Ό,τι διαβάσεις σε αυτό το κείμενο, πρέπει να γνωρίζεις ότι αποτελεί προϊόν έντονης ψυχολογικής πίεσης και συναισθηματικής φόρτισης. Το συζήτησα, συμφώνησα με τους συνομιλητές και πήρα την ιερή ευθύνη, εγώ, προσωπικά, να θίξω το ζήτημα. Και θα το κάνω. Με κίνδυνο της ζωής μου, με προσωπικό κόστος. Θα το κάνω όμως. Πρέπει να γίνει η αρχή.

Προσπαθώ να σκεφτώ ποιος κρύβει τη μεγαλύτερη κακία μέσα του, σε αυτόν τον κόσμο που ζούμε. Και δε μπορώ να βρω κάτι πιο μοχθηρό, πιο διεστραμμένο, πιο ύπουλο, πιο φθονερό πράγμα από τα ακουστικά. Ναι, τα ακουστικά του τηλεφώνου, του cd player (πόσα χρόνια πίσω;) ή του mp3 player. Κι αν ο Ρετινύδης ή όπως αλλιώς τον λένε αυτόν που κάθεται αριστερά μου (έτσι κι αλλιώς ποτέ κανείς δεν έχει πει το όνομά του σωστά) φοβάται τις κατσαρίδες, εγώ φοβάμαι τα ακουστικά. Και το παραδέχομαι και είμαι εδώ για να το φωνάξω εκ μέρους της ανθρωπότητας.

Έρχομαι το πρωί στο γραφείο και ετοιμάζομαι για το θεάρεστο λειτούργημα που επιτελούμε εμείς οι προβοκάτορες. Φτιάχνω φραπέ, κάθομαι και βγάζω ακουστικά. Αυτά μου χαμογελούν χαιρέκακα (ορκίζομαι ότι τα είδα να το κάνουν) και μπλέκονται λίγο καλύτερα από το γόρδιο δεσμό. Μόνο που εγώ δεν έχω την επιλογή να τον κόψω όπως ο Μεγαλέκος. Οπότε; Έλυσα το Sudoku (άσχετος με τα μαθηματικά), έπεσα στο επίπεδό τους, τους έκανα τη χάρη. Υπέκυψα.

Περίπου 3,5 ώρες μετά, κατάφερα να τα ενώσω στον υπολογιστή μου για να ακούσω Βασίλη Καρρά Μάνο Χατζιδάκι κατά τη διάρκεια του γραψίματος. Βγήκα για ένα τσιγάρο και λίγα λεπτά μετά επέστρεψα. Δεν είχε ακουμπήσει κανείς το pc. Ούτε τα ακουστικά. Εκείνα όμως έπρεπε να με εκδικηθούν για το πρωινό λύσιμο του κόμπου. Και τα κατάφεραν. Είχαν δεθεί πάλι.

Δεν άντεξα. Λύγισα. Έβαλα τα κλάματα. Σχεδόν λιποθύμησα. Ένιωθα όλο και χειρότερα. Το κορμί παρέλυε. Το καταλάβαινα. Έπεσα στα γόνατα. Προσευχήθηκα. Το γράφω και ανατριχιάζω, πέντε λεπτά μετά έγινε το θαύμα. 

 

 

Αυτό βρέθηκε πάνω στο γραφείο μου αγαπητέ προβοκάτορα. Οι προσευχές έπιασαν τόπο. Τα πρώτα ξαδερφάκια των κακών ακουστικών που ταλαιπωρούσαν τις ζωές μας τόσα χρόνια, είναι αυτά που ξεκίνησαν την επανάσταση για εμάς. Την έπαθαν μέσα από την ίδια τους την οικογένεια. Ο κόσμος θα αρχίσει επιτέλους να βαδίζει σε πιο ειρηνικά μονοπάτια. 

Είναι πάμφθηνα και κάνουν τον κόσμο ομορφότερο. Ευχαριστώ από καρδιάς όποιον το σκέφτηκε.

Αν έχετε κάποια άλλη λύση είμαστε εδώ για να την ακούσουμε.