Για να μιλήσουμε για συμπερίληψη, πρέπει να μπούμε στη θέση κάθε ατόμου. Και βγήκαμε το site που μας δείχνει πώς βλέπουν την Αθήνα τα άτομα με πρόβλημα όρασης εδώ , μέσα από τις προσομοιώσεις διαφορετικών προβλημάτων όρασης σε γνωστές τοποθεσίες της Αθήνας.
Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι επιπλοκή του διαβήτη που προκαλείται από αλλοιώσεις στα αγγεία του αμφιβληστροειδούς. Με την διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια προσβάλλονται τα τοιχώματα των αγγείων του αμφιβληστροειδούς, γίνονται εύθραυστα, προκαλώντας ρήξεις με αποτέλεσμα τη διαρροή αίματος στις ευαίσθητες στιβάδες του αμφιβληστροειδούς και τους γύρω ιστούς. Τις περισσότερες φορές από τα μικροανευρυσμάτια αυτά δε δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα εκτός από μικροενοχλήσεις «μυγάκια» που βλέπουν μπροστά τους οι ασθενείς.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, τουλάχιστον 2,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν προβλήματα όρασης. Στα καλά νέα, το 80% των διαταραχών της όρασης μπορούν να προληφθούν ή να θεραπευτούν. Αυτό περιλαμβάνει τον καταρράκτη, την ογκοκερκίαση, το τράχωμα, το γλαύκωμα, τη διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, τις μη διορθωμένες διαθλαστικές ανωμαλίες και ορισμένες περιπτώσεις παιδικής τύφλωσης.
Ο καταρράκτης είναι μια πολύ συχνή πάθηση του ματιού. Με την πάροδο της ηλικίας ο φακός που έχουμε μέσα στο μάτι μας υφίσταται αλλαγές που τον κάνουν λιγότερο διαυγή. Όταν ο φακός αυτός γίνει θολός τότε λέμε ότι υπάρχει καταρράκτης. Με τον καιρό ο καταρράκτης επιδεινώνεται και η όραση γίνεται θολότερη. Ο καταρράκτης δεν πονάει και δεν ενοχλεί κατά κανέναν άλλο τρόπο παρά μόνο με την προοδευτική θόλωση της όρασης που προκαλεί. Εξελίσσεται αργά και συνήθως συνυπάρχει με ξεθώριασμα των χρωμάτων.
Ηλιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας: Η ωχρά κηλίδα είναι μία ελλειπτική κιτρινόμορφη (ωχρή) περιοχή, η οποία βρίσκεται κοντά στο κέντρο του αμφιβληστροειδή χιτώνα, στο πίσω μέρος του οφθαλμού, και πολύ κοντά στο οπτικό νεύρο. Είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στο φως και αποτελεί το κέντρο της όρασης, καθώς είναι υπεύθυνη για την ευκρινή όραση και την αντίληψη των χρωμάτων. Οποιαδήποτε αλλοίωση της ωχράς κηλίδας, έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της κεντρικής μας όρασης, και γίνεται άμεσα αντιληπτή με παραμορφώσεις και σκοτεινά σημεία.
Το γλαύκωμα είναι μία πάθηση του οφθαλμού, η οποία αποτελεί μία από τις κύριες αιτίες τύφλωσης, σε παγκόσμια κλίμακα. Τις περισσότερες φορές το γλαύκωμα δεν δίνει κανένα σύμπτωμα και διαγιγνώσκεται τυχαία σε οφθαλμολογικό έλεγχο. Συνήθως ο ασθενής επισκέπτεται τον οφθαλμίατρο στο τελευταίο στάδιο της νόσου όπου και παρατηρεί πλέον σημαντική απώλεια όρασης. Τα παιδιά που γεννιούνται με γλαύκωμα, παρουσιάζουν καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους θολά μάτια, φωτοευαισθησία και δακρύρροια.
