Όλοι οι άνθρωποι φοβούνται. Κάποιοι φόβοι είναι παράλογοι, κάποιοι άλλοι δικαιολογημένοι, ΟΛΟΙ όμως επιτρέπονται. Υπάρχουν όμως και εκείνοι οι φόβοι, που είναι κοινοί και που μοιάζουν να κρατούν για πάντα.
Ο καρκίνος, είναι ένας τέτοιος. Φοβόμαστε για εμάς, για αυτούς που αγαπάμε και αγχωνόμαστε κάθε φορά που τον ακούμε να επισκέπτεται κορμιά άλλων. Οι άνθρωποι όμως έχουμε ένα μαγικό κουτί μέσα μας, με μια και μόνο ελπίδα. Φτερουγίζει ακόμη και στους πιο απαισιόδοξους και μας κρατά ζωντανούς.
Παρακάτω, βρήκαμε φωτογραφίες με γυναίκες που δεν μάσησαν ούτε με τις ουλές, ούτε να παραδεχτούν τους φόβους τους. Μετέτρεψαν το κορμί τους σε καμβά ελπίδας και ζωής, ζωγραφίζοντας στο στήθος τους λουλούδια, καρδιές και φτερωτά πουλιά. Ζωγράφισαν την ανάγκη τους να ελευθερωθούν από τη νόσο.
Κανείς ποτέ δεν θα πει ότι είναι εύκολο, κανείς ποτέ δεν θα ισχυριστεί ότι δεν τον φοβίζει, όμως όλοι οφείλουμε να χειροκροτήσουμε κάθε άνθρωπο που τα καταφέρνει και κάθε άνθρωπο που χάνεται.
Οι μάχες για ζωή, ποτέ δεν είναι άνισες και όλοι οι άνθρωποι έχουν το σεβασμό μας…
