Πριν από κάνα μήνα είχα πάει την Ίρμα στον κτηνίατρο, του οποίου το ιατρείο βρισκόταν κάμποσα χιλιόμετρα μακριά. Έπρεπε, εκ των πραγμάτων, να τη βάλω στο αμάξι, κάτι το οποίο δεν είχα επιχειρήσει μέχρι την αποφράδα εκείνη μέρα. Μέχρι τότε, τις μετρημένες στα δάχτυλα μηχανοκίνητες της βόλτες, τις είχε αναλάβει ο πατέρας μου, οπότε δεν ήμουν τόσο ψυλλιασμένος για τις αντιδράσεις που θα είχε…
Δεν θα αναφερθώ εκτενώς στις προσπάθειες που έκανα για να τη δελεάσω και να μπει τελικά στα πίσω καθίσματα, απλά θα αναφέρω ότι μου πήρε περίπου ένα μισάωρο. Εν τέλει, μπήκε, έκλεισα την πόρτα, ξεκινήσαμε.
Κάθε που πατούσα φρένο (μαλακά κάθε φορά, το ορκίζομαι) άκουγα ένα βροντερό “γκντουπ”. Η Ίρμα που καθόταν ανήσυχη από πίσω μου, πρέπει να έπεσε πάνω στο κάθισμά μου περισσότερες φορές κι από ψευτοπτώσεις του Καραγκούνη σε ποδοσφαιρικό ενενηντάλεπτο. Γενικά, “δεν ένιωθε” η κακομοίρα και φαινόταν πως αγνοούσε πλήρως τους νόμους του Νεύτωνα περί κινήσεως.
Πέρα-δώθε, εκνευρισμός, αμηχανία, φόβος… Αυτό,επιγραμματικά, ήταν το εμπειρικό τετράπτυχο από τη “βόλτα” της Ίρμας με το αμάξι μου.
Πριν την υποβάλλω ξανά στο μαρτύριο της επόμενής μας μετακίνησης, μάλλον θα χρειαστεί να τις δείξω τις παρακάτω φωτογραφίες. Φωτογραφίες που δείχνουν ότι μερικά συντρόφια της όχι απλά μπαίνουν άνετα και χαλαρά μέσα σε αυτοκίνητα, φορτηγά και αγροτικά, αλλά το κάνουν και με προσωπικότητα…
1. Ο κάγκουρας
2. Ο τσαμπουκαλεμένος
3. Οι funky
4. Ο στενόχωρος
5. Ο αγρότης
6. Ο… YOLO!
7. Ο καμουφλαρισμένος
8. Ο νταγκλαρισμένος
9. Ο αταίριαστος
10. Ο αφηρημένος
11. Ο σαλιάρης
12. Ο Ντογκ Σνόου
13. Ο πατριώτης
14. Ο μοιραίος
Κι επειδή πολλά της έσουρα της Ιρμούλας μου, ας της ικανοποιήσω την ποζεριά, ποστάροντας μια φωτογραφία της. Σε… ασφαλές έδαφος, βεβαίως βεβαίως.