Δύο είναι ο μεγαλύτερες αλήθειες του Ελληνικού Στρατού. Η πρώτη έχει να κάνει με το φαγητό. Το φαγητό στον στρατό είναι ό,τι πιο άθλιο μπορείς να βρεις σε φαγώσιμο. Η δεύτερη αλήθεια έχει να κάνει με το ότι η συντριπτική πλειοψηφία των φαντάρων παχαίνει κατά τη διάρκεια της θητείας. Θα μου πεις πώς διάολο συνδέονται αυτά τα δύο; Εύκολο. Σουβλάκια, πίτσες, σάντουιτς, μπέργκερ και ό,τι άλλο μπορείς να παραγγείλεις, ευθύνονται για την αύξηση του βάρους σου. Ειδικά Τετάρτη και Παρασκευή, φημολογείται ότι ανεβαίνει το ΑΕΠ της χώρας μόνο από τα φανταροντελίβερι. 

Τι παίζει όμως στα αλήθεια με το φαγητό στον στρατό;

Αν είσαι από τους “τυχερούς” που ετοιμάζονται για τη θητεία, άνοιξε τα ματάκια σου και βάλε στο κεφάλι σου καλά αυτά που θα διαβάσεις εδώ πέρα. Αν πάλι είσαι παλαίουρας και “Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΤΣΙ” απλά άραξε και χαμογέλα. Γιατί εσύ ξέρεις. 

Η πρώτη εντύπωση

Σε όλη αυτή την παράνοια που ονομάζεται Ε.Σ., αυτό που θα δεις να κυριαρχεί είναι η λαμογιά και η εξαπάτηση. Και για να το επιβεβαιώσεις αρκεί μόνο η μέρα που θα παρουσιαστείς. Πάντα, ΜΑ ΠΑΝΤΑ, την ημέρα που θα παρουσιαστείς θα έχει πολύ ωραίο φαγητό. Παίζει να πετύχεις μακαρόνια με κιμά, παίζει να πετύχεις κάποιο κοτόπουλο α λα κρεμ (δηλαδή ποιον κοροϊδεύετε ρε;) ή ακόμη και μπριζόλα και εννοείται όλα σε τεράστιες ποσότητες. Έτσι από την πρωτή στιγμή αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν οι φίλοι σου σου έλεγαν μαλακίες για το φαγητό. Τη δεύτερη μέρα όμως, τίποτα δεν είναι ίδιο. Τη δική μου δεύτερη μέρα, ο εστιάτορας αφού έβαλε 4 μακαρόνια στο πιάτο, πήρε τα 2 πίσω γιατί του φάνηκαν πολλά. (σε θυμάμαι καργιόλη, κάπου θα σε πετύχω)

Η μετάθεση

Όταν με το καλό φύγεις από το κέντρο όπου το πιθανότερο είναι να σιτίζονται καμιά χιλιάδα άτομα, οπότε το φαγητό στην καλύτερη περίπτωση είναι λίγο και άθλιο, θα πας στη μονάδα όπου τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Εκεί μάλλον ο μάγειρας θα είναι στα αλήθεια μάγειρας ενώ είναι σημαντική η πιθανότητα να τρως σε πιάτο αντί για δίσκο. Η ποσότητα θα είναι σίγουρα πολύ μεγαλύτερη, αλλά η ποιότητα το ίδιο κακή. Γιατί; Γιατί στρατός. Γι’ αυτό. Τετάρτη και Παρασκευή τα σουβλατζίδικα βάζουν διπλό γύρο γιατί τα στρατόπεδα έχουν όσπρια και κάπως έτσι μπορείς να καταλάβεις εύκολα ποιος έχει λεφτά και ποιος όχι. Οι άφραγκοι τη βγάζουν με φασολαδίτσα που όταν δεν έχεις λεφτά είναι καλύτερη από μπριζόλα ενώ οι φραγκάτοι βρωμάνε τζατζίκι από μακριά. 

Η αργκό

Όπως τα πάντα στον στρατό έτσι και τα φαγητά έχουν διαφορετικό όνομα. Πριν βάλεις τα φανταρικά, πρέπει να ξέρεις. Πούστης = κοτόπουλο, Γκοτζίλα = πόδι γριάς σε κονσέρβα (κάτι σαν zwan), Κινέζος = ρύζι, ομελέτα = η ομελέτα που ξέρεις, αλλά με γεύση που μοιάζει σαν έχουν λούσει με αυγά και αλεύρι αυτό το αφρολέξ που βάζουν στο κάθισμα του Στάγιερ. Η ομελέτα είναι η μεγαλύτερη απάτη της θητείας σου. Μοιάζει με αυγό στην όψη αλλά όχι στη γεύση. Μοιάζει να έχει πατάτες αλλά στην πραγματικότητα είναι φελιζόλ στο χρώμα της πατάτας. 

Η πίτσα

Πόσο άσχημη μπορεί να είναι μια πίτσα, θα σκεφτείς εσύ ο αθώος που δεν έχεις φορέσει ακόμα την παραλλαγή σου. Η απάντηση είναι πολύ απλή. Σκέψου τη χειρότερη πίτσα που έχει φτάσει στο στομάχι σου, άστη έξω από το κουτί της για 22 μέρες και πολλαπλασίασε επί 4 τη σιχαμάρα. Ε η πίτσα του στρατού είναι λίγο χειρότερη από αυτό. Βέβαια φημολογείται ότι οι στρατιωτικοί γιατροί τη συνταγογραφούν για τη δυσκοιλιότητα. Τουλάχιστον χρησιμεύει σε κάτι. 

Το ΚΨΜ

Η μόνη σου ελπίδα για οικονομικό φαγητό τις Τετάρτες και τις Παρασκευές. Κάποιες μονάδες φέρνουν τυροπιτοειδή το πρωί και μαζί με το μίλκο μπορείς να πάρεις το τίμιο πρωινό που έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές φαντάρων. Οι πιο τυχεροί θα τη βγάζουν με ΣΤΕΡΓΙΟΥ. Ποτέ ένα επώνυμο δεν έφερε τόσες πολλές αναμνήσεις σε τόσους πολλούς ανθρώπους. Αραβικές, σαντουιτσάκια και το καλύτερο κρουασάν του κόσμου, είναι μερικά από τα μικρά γεύματα που μας έδωσαν μερικές από τις θερμίδες που ευθύνονται για τα πολλά κιλά που πήραμε στο φανταρικό. 

Και ακόμα να τα χάσουμε. (σιγοκλαίει)