Από το 1981, τη χρονιά δηλαδή που ενταχθήκαμε στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, μέχρι σήμερα, η σχέση της Ελλάδας με το ευρωπαϊκό οικοδόμημα έχει περάσει φάσεις αντίστοιχες με εκείνες που περνάει ένα ζευγάρι:
Γνωριμία και πόθος για να γίνει το κονέ…
Καψούρα χωρίς σύνορα στα πρώτα χρόνια της σχέσης, τότε που ο γαμπρός φρόντιζε να τα σκάει χοντρά στη νύφη, όσο εκείνη φρόντιζε να ξοδεύει αλόγιστα.
Πάθος που αργοσβήνει και τσουπ οι πρώτες τριβές. Με τη νύφη να ξεκινάει τα πρώτα ψεματάκια και τον άντρα να διαμαρτύρεται πως αντί για κάνα παστίτσιο της προκοπής, εκείνη του ετοιμάζει μονάχα μαγειρέματα λογιστικής αλχημείας…
Τσακωμοί, φωνές, απειλές… Σύννεφα ενός χωρισμού που όλο λέει να έρθει και ποτέ δεν έρχεται…
Το πού θα οδηγήσει αυτή σχέση κανείς δεν το γνωρίζει. Ούτε ακόμα-ακόμα κι αυτή η κουμπάρα από τη Γερμανία που οι κακές γλώσσες λένε ότι της αρέσει να βάζει φιτιλιές στο ζευγάρι.
Ας αφήσουμε, όμως, τα κουτσομπολιά κι ας πιάσουμε τα κουίζ. Πιο συγκεκριμένα, ένα κουίζ για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Για το πολιτικό-οικονομικό αυτό υπερεθνικό εγχείρημα, που όχι απλά επηρεάζει αλλά διαμορφώνει ουσιαστικά τις ζωές και την καθημερινότητά μας.
Παίξε μπαλίτσα και δείξε μας πόση Βρυξέλλα κυλά μέσα στο αίμα σου…
