Δεν θα υπήρχε καλύτερος τρόπος να ευαισθητοποιηθούμε για το συγκεκριμένο θέμα από το να στεκόμασταν σε μια γωνιά στη φάμπρικα, στο χωράφι, στη βιοτεχνία…
Να στεκόμασταν εκεί, αμίλητοι κι ακούνητοι. Μέχρι τη στιγμή που ένα παιδί, όχι πάνω από 10 χρονών, θα περνούσε από δίπλα μας και θα νιώθαμε τη σταγόνα από τον ιδρώτα του να στάζει πάνω στο… φρεσκοπλυμμένο μας ρούχο.
Ίσως τότε να καταλαβαίναμε…
