Από την στιγμή που αποχωριζόμαστε το μαξιλάρι μας το πρωί, ξεκινάμε μια σειρά διαδικασιών· τη γνωστή καθημερινή ρουτίνα. Άλλος φτιάχνει καφέ, άλλος τρώει πρωινό στο αμάξι κι άλλοι πατάνε την σίγαση. Για όλους μας η καθημερινή ρουτίνα είναι κάτι δεδομένο… Μέχρι να δούμε μια σπαρακτική εικόνα ενός “κοιμισμένου” παιδιού. Θα μπορούσα να αναφερθώ στην τραγικότητα που χαρακτηρίζει τις κυβερνήσεις και την έλλειψη ανθρωπιάς αλλά είμαι σίγουρος πως όλοι τα γνωρίζετε και πολλοί θα έχουν ήδη φροντίσει να ενημερωθείτε γι’ αυτό.

Προτιμώ να θυμηθώ τον άνθρωπο που έμεινε στην ιστορία επειδή πάλεψε για τα ιδανικά μιας δημοκρατικής και ελεύθερης κοινωνίας όπου όλα τα άτομα θα μπορούσαν να ζήσουν αρμονικά και με ίσες ευκαιρίες. Προτιμώ να μιλήσω για τον Νέλσον Μαντέλα και να αναφερθώ σε όσα πιστεύω ότι μας δίδαξε.

Διαβάζοντας κανείς μια από τις αυτοβιογραφίες του με τίτλο «Ο μακρύς δρόμος προς την ελευθερία» καταλαβαίνει πως ο Νέλσον Μαντέλα δεν αποφάσισε μια μέρα να αγωνιστεί για τον άνθρωπο, αλλά ότι το έκανε γιατί δεν μπορούσε να πράξει αλλιώς. Αν θέλετε ήταν φυσική του ανάγκη.

 

Έχοντας λοιπόν την δυνατότητα να επικοινωνήσω μαζί σας μέσα από το Provocateur δεν θέλω να κατηγορήσω, όχι. Έχοντας ως έμβλημα τον Νέλσον Μαντέλα, ελπίζω να εμπνεύσω τον κόσμο ώστε να βοηθήσει σε αυτή την ανθρωπιστική κρίση. Είτε μέσα από οργανώσεις και φορείς που συνδράμουν στην βοήθεια των προσφύγων, είτε μέσα από απλές πράξεις όπως το να πας μια τσάντα με ρούχα ή φαγητό σε ένα από τα κέντρα ώστε να μειωθεί το δράμα αυτών των ανθρώπων. Γιατί είναι αυτές, οι πράξεις ανιδιοτέλειας, οι καλές πράξεις που δείχνουν τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος.

Λένε ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι που ένας άνθρωπος κάνει μια καλή πράξη. Για παράδειγμα όταν κάποιον τον πνίγουν οι τύψεις, θέλει να επανορθώσει ή όταν κάποιος επιθυμεί να κερδίσει θετικές εντυπώσεις από τον περίγυρό του, κάνει μια καλή πράξη, ακόμη κι όταν οι πιο πονηροί του είδους μας θέλουν να ζητήσουν κάτι ως αντάλλαγμα, επιστρατεύουν την προαναφερθείσα μέθοδο. Οι λόγοι ποικίλουν και -δεν ξέρω αν συμφωνείτε αλλά- πιστεύω πως ο Νέλσον Μαντέλα αγωνίστηκε στη ζωή του για έναν και μοναδικό λόγο: την αγάπη του για τον κόσμο· κι ευτυχώς μας εμπνέει μέχρι και σήμερα. Έτσι δεν είναι;

«Θα πετύχεις περισσότερα σ” αυτό τον κόσμο μέσα από πράξεις ελέους, απ’ ότι μέσα από πράξεις τιμωρίας».