Έχουμε δεχθεί ρατσισμό. Έχουμε γίνει περίγελος σε σχολεία και πάρτυ, ενώ έχουμε ακούσει άπειρα χωρατά, του στυλ “Γιατί δεν παραγγέλνεις σε ποτήρι σωλήνα; Φοβάσαι μήπως βρει η μύτη σου;” και “Μη βουτάς πολύ βαθιά, έχει ξιφίες και θα σε πάρουν για συγγενή τους.“
Μισό λεπτό… τους γράφω στα ρουθούνια μου και συνεχίζω.
Να βγεις με μία μεγάλη μύτη, γιατί θα ξέρει να ποζάρει στις κοινές σας φωτογραφίες. Το μαθαίνουμε από τα μικράτα μας και από τις πρώτες κιόλας λήψεις. Χωρίς αυτό, βλέπετε, είναι αδύνατον να επιβιώσουμε στον βίαιο κόσμο των λάικς. Γνωρίζουμε λοιπόν, ποιο είναι το καλό μας προφίλ και ποζάρουμε πάντα με αυτό, γιατί το άλλο είναι γάμησέτα η μύτη. Δεν κάνω πλάκα, έχει τύχει να κρύψω το μισό πρόσωπο του κολλητού μου σε φωτογραφία, επειδή απλώς γύρισα το κεφάλι μου.
Να βγεις με μία μεγάλη μύτη, γιατί εχμ πως να στο πω, είμαστε καλοί και ξέρεις που αλλού… Ε βάλε τη φαντασία σου, δεν λέγονται αυτά (ΑΝ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΝΑ ΤΟ ΦΩΝΑΞΩ).
Βγες με μία μεγάλη μύτη, γιατί θα σε νιώθει όταν φυσάς δυνατά τα ρουθούνια σου. Οι περισσότεροι έχουμε θέμα με το διάφραγμα (ναι χαζούλη, δεν είναι δικαιολογία) κι έτσι καθημερινά το μπούκωμά μας είναι ανεξέλεγκτο. Και για να φύγει όλο αυτό τι πρέπει να κάνουμε; Να φυσάμε δυνατά, πολύ δυνατά, κάθε 5 κλάσματα του δευτερολέπτου μύξες, πολλές μύξες. Οπότε φύσα ελεύθερα την μυτούλα σου δίπλα μας. Σε νιώθουμε αγαπημένη.
Βγες με μία μεγάλη μύτη, γιατί θα ξέρει πως να ντυθεί. Κι όμως, υπάρχουν χρώματα που τονίζουν κι άλλο την μύτη μας, κάτι που δεν θα το θέλαμε η αλήθεια είναι. Για παράδειγμα, γνωρίζουμε ότι το άσπρο μπλουζάκι είναι μόνο για την οικοδομή. Αφενός γιατί όταν βγαίνουμε για ποτό φορώντας το φωτίζεται κι άλλο το επίμαχο σημείο και αφετέρου γιατί ΕΤΣΙ ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΘΕΙ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙΑ. Και επιπλέον εκτιμάμε και τα κλαρινογαμπρικά μπλουζάκια με V που μας κάνετε δώρο, επειδή δεν μας ζορίζουν στο μπες-βγες.
Βγες με μία μεγάλη μύτη, γιατί θα σε καταλάβει αν θελήσεις να κάνεις πλαστική. Είναι η επόμενη σκέψη που κάνουμε κάθε πρωί, μετά το “Λες να μεγάλωσε κι άλλο σήμερα;”, γι’ αυτό και θα στηρίξουμε λοιπόν την όποια σου επιλογή. Εμείς ωστόσο, δεν επιλέγουμε τον πλαστικό, επειδή τα ‘χουμε βρει με την μύτη μας (τσα, δεν περίμενες να αυτοαναιρεθώ τόσο γρήγορα) και έχουμε μάθει να ζούμε αρμονικά μαζί της. Ξέρουμε πότε βουλώνει, τι ρούχο της πηγαίνει και τι χαρτομάντηλο της αρέσει. Και επιπλέον θα ‘ναι εκεί, για να μας θυμίζει το σκληρό μπούλινγκ που δεχθήκαμε στα παιδικά μας χρόνια.
Να βγαίνετε μαζί μας και να αποδέχεστε και την παντοτινή μας κοπέλα…
Υ.Γ: Συγχωρέστε με αν ξεχνώ κι άλλους λόγους, γι’ αυτό και σας παρακαλώ να μου τους θυμήσετε στα σχόλιά σας. Ειδικά αν είστε κι εσείς “πελεκάνοι”.
