Πολλές φορές όταν σκέφτομαι τα παιδιά του κόσμου, εκείνα που κουβαλούν μέσα τους όλες τις πατρίδες του κόσμου, σκέφτομαι ένα τραγούδι του Αγγελάκα. Σκέφτομαι πιτσιρίκια γρατζουνισμένα, με μύξες και δάκρυα έντασης που ξεκαρδίζονται, να τραγουδούν χωρίς ίχνος φόβου ότι: «Εγώ θα φλέγομαι | Θα ανθίζω | Θα γιορτάζω | Θα ανατέλλω | Θα σε καίω… | Θα καταστρέφω με τραγούδια της ψυχής σου το μπουρδέλο | Θα ανατέλλω…».
Τα παιδιά που ταξιδεύουν για να παίξουν σε μια πιο ελεύθερη γη, που ζωγραφίζουν σημαίες με λουλούδια και ήλιους, τα παιδιά που χορεύουν τα βράδια φωτίζοντας το σύμπαν. «Μαζί για όλα τα παιδιά», η UNICEF στην Ελλάδα σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση ξεκίνησαν μια καμπάνια ενημέρωσης, για το πώς το σχολείο μπορεί διαπράξει θαύματα, αρκεί να απομακρυνθεί από την ιδρυματοποιημένη εκπαίδευση της παπαγαλίας και του ανταγωνισμού.
Ο Αζίζ, είναι από το Αφγανιστάν και όταν δεν παίζει στο προαύλιο με τον κολλητό του τον Τηλέμαχο, θέλει να γίνει γιατρός για να μπορεί να βοηθάει αυτούς που πονάνε. Στον Αζίζ δεν αρέσουν οι τσακωμοί, γιατί όπως όλα τα παιδιά μπορούν να διακρίνουν το καλό από το κακό, μπορούν να αγκαλιάζουν χωρίς να σφίγγουν, να αντέχουν την ομορφιά του κόσμου.
Στη σελίδα της καμπάνια στο Facebook, που μπορείς να βρεις εδώ, θα συναντηθείς με 4 ιστορίες παιδιών που ήρθαν στην Ελλάδα για να κάνουμε παρέα. Παρέες. Να ανταμώσουμε και να ξεχάσουμε όσα μας έμαθαν να φοβόμαστε.
Ο πιτσιρίκος αυτός, είναι 8 χρονών. Είναι ο πιο κατάλληλος να μας πει την αλήθεια…
