood. Όμως πρόσεχε. Το μαγαζί και την ποιότητα του φαγητού, όχι το ‘παιδί’. Δεν φταίει αυτό αν αργήσει λιγάκι. Δεν σταμάτησε στη μέση της παράδοσης και είπε “4,12,17, 56, 80. Έχω έμπνευση. Ας κατέβω να παίξω κάνα ΚΙΝΟ.”. Δεν τον συμφέρει να αργήσει. Επομένως, κάνε την κριτική σου για την συμπεριφορά του (αν σου μιλήσει άσχημα και τα σχετικά), αλλά όχι για την ταχύτητά του. Ναι έχει φύγει το παιδί, αλλά δεν είναι και ο Λουίς Χάμιλτον για να φέρει εις πέρας την παραγγελία σου σε 7 δευτερόλεπτα και 3 νανοσεκόντ.
3. Να ‘ναι η παραγγελία 4.80, να του δώσεις τάλιρο και να περιμένεις ρέστα
To πιστεύω και το κατανοώ, μην λέμε τα ίδια κάθε φορά. Οι περισσότεροι έχουμε υποχρεώσεις και την βγάζουμε δύσκολα πέρα. Και ναι, ούτε εγώ δίνω μπουρμπουάρ σε κάθε ντελιβερά (ειδικά από την στιγμή που μου βγαίνουν στρογγυλεμένα τα ρέστα). Ωστόσο, όταν μιλάμε για ρέστα τύπου 20 και 30 cents, καφρίλα είναι να περιμένεις με απλωμένο το χέρι τα ρέστα λες και είσαι ο Nαβάρο και ζητάς φάουλ.
4. Να μην του ανοίξεις κανονικά την εξώπορτα
Στην εξώπορτα πάτα το κουμπί δυνατά. Δεν γίνεται να κάνεις ένα απλό “μπζιιιιιτ” και να περιμένεις να ‘ναι σε ετοιμότητα για να ανοίξει. Τα σουβλάκια σου φέρνει, δεν παίζει σε τηλεπαιχνίδι ή στο BUZZ. Τσίπη!
5. Να είναι 5 άτομα στο σπίτι και να θέλει ο καθ’ ένας να πληρώσει ξεχωριστά
Απλά, λιτά και όμορφα. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΦΕΤΕΡΙΑ ΕΔΩ. Βρείτε τα, σπάστε τα και πληρώστε τον συνολικά. Ο χρόνος του είναι πολύτιμος κι εσύ δείχνεις να μην τον σέβεσαι. Κάπου έλεος δηλαδή.
6. Να του ανοίξεις με σωβρακοφανέλα
Όπως δεν θα άνοιγες και στον διαχειριστή με σωβρακοφανέλα Μινέρβα, έτσι δεν θα ‘ταν σωστό ν’ ανοίξεις ούτε και στον τύπο που σου φέρνει το πολυτιμότερο πράγμα του κόσμου. Το φαγητό σου. Το φαγητάκι σου.
7. Να τον βάλεις να ανέβει μέχρι τον 5ο με τα πόδια επειδή δεν έχει ασανσέρ
Λίγο τσίπα να ‘χουμε ρε αδελφάκι μου. Κι εγώ βαριέμαι να περπατάω και να κατεβαίνω τόσους ορόφους, λογικό, αλλά αν χρειαστεί μια φορά θα το κάνω. Ακόμα κι αν μετά το ανέβασμα, περπατάω λίγο πιο αργά και από τον Ριβάλντο στην ΑΕΚ.
