Εκεί, στα μέσα της δεκαετίας του ’60, η αμερικάνικη μουσική σκηνή ένιωσε στο πετσί της για τα καλά τι θα πει “μουσική επανάσταση”, μια επανάσταση που την έφερε εις πέρας η διαολεμένα αγγελική φωνή και η εκστατική σκηνική παρουσία του Jim Morrison.

-Αλλά γιατί “επανάσταση”; Και ο Τζιμ δεν είχε τις λεγόμενες “γκρούπις” που είχαν και οι Beatles πριν από τους Doors;
– Είχε κι από αυτές…
– Ή μήπως οι Doors δεν έγραφαν ρομαντικά τραγούδια, όπως έκαναν κι άλλα συγκροτήματα της εποχής;
– Έγραφαν κι από αυτά…

Όμως η απλότητα με την οποία μοίραζε καψούρα αυτός ο σγουρομάλλης ποιητής, ξεπερνούσε τα στάνταρντς μίας ολόκληρης εποχής.

Την πρωτοχρονιά του ’67, λοιπόν, ο Μόρισον με το παρεάκι του, μαζεύτηκαν στην εκπομπή “KTLA” στο κανάλι 5, για να παίξουν το πρώτο τους σινγκλ, με τίτλο “Break On Through“. To μπαμ όμως δεν θα γίνει τότε, καθώς η εκπομπή κάνει μικρά νούμερα και οι παραγωγοί της κάνουν λόγο για αποτυχία του συγκροτήματος.

Ο ύμνος στην γνήσια-αληθινή-αυθεντική καψούρα (κοντράρει το Love Me Do στα ίσια), δεν γινόταν να χαθεί με αυτόν τον άδοξο τρόπο.

O Τζιμ, ο Ρέι, ο Τζον και ο Ρόμπι δεν το έβαλαν κάτω και μετά από την σφαλιάρα που δέχθηκαν επανήλθαν με το άλμπουμ “THE DOORS”. Τα υπόλοιπα, όπως και οι επιτυχίες “Break On Through, “Alabama Song“, “Light My Fire” και “The End“, ανήκουν απλώς στην ιστορία…

Στο τσακ μπαμ, σκαρφάλωσαν στην 2η θέση των Αμερικάνικων τσαρτ κι έγιναν 4 φορές πλατινένιοι. 

Σήμερα ο Τζιμ, παρέα με τον Ρέι αράζουν στον παράδεισο. Πίνουν καμία Guinness (και όχι μόνο), απολαμβάνουν αυτές τις 5 εκτελέσεις και γουστάρουν το ίδιο με εμάς.

1. Moby
Εκτέλεση, που αν μην τι άλλο σε αναγκάζει να “κωλοχτυπηθείς” στο γραφείο, στο σπίτι, στο λεωφορείο ή όπου αλλού κι αν βρίσκεσαι.


2. Adrenaline Mob
Ποιος είπε ότι οι μεταλλάδες δεν ακούνε Doors;
 
 
3. Stone Temple Pilot
Καρμπόν-ξεπατικωτούρα της πρωτότυπης. Μήτσο μια πλάκα έκανα κι εγώ. Μην με παίρνεις στα σοβαρά.
 

4. YAPA
Και χωρίς μάλιστα να είναι απαραίτητη η ύπαρξη τραγουδιστή. Έτσι απλά. Επειδή είν’ ωραίοι τύποι οι YAPA wink