8.00: Άλλη μία δύσκολη μέρα στην εξορία ξεκινά για τον 6 μηνών Κυριάκο. Το γάλα στο μπιμπερό δεν είναι ΝΟΥΝΟΥ. Δεν έχουν ΝΟΥΝΟΥ στη Γαλλία.
9.00: Ρεύεται. Η μέρα ξεκίνησε και επίσημα.
10.00: Ακούει φασαρία. Παρατηρεί μια αναστάτωση. Δε μπορεί να αντιδράσει. Η κούνια είναι πολύ ψηλή.
10.30: Πίνει γάλα. Για να καταφέρει να το τελειώσει, ο μπαμπάς του τραγουδά “Χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Ανδρέα”.
11.00: Φωνάζει τη μαμά του. “ΟΥΑΑΑΑΑΑΑΑΑ” της λέει με την απαραίτητη σοβαρότητα. Εκείνη δεν τον καταλαβαίνει. ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ!
12.00: Η Δημοκρατία κινδυνεύει στη χώρα του και δε μπορεί να κάνει τίποτα. Εύχεται να είχε γεννηθεί μεγαλύτερος. Ή έστω να υπήρχε τουίτερ στη χούντα.
12.05: Πιπιλάει το δάχτυλο του.
13.00: Πρέπει να απολύσει με ποσόστωση ένα άχρηστο και μη λειτουργικό κουκλάκι για να γίνει το δωμάτιό του ευέλικτο και να κάνει τα άλλα κουκλάκια πιο ανταγωνιστικά.
14.00: Η αδερφή του τον πειράζει. Στο τέλος της ημέρας όμως εκείνη θα τον ξεσκατίσει. Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
15.00: Μεσημεριανό. Φρουτόκρεμα με μήλο, μάνγκο και δημοκρατία.
15.30: Πάλι μπομπότα. Δεν έχει. Ο μπαμπάς τρώει το μπρι με μαρμελάδα και κουκουνάρι και ένας αναστεναγμός βγαίνει από τα σπλάχνα του.
16.00: Ο μπαμπάς ακούει ειδήσεις. Καταλαβαίνει ότι κάτι κακό συμβαίνει.
16.05: Ακούει κάτι για φυλακισμένους. Ξέρει από φυλακή. Έχεις μείνει εσύ σε πάρκο τρεις ώρες χωρίς να σου δίνει κανένας γάλα;
16.40: Τα βασανιστήρια συνεχίζονται. Πώς να μπουσουλήσει 270 τετραγωνικά μέτρα για να πάει στο σαλόνι;
17.00: Είναι η ώρα που πρέπει να ξαναφάει. Η χώρα του βρίσκεται σε κίνδυνο και κάπως πρέπει να κινητοποιήσει την κοινή γνώμη. Κάνει απεργία πείνας.
18.30: Η χουντική νταντά τον ξαναβάζει στην κούνια. Μια μέρα θα την περάσει στρατοδικείο.
18.50: Δραπετεύει από την κούνια παρά τις απειλές που είχε δεχτεί για τη ζωή του.
19.00: Μαθαίνει από το ραδιόφωνο ότι στην Ελλάδα κανένας δεν αντιστέκεται στην δικτατορία και αρρωσταίνει. Ας μην ήταν στην εξορία με αυτές τις τραγικές συνθήκες διαβίωσης και θα τους έδειχνε.
20.00: Μαθαίνει απ’έξω τα “Μαλαματένια Λόγια” για να τα τραγουδήσει δημόσια όταν ωριμάσουν οι συνθήκες και επιτέλους ξεσηκωθεί ο κόσμος αντί να κάθεται να περιμένει να έρθουν οι Έλληνες του εξωτερικού για να τους σώσουν.
20.30: Η υγρασία του τρυπάει το βρεφικό κορμάκι και φτάνει ως το κόκκαλο. Καταλαβαίνει πως ήρθε η ώρα να βγει απ’τη σάουνα.
21.00: Ο κομμουνισμός δεν είναι τόσο κακός τελικά. Όταν θα μπορεί να μιλάει, θα πείσει τον μπαμπά του να συγκυβερνήσει με το ΚΚΕ.
22.00: Βρίσκει 2 κουκλάκια του με κομμένο κεφάλι. Η δικτατορία έχει κάποιον δικό της μέσα στο σπίτι που έχει σκοπό να ανακόψει τα δημοκρατικά του αντανακλαστικά. Δεν είναι τυχαίο. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ.
23.00: Το μαρτύριο φτάνει στο τέλος του. Κατάφερε και σήμερα να μείνει ζωντανός στην εξορία, διαψεύδοντας τις Κασσάνδρες που ήθελαν το παιδικό κορμάκι να υποκύπτει στα βασανιστήρια.
23.55: Κολικός. Λες και δεν του έφτανε το δράμα του…
*Η κεντρική φωτογραφία είναι από τον George Dallas (αν καταλάβαμε σωστά) και τη βρήκαμε στο τουίτερ και μπράβο του γιατί γελούσαμε σαν ηλίθιοι.