Για τους 6daExit, μου μίλησε πρόσφατα μια φίλη μεταξύ κάμποσων λευκών κρασιών, τα οποία βρήκα φοβερή δικαιολογία για το γεγονός ότι δεν μπορούσα να καταλάβω εξαρχής τι ακριβώς σκαρώνουν οι τύποι αυτοί, κάμποσα χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα. Την επόμενη, άφησα τη μουσική τους να παίζει, σχηματίζοντας ένα χαμόγελο στο πρόσωπο μου. Υπάρχουν τελικά καθόλου βαρετοί άνθρωποι εκεί έξω. Άνθρωποι ιδιαίτεροι και αφυπνισμένοι, που είχαν διάθεση να ικανοποιήσουν κάθε περιέργεια μου, για μια μουσική ομάδα που σχεδόν στο υπόσχομαι, δεν θα μετανιώσεις αν ακούσεις.
Η ομάδα 6daEXIt που λες, δημιουργήθηκε στην κούκλα Θεσσαλονίκη κάπου το 2007, μέσα από το μάθημα αυτοσχεδιασμού του Αλέξη Πορφυριάδη στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του ΑΠΘ. “Όταν τελείωσε το εξάμηνο, μια παρέα από τη σχολή θέλαμε να συνεχίσουμε να παίζουμε, οπότε δημιουργήσαμε την ομάδα. Τα πρώτα χρόνια, οι πρόβες γινόταν λίγο έξω από την ανατολική πλευρά της πόλης. Για να φτάσει κανείς εκεί, πρέπει να πάρει το λεωφορείο 66. Ένα βράδυ σκεφτήκαμε πως το όνομα που είχαμε μέχρι τότε (impro) είναι λίγο πεζό. Τότε έσκασε η ιδέα να χρησιμοποιήσουμε το όνομα του λεωφορείου”.
Τους ρωτάω πώς στην ευχή γίνεται να έχουν περάσει πάνω από 66 μέλη από την ομάδα τους και μου εξηγούν ότι πρόκειται για μια ανοιχτή συλλογικότητα.
“Οποιοσδήποτε μπορεί να μας επισκεφτεί και να παίξει μαζί μας αν αποδεχτεί το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούμαστε. Στόχος μας είναι να πειραματιστούμε οι ίδιοι με τον ήχο και να καλέσουμε και άλλους ανθρώπους να κάνουν το ίδιο”.
Για τους 6daExit, ο καθένας μπορεί να παίξει μουσική χωρίς να είναι απαραίτητα μουσικός, αρκεί να έχει διάθεση να πειραματιστεί. Παρόλα αυτά, στην ομάδα συμμετείχαν παλιότερα εικαστικοί, χορευτές και video artists. “Ασχολούμαστε κυρίως με δύο είδη μουσικής: τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό και την εκτέλεση παρτιτούρων που είναι γραμμένες με λέξεις ή γραφήματα“. Εάν και εσύ όπως και εγώ δεν ξέρεις τι ακριβώς σημαίνει ελεύθερος αυτοσχεδιασμός, μάθε ότι είναι η εξερεύνηση και η παραγωγή ήχων χωρίς προ-συνεννόηση μεταξύ των μελών για το τι πρόκειται να συμβεί. Μια διαδικασία που συμβαίνει μέσα στο πλαίσιο που η ομάδα έχει δημιουργήσει. “Αυτό το πλαίσιο δεν είναι απόλυτα σταθερό, αλλά ακολουθεί μία αισθητική η οποία εντάσσεται θα μπορούσε να πει κανείς, στο ευρύτερο πλαίσιο της πειραματικής δυτικής μουσικής μετά το 1950”. Έπειτα, η εκτέλεση λεκτικών και γραφικών παρτιτούρων, απαιτεί την αποδοχή των περιορισμών, όπως σε κάθε γραμμένο κομμάτι μουσικής.
Προφανώς και είμαι ακόμη μπερδεμένη. Αυτό το “χωρίς προ-συνεννόηση” πώς διασφαλίζει ότι αυτό που εγώ ακούω σήμερα, θα ακουστεί το ίδιο και αύριο; “Κάθε κατάσταση που φτιάχνουν οι 6daEXIt σε κάθε σέσιον αυτοσχεδιασμού είναι μοναδική και δεν μπορεί να επαναληφθεί. Μόνο που οι 6daEXIt δεν παράγουν απαραίτητα ‘μελωδίες’. Μπορεί να παράγουν και απλά θόρυβο. Αυτό εξαρτάται από τη διάθεση των μελών. Ποτέ δεν είναι το ίδιο. Ό,τι ακούσεις ή παίξεις, είναι εκεί μόνο για όσο διαρκεί“.
Μου λένε ότι τα τελευταία 4 χρόνια η ομάδα παίζει κυρίως με λάπτοπ, synths, κρουστά όργανα, ακορντεόν, κόρνο, τρομπέτα, μελόντικα, φλογέρες και φυσαρμόνικα. Πολλές φορές χρησιμοποιούν αντικείμενα που παράγουν ήχο αντί για όργανα.
“Το αγαπημένο μας είναι η ηλεκτρική οδοντόβουρτσα”.
Ότι δηλαδή μια ηλεκτρική οδοντόβουρτσα και μια τρομπέτα μπορούν να συγχρονιστούν; “Ο ‘συγχρονισμός’ για εμάς είναι να παίζουμε στην ίδια ‘κατεύθυνση’. Ο ήχος έχει νόημα για αυτούς που τον κάνουν. Να νοιώθουν ότι αποτελούν ένα θετικό μέρος, μιας μουσικής διαδικασίας. Τα μέλη που συναντιόμαστε τακτικά για μεγάλο χρονικό διάστημα, καταλήγουμε να έχουμε καλύτερη μουσική επικοινωνία και μια ηχητική κατάσταση που μας ικανοποιεί όλους και όλες”.
Αν και στο εξωτερικό υπάρχουν πολλές παρόμοιες ομάδες, στην Ελλάδα οι 6daEXIt είναι μάλλον μοναδική.
“Η ομάδα παίρνει τις αποφάσεις της αυστηρά αμεσοδημοκρατικά. Από μόνο του αυτό δείχνει μία αντι-ιεραρχική στάση, κάτι που ακολουθούμε τόσο μουσικά, όσο και στον τρόπο λειτουργίας μας. Μια αντι-ιεραρχική ομάδα που παίζει αντι-ιεραρχική μουσική, μπορεί να αποτελέσει ένα παράδειγμα για μία στάση ζωής”.
Το 2016, οι 6daEXIt έκαναν ένα ανοιχτό κάλεσμα σε συνθέτες πειραματικής μουσικής, για να τους στείλουν λεκτικές και γραφικές παρτιτούρες τους. Κάποιες από αυτές θα παρουσιαστούν στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών στις 4 Μαρτίου. “Θα παίξουμε τρεις συνθέσεις από τη συλλογή λεκτικών παρτιτούρων του Karlheinz Stockhausen ‘Aus den Sieben Tagen’. Πρόκειται για ένα είδος ‘διαισθητικής μουσικής’. Η παρουσία και οι αποφάσεις κάθε εκτελεστή, μπορεί να έχουν άμεσο αντίκτυπο στις αποφάσεις των άλλων και σε ένα από τα κομμάτια θα πρέπει διαισθητικά οι συμμετέχοντες να φτάσουν σε ‘απόλυτη αρμονία’“.
Η Αθήνα ετοιμάζεται να υποδέχτεί λοιπόν την ομάδα 6daEXIt, διαβεβαιώνοντας με ότι υπάρχουν πολύ περισσότεροι άνθρωποι στην Ελλάδα που μπορούν να ακούσουν αυτό το είδος μουσικής, απ’ ότι μπορεί να πιστέψει κανείς. “Ένα είναι σίγουρο ‘κάτι τέτοιο δεν έχει ξανά ακούσει'”.
Γενικά, αν μένεις στη Θεσσαλονίκη και θέλεις να ανακαλύψεις τη δύναμη των όσων μου είπαν και κάνουν, μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί τους μέσω Facebook, παίρνοντας πληροφορίες από το site τους, αφού όμως πρώτα τους έχεις παρακολουθήσει στο Youtube.
