Η σχέση μας ήταν πάντα θυελλώδης. Ξέραμε όμως και οι δύο πως ό,τι κι αν γίνει, τα συναισθήματα μας στο τέλος θα κέρδιζαν και η αγάπη μας θα ξεπερνούσε όλα τα εμπόδια μέχρι να καταφέρει να θριαμβεύσει. Υπήρξαν πολλά νεκρά διαστήματα στο δεσμό μας που με ανάγκαζαν να σταματήσω κάθε επαφή μαζί σου, γιατί έπρεπε να χάσω μερικά κιλά και δεν ήσουν και η καλύτερη παρέα σε αυτή την προσπάθεια. Θυμάμαι ακόμα κάποιες μέρες που σε αναζητούσα σαν τρελός και κατέληγα να τη βγάζω με σαλάτες και νερό αντί να σε χαρώ μαζί με τα αγαπημένα μας κοψίδια στο φεστιβάλ χοληστερίνης και θερμίδων που διοργανώναμε κάθε τόσο.
Ήσουν πάντα εκεί για μένα ακόμα κι αν όλοι οι άλλοι με παρατούσαν στη μοναξιά μου. Ήσουν εκεί ακόμη και τότε που αυτός ο καργιόλης ο αρχιλοχίας μου έριξε φυλακή όταν μας είδε μαζί στο φυλάκιο της πύλης. Και όταν αυτός έφυγε, εσύ με δρόσιζες για να αντέξω τους 35 βαθμούς που είχε η Ρόδος στις 3 το πρωί εκείνη τη νύχτα.
Και εγώ όμως σου έχω αποδείξει την αγάπη μου. Δεν είμαι ρατσιστής εγώ μπίρα μου. Και όταν ήσουν μαύρη σε τίμησα, και όταν έγινες ξανθιά σου δόθηκα ολοσχερώς. Ακόμη κι όταν κοκκίνισες σε δοκίμασα. Ήσουν πικρή, κι εγώ μαζί σου. Ήσουν καπνιστή, κάπνιζα κι εγώ με σένα. Ελληνίδα, ξένη, δεν έχω μάθει να ξεχωρίσω τη μπίρα από την καταγωγή, αυτά είναι για τους στενόμυαλους. Μόνο όταν έγινες φρουτένια τα σπάσαμε για λίγο, αλλά καταλαβαίνεις ότι δεν ήταν δικό μου το φταίξιμο. Το καταλαβαίνεις ε;
Μεγαλώσαμε μαζί, το ξέρεις; Εσύ ευθύνεσαι για το πρώτο μου μεθύσι, τότε στα 15 που είχε γενέθλια η μάνα μου και της κάναμε πάρτι έκπληξη. Θυμάσαι που είχα καταφέρει να πιω 3 μεγάλα ποτήρια και μετά πήρα το ποδήλατο για να κάνω σούζα; Το σημάδι από τα ράμματα το έχω από τότε στο αριστερό μου πόδι. Εκεί κατάλαβα βέβαια πόσο ηλιθιότητα είναι να πίνεις και να οδηγείς και αυτός είναι ο λόγος που το αποφεύγω όπως ο διάολος το λιβάνι. Είπαμε, δεν μπορεί μια σχέση να μην έχει κρίσεις. Ας συμφωνήσουμε πως όταν οδηγώ δε θέλω να σε έχω μαζί μου. Δέξου το, σε αυτό είμαι κάθετος.
Με βοήθησες όμως αρκετές φορές, κι αυτό θα το θυμάμαι πάντα. Τότε στο λύκειο που είχα βγει με εκείνο το κορίτσι στο πάρκο στα Βριλήσσια και το έβλεπα ότι ψηνόταν αλλά κλασικός χέστης εγώ δεν έκανα κίνηση. Μέχρι που ήπιαμε δύο μπίρες και λύθηκε η γλώσσα μου (#diplis) και τα κατάφερα. Και μετά που κοιτάζαμε τα αστέρια μέσα στην αμηχανία μας, έπινα καμιά γουλιά για να δείχνω πιο άνετος.
Και τότε που δούλευα στο σούπερ μάρκετ, εσύ έκανες υποφερτό το 8ωρο κάθε τόσο που ξεκλέβαμε καμία μπύρα από αυτές 5+3 και τις κρύβαμε στα ψυγεία των τυριών. Έχω φύγει από εκεί πια και μπορώ να το βγάλω από μέσα μου. Ψήναμε και κάνα λουκανικοπιτάκι που επρόκειτο να λήξει και κάναμε ζωάρα.
Ήσουν εκεί και στο πανηγύρι στο χωριό. Για την ακριβεία, η παρουσία σου εκεί ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής σε όλα τα τραπέζια. Ήσουν εκεί και με βοηθούσες να την παλέψω όλο το βράδυ όταν ήμουν μικρός, μετά με βοηθούσες να χορέψω για να μη γκρινιάξει η γιαγιά που “δεν τα χουρέβτε εισείς ζνΑθήνα αυτά”, και τώρα τελευταία είσαι σύμμαχος στο ψήσιμο χιλιάδων σουβλακίων τη βραδιά του δεκπενταύγουστου.
Ήσουν πάντα εκεί στο κάμπινγκ στις αρχές Αυγούστου και ας σε είχα αγοράσει από τον Ιούνιο επειδή σε βρήκα με 40% έκπτωση και περίμενες στο υπόγειό μου καρτερικά μέχρι να έρθει η πολυπόθητη μέρα που θα σε βάλω στο πορτ μπαγκάζ για να φύγουμε για διακοπές. Και ξέρω ότι θα είσαι εκεί και όταν σήμερα γυρίσω στο σπίτι για να αράξω στο μπαλκόνι.
Φυσικά δε μπορώ να παραβλέψω ότι έχεις πρόβλημα με πολλούς και πολλοί μαζί σου. Φταίτε και οι δύο. Η σχέση κάποιου μαζί σου πρέπει να έχει πολύ συγκεκριμένα χρακτηριστικά γιατί όπως και να το κάνουμε οι υπερβολές μόνο κακό μπορούν να προξενήσουν. Γιατί μπορεί να είσαι τόσο όμορφη, αλλά είσαι και πλανεύτρα διάολε και ξεγελάς εύκολα. Και αυτό μπορεί να φέρει προβλήματα που κανένας δεν θέλει…
Για πάντα δίκος σου…
