Οδός Καρόλου, αριθμός 28.
Τα τζάμια από τα γραφεία της Ένωσης Κεντρώων τρίζουν από τα μπάσα που ξερνάνε χωρίς σταματημό τα ηχεία.
Η διάθεση είναι μέταλ, η διάθεση είναι, brutal, η διάθεση είναι πιο μάχιμη από ποτέ!
Με λίγο σάπιο μοντάζ, με λίγο κακή μουσικούλα, με λίγες άκυρες φατσούλες, το σκότωσε ο μπαγασάκος!
Και ξέρετε γιατί;
Αν δεν ξέρεις την ιστορία που κουβαλάει ο Αρχηγός, δικαιολογείσαι να μένεις με το στόμα ανοιχτό και να αναρωτιέσαι “μα καλά ρε; Τι έκανε η τυπάρα;”. Εδώ είμαστε εμείς για να σου βγάλουμε τη τσίμπλα από τα μάτια. Έχουμε και λέμε:
Ο 64χρονος Αρχηγός, γεννήθηκε στη Μεσσηνία, αλλά μεγάλωσε στον Πειραιά. Δεν ξέρουμε αν γαλουχήθηκε στο ιδεώδες της Γαυροσύνης, ξέρουμε, όμως, ότι μπήκε 4ος στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Ε.Μ.Π, ενώ κοίταξε στα μάτια τη Χούντα συμμετέχοντας ενεργά στον αντιδικτατορικό αγώνα. Υπήρξε ιδρυτικό και ενεργό μέλος του ΠΑΣΟΚ, με το οποίο στη συνέχεια τα έσπασε επειδή “το κόμμα είχε παρεκκλίνει από τις αρχές του και είχε γίνει σαν την προκάτοχο Νέα Δημοκρατία”. Και κάπως έτσι, το 1984 ίδρυσε το κόμμα “Ελεύθεροι” το πρώτο οικολογικό κόμμα στην Ελλάδα, με το οποίο δεν είδε προκοπή. Κι αφού δεν είδε προκοπή, είπε να συνεργαστεί με αυτούς που κατηγορούσε ότι συνεργαζόταν το ΠΑΣΟΚ όταν ήρθε σε ρήξη μαζί του με τη Νέα Δημοκρατία. Νταξ, άνθρωποι είμαστε, λάθη κάνουμε.
Αφού, λοιπόν, πέρασε από τη μεγάλη σχολή της πασοκονεοδημοκρατίας, ίδρυσε το 1992 ένα άλλο κόμμα, την “Ένωση Κεντρώων και Οικολόγων“, παίρνοντας σβάρνα εθνικές, δημοτικές, νομαρχιακές και ευρωεκλογές. Η βία και η νοθεία του συστήματος τον κρατούσαν όλα αυτά τα χρόνια σε ποσοστά νικοτίνης τσιγάρων σλιμ, ωστόσο τώρα που το σύστημα κακαρώνει η Ένωση Κεντρώων παίρνει τα πάνω της. Το 5,11% που έλαβε στην Α’ Θεσσαλονίκη και το 1,79% πανελλαδικά (110.826 ψήφοι), έκαναν μερκελοσοϊμπλέδες λαγκαρντοτσίπρες και υποδέλοιπους να τα κάνουν πάνω τους. Γιατί;
Γιατί Ε-Ρ-Χ-Ε-Τ-Α-Ι λέμε!!!
Πρώτα από όλα: Πείτε μου έναν πολιτικό αρχηγό που βγάζει φόρα παρτίδα στους ψηφοφόρους του το προσωπικό του κινητό (και μάλιστα σε ώρες κοινής ησυχίας, όταν τα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά γατάκια το ρίχνουν στη σιέστα). ΜΟΝΟ ΕΝΑΝ! Δεν σας ακούω!
“Μοναχά ΑΥΤΟΣ ρε!”, είναι η απάντηση.
Οκ, στο παρελθόν μπορεί να είχε κάποια θεματάκια και να ήταν ολίγον τι ευεξαπτούλης…
Αλλά να ξέρετε πως περνούσε την όλη φάση γιατί προσπαθούσε να κόψει το τσιγάρο. Τώρα πια, κουμαντάρει τα νεύρα του και περνάει προς τα έξω ένα πιο φιλικό προφίλ. Για αυτό και δεν λείπει ποτέ το χαμόγελο από το προσωπάκι του.
[Χμ. Μάλλον με έχουν χακάρει οι αντίπαλοί του και δεν με αφήνουν να ποστάρω φωτογραφία με τη χαμογελαστή φατσούλα του Αρχηγού… Ας ξαναπροσπαθήσω.]
[Πφφφ. Πάμε μια τελευταία προσπάθεια. Ας επικαλεστώ το πνεύμα του Γεωργίου Παπανδρέου]
Άναγειασου Αρχηγάρα! Έτσι σε θέλουμε!
Μιλώντας, πάντως, για τους εχθρούς του Αρχηγού… Να ξέρετε πως τον χτυπούν όπου σταθούν κι όπου βρεθούν. Δείτε, για παράδειγμα, έναν τυχάρπαστο τυπάκο στο Twitter που τρώει για πρωινό μίλκο με πονηρόπιτα.
Και βγαίνει ο Λεβέντης και λέει “τώρα θα διορίσουμε τα δικά μας παιδιά” και γεμίζει όλο το δημόσιο με καθυστερημένους απ’τα παρατράγουδα.
— beatBukowski (@beatBukowski) August 29, 2015
Ή κάτι απερίγραπτα τρολάκια που τηλεφωνούν στην εκπομπή του και προσπαθούν να τον πλήξουν
Ή κάτι γραβατωμένους που τον ειρωνευόντουσαν στις εκπομπές τους (ο καλός θεούλης, βέβαια, τους τιμώρησε και τους έκανε υπουργούς)
Αλλά αυτό που δεν γνωρίζουν όλοι οι παραπάνω, είναι ότι ο Βασίλαρος ήταν τρολ before it was cool (ναι, είναι η φωνή του Αρχηγού)
Πεμπτοφαλλαγίτες, όμως, υπάρχουν και μέσα στο ίδιο του το κόμμα. Όπως, για παράδειγμα, η γνωστή και μη εξαιρετέα Αννούλα
Κι όλα αυτά απέναντι σε ποιον; Απέναντι στον προφήτη της σύγχρονης πολιτικής μας ιστορίας
Posted by Γλυκιά Ανταρσία Mars on Τρίτη, 1 Σεπτεμβρίου 2015
Τέσπα. Ας μη συγχυζόμαστε. Ας εστιάσουμε στους μετανοούντες που ένας-ένας πέφτουν στην αγκαλιά του Αρχηγού
Έπειτα από 20 + χρόνια σάτιρα στον Βασίλη Λεβέντη, ο άνθρωπος που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην δημιουργία του προφίλ του…
Posted by Θέλουμε τον Λεβέντη στη Βουλή on Πέμπτη, 15 Ιανουαρίου 2015
Και κυρίως;
Ας εστιάσουμε στο μέλλον.
Ένα μέλλον που θα ξεκινήσει κάπου εκεί στα τέλη του μήνα με τον Αρχηγό να μοιράζει συσσωρευμένο πόνο δεκαετιών από το βήμα της Βουλής 🙂