Είναι ο Μαραθώνιος ό,τι καλύτερο συνέβη στη φετινή Αθήνα;

H AΦΕΤΗΡΙΑ

Κυριακή πρωί και οι δρόμοι της Αθήνας είναι γεμάτοι κόσμο. Και όταν λέμε πρωί, εννοούμε πολύ πρωί.

Από τις 7:00 τόσο οι συρμοί του Μετρό, όσο και τα στενά γύρω από το Ζάππειο θύμιζαν πάρτυ. Άνθρωποι όλων την ηλικιών, φόρεσαν τα αθλητικά τους, πήραν τους φίλους τους και κατέβηκαν στο κέντρο για να συμμετάσχουν στον 34ο Κλασικό Μαραθώνιο. Μα πάνω από όλα εφοδιάστηκαν με καλή διάθεση αλλά και smartphones μιας και συμμετέχοντες και μη, ξεκίνησαν με selfies πριν το σήμα της εκκίνησης.

50.000 Αθλητές και αν προσθέσει κανείς τους συγγενείς, τους φίλους και τους φανατικούς θεατές ο αριθμός μεγαλώνει εκθετικά και είναι ικανός να μεταμορφώσει την πόλη σε ένα πολύχρωμο στάδιο. Οι δρομείς ήταν χωρισμένοι σε ομάδες. Οι “νεοεισελθόντες” στο Δρομικό Κίνημα, στα 5 χιλιόμετρα, ανάμεσα τους πολλά παιδιά ακόμα και σκυλιά παρέα με τα αφεντικά τους, με τους ερασιτέχνες αθλητές και celebrities, που βρέθηκαν εκεί να πείσουν με την φυσική τους κατάσταση και να στηρίξουν τον θεσμό, να συναγωνίζονται στα 10 χιλιόμετρα.

Ένα κίνημα που δεν έβγαλε μόνο τους ανθρώπους στο δρόμο και μόνο για μια μέρα. Από το 2011 και έπειτα αλλάζει συνειδήσεις, δραστηριοποιεί το κοινωνικό σύνολο, στηρίζει ευπαθείς ομάδες και πάνω από όλα κάνει άτομα όλων των ηλικιών να αισιοδοξούν, επενδύοντας και εξελίσσοντας πρώτα τον εαυτό τους κι εν συνεχεία το ρόλο τους στο κοινωνικό σύνολο.

Τα 42 χιλιόμετρα από την άλλη, θα είναι πάντα τα 42.195 μέτρα. Οι συμμετέχοντες μεταφέρθηκαν με πούλμαν στον Μαραθώνα για την εκκίνηση και σε λίγο παραπάνω από 2 ώρες ο Λούκα Ρότιτς Λόμπουβα από την Κένυα έκοβε το νήμα (με χρόνο 2:12:49) και έμπαινε πανηγυρικά στο Καλλιμάρμαρο. Ακολούθησαν δρομείς όλων των ηλικιών που έφτασαν καταϊδρωμένοι αλλά χαμογελαστοί στο Στάδιο, για το τιμητικό τους μετάλλιο και το συγκινητικό χειροκρότημα του κόσμου.

Πέντε συμμετέχοντες, είναι εδώ, μαζί μας. Ένας από κάθε γενιά, για έναν αγώνα που ενώνει τους ανθρώπους και συσπειρώνει τους στόχους τους.

Ο ΑΓΩΝΑΣ

Η 20αρα. Θεσσαλία-Κλεοπάτρα Φραγκοπούλου 28 ετών – 3:36:55

Η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολο να βρεις 20άρηδες δρομείς που τρέχουν 42 χιλιόμετρα. Οι περισσότεροι συμμετέχοντες έχουν ξεπεράσει το φράγμα των -άντα. Μόλις είδα την Θεσσαλία Κλεοπάτρα να τερματίζει και εν συνεχεία να οδηγείται στα “υπαίθρια” αποδυτήρια των δρομέων, ήξερα πως είναι ο άνθρωπός μου. 28χρονών κούκλα και μέλος της ομάδας του Πανελλήνιου. Από παιδί στους δρόμους και τα τερέν με το αγαπημένο της αγώνισμα να παραμένει, το στιπλ των τριών χιλιομέτρων. “Το τρέξιμο είναι η ζωή μου” απαντάει όταν τη ρωτάω γιατί επέλεξε αυτό το άθλημα, προτάσσοντας το μοναδικό της χαμόγελο για να περιγράψει την αναμονή της για τον Μαραθώνιο. Πρώτη φορά στα 42 χιλιόμετρα, μοιάζει χαλαρή, χαμογελά και πάλι κι αναφωνεί: “ο κόσμος πια τρέχει για να…. ξεφύγει”.

Ο 30αρης. Δαυίδ Μπενμαγιώρ 34 ετών – 2:56:55

Παρά το Ισπανικό του επίθετο και το υπέροχο όνομα, ο Δαυίδ Μπενμαγιώρ είναι Έλληνας. Ήταν ο πρώτος αθλητής που συνάντησα. Έχοντας ολοκληρώσει την κούρσα αρκετά νωρίς, είχε ήδη συναντήσει την οικογένεια και τους φίλους. Έβγαζε φωτογραφίες, ήταν χαμογελαστός και δεν αρνήθηκε να αφήσει για λίγο την παρέα του για να μου μιλήσει. Ο Δαυίδ εργάζεται σε εταιρεία πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών και είναι ερασιτέχνης αθλητής. Δεν ανήκει σε κάποιο σύλλογο, απλά τρέχει εδώ και χρόνια. Είναι το χόμπι του και είναι πολύ περήφανος για αυτό. Τρέχει για να βρίσκει τα όριά του και κάθε φορά, να τα ξεπερνάει. “Ο κόσμος τα τελευταία χρόνια έχει περισσότερη ανάγκη να βγει στο δρόμο και να τρέξει” λέει ο ίδιος και παρά τα όσα πιστεύουμε θεωρεί ότι ο μαραθώνιος δεν είναι κατ’ ανάγκη μοναχικό άθλημα. Μια δική του χαλαρή προπόνηση μπορεί να συνδυαστεί με τον πιο γρήγορο ρυθμό κάποιου άλλου και έτσι όλα να γίνονται πιο ευχάριστα. Ο καλύτερος σου εαυτός μέσα από τη συνεργασία, ένα ταξίδι δίχως σταματημό.

Η 40αρα. Αγγελική Στεφανή 40 ετών – 3:44:00

Ερασιτέχνης αθλήτρια και η Αγγελική που ήρθε από την Κρήτη για τον Κλασικό Μαραθώνιο. Ανήκει στην ομάδα Afordakos team, έχει συμμετάσχει 3 φορές στον Κλασικό Μαραθώνιο και 5 συνολικά σε Μαραθωνιούς ανά την ελλάδα. Κίνητρο της Αγγελικής, η καταξίωση. Βάζει έναν στόχο, τον ξεπερνάει και έχει μόνο αντίπαλο τον εαυτό της. Θέλει να δίνει πάντα το σωστό παράδειγμα στα παιδιά της και βρίσκει πάντα χρόνο να προπονείται. Πιστεύει ότι ο κόσμος έχει βρει στο τρέξιμο μια οικονομική και ευχάριστη λύση για να συνδυάσει τον αθλητισμό και την διασκέδαση, όταν μιλάμε βέβαια για “μαραθώνιο επίπεδο”, τα πράγματα αλλάζουν. Μια ολόκληρη φιλοσοφία πίσω από το τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων είναι εκεί για να σε κάνει να το πάρεις στα σοβαρά, να πονέσεις και φυσικά να δαπανήσεις χρήματα στον εξοπλισμό που θα σε βοηθήσει να ανέβεις επίπεδο.

0 50αρης. Καννής Απόστολος 51 ετών – 3:31:00

Οι ερασιτέχνες αθλητές άνω των 50 ετών είναι οι πιο ωραίες ιστορίες. Μαζί και οι πλειονότητα των συμμετεχόντων στις μεγάλες αποστάσεις. Οι περισσότεροι, εκτός από σώμα 20άρη, και με διάθεση μικρού παιδιού. Γνωρίζονταν μεταξύ τους, έκαναν πλάκα στον τερματισμό και απολάμβαναν τη συμμετοχή περισσότερο από όλους. Ίσως γιατί ξέρουν να εκτιμούν καλύτερα τα οφέλη του τρεξίματος και να χαμογελούν με καμάρι όταν λένε το χρόνο τους. Ο Απόστολος είναι ιδιωτικός υπάλληλος. Χρειάστηκε να περιμένω λίγη ώρα να τελειώσει το καλαμπούρι με τους συναθλητές του μέχρι να μου μιλήσει. Ξεκίνησε να τρέχει πριν 20 χρόνια για λόγους υγείας. Είναι βαριά ασθματικός και το τρέξιμο τον βοήθησε πάρα πολύ! Βλέπει όλο και περισσότερο κόσμο να τρέχει κάθε χρόνο αλλά επισημαίνει ότι ειδικά η συμμετοχή στο μαραθώνιο είναι ξεχωριστό πράγμα και απαιτεί πολύ κούραση και προσπάθεια.

Ο 60αρης. Βασίλης Λιάπης 60 ετών – 3:42:28

Ερασιτέχνης δρομέας αλλά επαγγελματίας ποδοσφαιριστής ο Βασίλης. Έπαιζε μπάλα μέχρι τα 28, σταμάτησε μετά από έναν βαρύ τραυματισμό, παντρεύτηκε και ξεκίνησε να αθλείται πάλι στα 55. Είναι ιδιωτικός υπάλληλος, διευθυντής μιας επιχείρησης με ηλεκτρολογικό υλικό. “Χάρη στην παρέα μου βγήκα και πάλι στο δρόμο” μου αναφέρει κοιτώντας με στα μάτια. Ανήκει στο σύλλογο Ιωαννίνων και πιστεύει ότι ο κόσμος που τρέχει αυξάνεται καθώς ο ένας παρακινεί τον άλλο. Εκείνον τον παρακίνησαν οι συνάδελφοι στη δουλειά και αντίστοιχα ο ίδιος άλλους φίλους του.

ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Του πατέρα η Αγάπη