Όταν μια ιδέα κάνει την εμφάνισή της δεν περιμένει τις κατάλληλες συνθήκες, συνήθως έρχεται κεραυνοβόλα. ‘Η όπως εύστοχα είχε παρατηρήσει ο Χένρι Φορντ: “Όταν πρόκειται για μια καινούρια ιδέα, δεν ρωτώ ποτέ τους ειδικούς. Θα μου έδιναν έξι διαφορετικές αιτίες για τις οποίες δεν θα έπιανε”.
Όταν ήμουν μικρός είχα μια ιδέα. Ηθελα να γράψω ένα μυθιστόρημα φαντασίας όπως το ονειρευόμουν εγώ. Ενώ δεν είχα υπολογίσει την αφοσίωση και την απομόνωση που χρειαζόταν, άξιζε τον κόπο. Σήμερα έχουν κυκλοφορήσει τα δυο πρώτα της σειράς.
Πριν από δύο χρόνια περίπου, η αδερφή μου είχε επίσης μια ιδέα: να φτιάξουμε εσπαντρίγιες. Μια ιδέα που χρειάστηκε μερόνυκτα δουλειάς κι αρκετές θυσίες και η οποία συνεχίζει να μας ενθουσιάζει μέχρι σήμερα. Στην οικογένειά μου έχουμε συνεχώς ιδέες και ανυπομονούμε να τις υλοποιήσουμε. Δεν μπορώ να συγκρίνω καμία όμως με του Γουίλιαμ Καμκγουάμπα.
Ο δεκατετράχρονος από το Μαλάουι ζούσε με την εννεαμελή οικογένειά του στο χωριό Μασιτάλα. Η οικογένειά του ήταν πολύ φτωχή κι αναγκάστηκαν να διακόψουν την εκπαίδευση του Γουίλιαμ διότι αδυνατούσαν να πληρώσουν τα δίδακτρα του (80 δολ. ετησίως).
Ο Γουίλιαμ αρνούταν να παρατήσει τα γράμματα κι αποφάσισε να επισκέπτεται τη δημοτική βιβλιοθήκη. Μια μέρα ανακάλυψε ένα εγχειρίδιο, το Using Energy, το οποίο απεικόνιζε στο εξώφυλλό του ανεμογεννήτριες. Η ιδέα τον χτύπησε κεραυνοβόλα. Αμέσως σκέφτηκε πως ο ανεμόμυλος μπορούσε να παράγει ηλεκτρισμό και στην συνέχεια θα μπορούσε να τροφοδοτήσει με νερό το χωριό του.
Πολλοί συχωριανοί του πίστεψαν πως ήταν τρελός, ακόμα και η μητέρα του. Εκείνος όμως παρέμεινε επικεντρωμένος στον στόχο του. Ο Γουίλιαμ, χωρίς να το έχει σπουδάσει, κατασκεύασε μόνος του μια ανεμογεννήτρια και στην συνέχεια μια δεύτερη με αντλία πόσιμου νερού. Το 2009 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του με τίτλο “Το Αγόρι που Δάμασε τον Άνεμο”.
Εδώ η πλήρης παρουσίαση της στο TED από τον ίδιο (και με ελληνικούς υπότιτλους)
“Πολλές ιδέες έρχονται σαν αστεία. Να κάνεις τις σκέψεις σου όσο πιο αστείες γίνεται”. David Ogilvy
Ο κόσμος είναι γεμάτος από πανέμορφες ιδέες, τις οποίες δεν ψάχνουμε να τις βρούμε, αλλά πολλές φορές έρχονται απρόσκλητες κι αναπάντεχα.
Εκείνο που έχω να προτείνω είναι παρακολουθείτε ακόμα και τα πιο αστεία κι αφελή πράγματα που λέτε ή ακούτε. Μπορεί από πίσω τους να κρύβεται μια πανέξυπνη ιδέα.
Ιδέες κανείς;
