"Η κοπέλα μου με δέρνει στο κρεβάτι..."

Είμαι σίγουρος πως κι εσύ που με διαβάζεις τώρα όπως και χιλιάδες άλλοι περιμένετε να βγει κάποιος και να μιλήσει δημόσια για να μπορέσετε να πάρετε θάρρος και να εξομολογηθείτε όλα αυτά που περνάτε στο κρεβάτι. Είμαι εγώ αυτός που θα κουβαλήσει το βαρύ φορτίο και είμαι απόλυτα συνειδητοποιημένος για τις κοινωνικές αλλά και προσωπικές συνέπειες που προκύψουν μετά την εξομολόγησή μου. Θα το κάνω όμως. Για όλους μας.

Το ξύλο στο κρεβάτι δεν έχει φύλλο ούτε σεξουαλικό προσανατολισμό. Έχεις φάει ξύλο είτε είσαι άντρας είτε γυναίκα, είτε ο σύντροφός σου είναι άντρας ή γυναίκα. Τα τέρατα που κοιμούνται δίπλα μας δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό. Δεν νιώθουν καν άσχημα για όλα όσα μας προκαλούν κάθε βράδυ.

Είμαι ο Νίκος και έχω σχέση με ένα ανθρωπόμορφο τέρας που με κακοποιεί στον ύπνο μου. Οι τρόποι που επιχειρεί να μην με αφήσει να κοιμηθώ είναι πολλοί, διαφορετικοί, εξαιρετικά αποδοτικοί και πολλές φορές εμφανίζονται και σε συνδυασμό…

Ανελέητο Ξύλο

Η πιο συνηθισμένη τακτική των δραστών είναι το ξύλο. Στον δικό μου Γολγοθά όμως έχουν εισχωρήσει νέες μέθοδοι κακοποίησης. Δεν είναι μόνο οι μπουνιές ή οι κλωτσιές. Τον τελευταίο καιρό έχουν μπει στην εξίσωση και οι λαβές. Ένα βράδυ κοιμόμουν και αντιλήφθηκα ότι δεν μπορώ να κουνηθώ. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιώ πως τα πόδια της καλής μου είχαν δεθεί κόμπο με τα δικά μου, λες και κοιμόμουν με τον Άντερτέικερ, την ίδια στιγμή που το υπόλοιπο κορμί της είχε απλωθεί διαγώνια στο κρεβάτι ΠΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΤΗΣ ΑΝΗΚΕΙ! Και επειδή αυτό δεν ήταν αρκετό, είχε διπλώσει το χέρι της και το είχε βάλει ακριβώς δίπλα στο κεφάλι μου με τον αγκώνα προτεταμένο σαν μαρκάρισμα του Πέπε, έτσι ώστε να μην μπορώ ούτε να γυρίσω από την άλλη πλευρά. Το πρωί με όλη της την υποκρισία μου είπε: “Κοιμήθηκες καλά αγάπη μου;”. Φυσικά και δεν απάντησα αυτό που σκεφτόμουν. Γιατί αυτό που σκεφτόμουν περιείχε λέξεις που θα έβαζαν σε κίνδυνο τη σωματική μου ακεραιότητα.

Κουβέρτα Αγνοείται

Το συγκεκριμένο βασανιστήριο συμβαίνει μόνο τον χειμώνα. Το τέρας που κοιμάται δίπλα σου πιστεύει πως εκτός από το κρεβάτι του ανήκει και η κουβέρτα. Γι’ αυτό κατά τη διάρκεια της νύχτας πάντα συμπεριφέρεται σαν να μην υπάρχεις. Ακόμη κι αν δεν κρυώνει θα διπλώσει την κουβέρτα ανάμεσα στα πόδια του και θα γυρίσει το κορμί του τουλάχιστον 22 φορές γυρώ από τον εαυτό του έτσι ώστε και να μην έχεις ούτε δείγμα κουβέρτας αλλά και να μην περνάει ούτε μόριο αέρα σε αυτήν. Αν τολμήσεις και διαμαρτυρηθείς, θα σου δείξει την κουβέρτα που περιέγραψα παραπάνω και θα προσπαθήσει να σε πείσει ότι έχεις περισσότερη. Και θα συμβεί αυτό που πάντα συμβαίνει. Θα έχεις την λογική με το μέρος σου, αλλά κανέναν να σε υποστηρίξει. Μην στενοχωριέσαι. Δεν είσαι μόνος σου.

“Θέλω λίγο χώρο”

ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΧΩΡΟ. ΘΕΛΕΙ ΑΠΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΕΣΥ ΧΩΡΟ. Τόσο απλά, τόσο σταράτα. Ακόμη κι αν κοιμηθείτε σε αεροδρόμιο, το τέρας δίπλα σου θα πιέζεται. Ακόμη κι αν κοιμηθείτε σε ένα κρεβάτι ίσο με την Κρήτη, εσένα σου αναλογεί ένα κομματάκι όσο η Γαύδος. Έτσι και στο ταπεινό δωματιάκι σου. Υπάρχει ολόκληρος μαθηματικός τύπος γι’ αυτό που είναι ως εξής: Χώρος που πρέπει να έχεις = Χώρος που θέλεις να έχεις / 4 – Παραπανίσιος χώρος που απαιτεί το τέρας δίπλα σου. Αυτό αντιστοιχεί σε περίπου 2 τετραγωνικά εκατοστά. Αν είσαι ψηλός.

Ροχαλητό σαν χαλασμένο τρένο

Η αγαπούλα μαζί με όλα όσα προαναφέρθηκαν πολύ πιθανόν να έχει και θεόστραβο διάφραγμα στη μυτούλα της. Αυτό σημαίνει πως για να κοιμηθείς πρέπει να καπνίσεις την μισή Καλαμάτα και να πλακώσεις και κάνα υπνωτικό στα καπάκια, γιατί ξέρεις ότι οι ωτοασπίδες δεν δουλεύουν πια. Εκεί λοιπόν που έχεις ξεπεράσει όλα τα παραπάνω εμπόδια και πιστεύεις ο αφελής ότι θα κοιμηθείς, αρχίζει ένα μακρόσυρτο “χχχχφχφφφφφρρρρρρττττ” σαν αυτά που κάνει ο Καμμένος από το βήμα της βουλής (στάνταρ το έχεις προσέξει), ακολουθούμενο από ένα ήρεμο “φουουουου” που μαρτυρά και τον ερχομό της επόμενης αναπνοής. Και εσύ ο καημένος δεν τολμάς να κουνηθείς γιατί αν ξυπνήσει, θα ξαναγίνουν όλα από την αρχή.

Παραμιλητό για να πιάσεις κουβέντα

Αυτό συμβαίνει συνήθως λίγη ώρα πριν το τέρας δίπλα σου ξυπνήσει οριστικά. Αλλά ακόμη και γι’ αυτό πρέπει να σε προειδοποιήσει για να ξυπνήσεις εσύ πρώτα. Τη στιγμή που νομίζεις πως η μπόρα έχει καταλαγιάσει και θα καταφέρεις να κοιμηθείς έστω και λίγα λεπτά, ξαφνικά ο/η σύντροφός σου γυρίζει, σε κοιτάζει χωρίς να κουνήσει τα μάτια του/της για 6 δευτερόλεπτα και σου λέει κάτι ακατάληπτο. Ρωτάς “Τι;” και η απάντηση είναι ένα νευριασμένο “Είπα να μη βάλεις τζατζίκι στα λουλούδια γιατί πονάει το νύχι μου”. Θέλεις να γελάσεις, αλλά δεν το ρισκάρεις. Λες ναι, γυρίζει από την άλλη και κοιμάται. Άλλη μία εφιαλτική νύχτα έφτασε στο τέλος της.