Ναι, κουβαλούν μια ατελείωτη σειρά από συνειρμούς, αλλά εκτός από οιδιπόδειες συνδέσεις και συσχετισμούς, τα γυναικεία στήθη είναι ένα μέρος του σώματος που συχνά βρίσκει τη θέση του σε συζητήσεις. Από τη λογοκρισία του Instagram και γενικώς των social media σχετικά με τις γυναικείες θηλές, μέχρι τη συζήτηση γύρω από τον δημόσιο θηλασμό, αλλά και κάφρικους τρόπους εκδήλωσης ενδιαφέροντος προς μια γυναίκα, το στήθος μοιάζει να έχει παντρευτεί για πάντα μα πάντα το male gaze. Ξεπερνώντας πια την ανατομία, πρόκειται για ένα μέρος του σώματος που αντικειμενοποιείται σχεδόν καθημερινά, έστω κρυφά και υποσυνείδητα και να διαπερνά κάθε έκφανση της ζωής και πτυχή της κοινωνίας. Σκεφτείτε το λίγο.
Εξερευνώντας το πώς το πορνό, τα mainstream media αλλά και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να παραμορφώσουν την κοινή γνώμη, το σκηνοθετικό duo από το Λονδίνο, Will & Carly – Will Cottam και Carly Randall – παρουσιάζει τη σατιρική μικρού μήκους ταινία “TITS: A Voyage Into Objectification”. Ευτυχώς, την ανακαλύψαμε στο NOWNESS.
Εξετάζοντας το χάσμα μεταξύ της φαντασίας που δημιουργεί το αντρικό βλέμμα και τον νορμών που ακολουθούν το καταδικασμένο να καταδικάζει «κανονικό στήθος» και του πώς αυτό δείχνει, η ταινία εξετάζει τον μισογυνισμό που διαπερνά τα ζητήματα της γυναικείας μορφής, διερευνώντας στην ουσία το πώς γίνεται το γυναικείο στήθος αντιληπτό από το βρετανικό κοινό. Προσκαλώντας μη λογοκριμένες απόψεις σχετικά με το στήθος από νεαρούς άντρες σε όλη τη Βρετανία, το έργο περιλάμβανε ακόμα και τη δημιουργία μιας ανώνυμης γραμμής, της “Tits Hotline”, που χρησιμοποιείται για να αποτυπώσει τα ακατέργαστα, ωμά μηνύματα που ακούγονται μέσα στην ταινία.
Στην ταινία θα δεις πολλά πολλά στήθη. Όλων των σχημάτων, των μεγεθών, των φάσεων. Κατά τη διάρκεια του θηλασμού και μετά από χειρουργείο. Το σκηνοθετικό duo αμφισβητεί τη σεξουαλικότητα των μαστών παρά το ίδιο τους το πλαίσιο. Οι Will & Carly προσφέρουν μια αφιλτράριστη εικόνα των διαφορών τους, αλλά και το τι θεωρεί «ποθητό» το male gaze.
Μέσα από μια ευαίσθητη κινηματογραφία, πόζες που εμπνέονται από pin-up αφίσες της δεκαετίας του 1920 και ένα καυτό κόκκινο σκηνικό -ένα χρώμα που υιοθετήθηκε έντονα από το Playboy για την ικανότητά του να σηματοδοτεί τη διέγερση καλύτερα από κάθε άλλο χρώμα- το “TITS: A Voyage Into Objectification” γιορτάζει το στήθος σε όλη του την ατελή τελειότητα.
Σε αντίθεση με το εξαιρετικά άκομψο και αντικειμενικά χοντροκομμένο ηχητικό χαλί, πλεγμένο από τα σχόλια και τον παραλογισμό των σεξιστικών ανδρικών απόψεων που ακούγονται για την ομορφιά των «πραγματικών σωμάτων», η ταινία αποδεικνύει πως γυμνό και σεξ δεν χρειάζεται να υπάρχουν πάντα σε συνδυασμό. Ω, ναι. Για φανταστείτε.
