Λέω να το πιάσω αλλιώς. Να ξεκινήσω από το τέλος της χθεσινής μου εμπειρίας στο Dialogue In the Dark. Από εκεί που γύρισα και είπα σε μία από τις ξεναγούς του, την Χριστίνα, ότι θα προσπαθήσω να αποτυπώσω αυτό που έζησα όσο καλύτερα μπορώ. Η πάντα χαμογελαστή Χριστίνα, λοιπόν, γύρισε και μου είπε: “Να μην αγχώνεσαι καθόλου! Σου έχω τυφλή εμπιστοσύνη!“. Η Χριστίνα είναι ένα άτομο χωρίς όραση. Εκ γενετής.
Τα γέλια ξεναγών κι επισκεπτών από την ατάκα της, επισφράγησαν με τον καλύτερο τρόπο την βασική αίσθηση που αποκόμισα κατά την 75λεπτη ξενάγηση στο απόλυτο σκοτάδι: Το Dialogue In the Dark, η πολυφημισμένη εξομοίωση σε έναν κόσμο που κάποιοι βιώνουν και κάποιοι ξορκίζουν, δεν είναι μια ψυχοπονιάρικη παίδευση. Είναι ένα βίωμα ευχάριστο. Όπως ακριβώς το γράφω. Και το αίσθημα αυτό στο βγάζουν πρώτοι απ’ όλους οι 12 ξεναγοί και εργαζόμενοι της διαδραστικής αυτής έκθεσης, άνθρωποι άπαντες χωρίς ή με μειωμένη όραση.
Μπορεί, λοιπόν, να έφθασα σχετικά αμήχανος στις εγκαταστάσεις του θεάτρου Badminton, παρ’ όλα αυτά ο Γιάννης, η Χριστίνα, η Χρυσέλα, o (άλλος) Γιάννης, η Μαριάννα, μου έδωσαν να καταλάβω πως η όλη διαδιακασία αποσκοπεί -πέρα από τον αυτονόητο προβληματισμό- στο να σε κάνει να νιώσεις ευχάριστα. Όσο κι αν αυτό ενδεχομένως να φαντάζει οξύμωρο σε κάποιον που δεν έχει ζήσει την εμπειρία. Άλλωστε, από τη στιγμή που οι ίδιοι αντιμετωπίζουν την καθημερινότητά τους με πνεύμα αποδοχής και πλήρους ικανοποίησης, για ποιο λόγο οι άνθρωποι που τυχαίνει να έχουμε μια αίσθηση παραπάνω, να ακολουθήσουμε διαφορετικό μονοπάτι;
Κι αν δεν κατάφερες ακόμη να μπεις στο κλίμα και να αποβάλλεις από πάνω σου το… ψυχοπλάκωμα, θα σε περιλάβουν τα πιτσιρίκια που έζησαν την εμπειρία και αποτύπωσαν στο βιβλίο επισκεπτών τη γεύση που τους έμεινε. Από το στόμα και την πένα ενός μικρού παιδιού, θα μάθεις την αλήθεια. Κι ας είναι ολίγον τι βρωμόστομη…
Εκτός από τα παραπάνω πιτσιρίκια, υπολογίζεται ότι από το 2013 μέχρι σήμερα έχουν ανταποκριθεί στο κάλεσμα του Dialogue In The Dark περισσότεροι από 30.000 άνθρωποι. Αυτό στην Ελλάδα. Γιατί το συγκεκριμένο project, που ξεκίνησε το 1988 στη Γερμανία, “τρέχει” αυτή τη στιγμή σε περίπου 30 χώρες παγκοσμίως και το έχουν ζήσει περισσότερα από 8.000.000 άτομα. Προφανώς κάτι γίνεται σωστά εκεί μέσα… Ποιο είναι, όμως, το “εκεί μέσα”;
Οδηγός μας, ο Γιάννης Καπνιάς, επικεφαλής των ξεναγών του Dialogue In The Dark. Συστηθήκαμε στο απόλυτο σκοτάδι και στη συνέχεια μας καθοδήγησε με μια φωνή που εξέπεμπε πολλά… κιλά εμπιστοσύνης και σιγουριάς. Λίγο πριν το τέλος, είχε την ατυχή έμπνευση να μας ρωτήσει πώς τον φανταζόμαστε. Μην τα πολυλογώ, οι απαντήσεις μας παρέπεμπαν σε φάση “Δημήτρης Σταρόβας στα 45 του“. Όταν βγήκαμε (σταδιακά) στο φως κι εμφανίστηκε μετά από λίγο μπροστά μας, καταλάβαμε ότι είχαμε πέσει έξω.
Ο Γιάννης είναι 32 και τρώει λιγότερο από τον Σταρόβα. Καθόμαστε για λίγο να τα πούμε. Έχασε, μου λέει, την όρασή του στα 25. Έπεσε, ξανασηκώθηκε και να που σήμερα είναι μπροστάρης σε ένα εγχείρημα που έχει ένα και μόνο σκοπό. Τον εξής σκοπό: “Το Dialogue in the Dark δεν είναι μία ακόμα έκθεση, αλλά ένα θεμελιώδες γεγονός που αλλάζει την κοσμοθεωρία μας και μας βοηθά να αναμετρηθούμε με τον ίδιο μας τον εαυτό και τις απόψεις μας. Γιατί η εγκατάσταση δεν εκθέτει τίποτε άλλο παρά τα στερεότυπά μας περί διαφορετικότητας.”
Μία ασυνήθιστη βόλτα, λοιπόν, με σκοπό να ζήσουμε και να αναθεωρήσουμε. Να περάσουμε έστω και για λίγο -όχι στην απέναντι πλευρά, αλλά- στην θέση που στέκεται ο διπλανός μας. Εκείνος ή εκείνη που περπατά στην πόλη κρατώντας στα χέρια ένα λευκό μπαστούνι, δίπλα μας στέκεται κι όχι απέναντί μας. Διαφορετικοί, ναι. Υποδεέστεροι, όχι. Σεβασμός και κατανόηση.
“Θα πρέπει να νιώθω άσχημα που δεν μου έβγαλες λύπη ή οίκτο όσο διήρκησε η ξενάγηση;”, τον ρωτάω. “Δεν σου προκάλεσα τέτοια συναισθήματα όχι γιατί υποκρίθηκα, αλλά γιατί πολύ απλά αυτός είμαι. Ένας άνθρωπος διαφορετικός, μα ευτυχισμένος με τη ζωή του.”
Κι όντως, τέτοιος είναι. Ένας ωραίος τύπος, περιτριγυρισμένος από εξίσου ωραίους συναδέλφους. Να πας να τους γνωρίσεις. Να πας να το ζήσεις. Αν μπορείς, αύριο κιόλας. Χωρίς δεύτερη σκέψη. Θα δεις ότι έχω δίκιο. Ή για να είμαι ακριβής, θα το νιώσεις.
Λίγο πριν φύγω, χτυπάει το τηλέφωνό του, είναι η κοπέλα του. “Έλα μάτια μου…“, την προσφωνεί. Εκείνη είναι οι εικόνες του. Εκείνος, το παράδειγμά μας απέναντι σε κάθε στερεοτυπική μας διάθεση. “Ένας άνθρωπος δεν κρίνεται από τη διαφορετικότητά του, αλλά από τον χαρακτήρα και τη ψυχή του“, λέει ο Γιάννης. Κι αλίμονό σου αν δεν συμφωνείς.
Info:
Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή από 17:00 μέχρι 20:30 (20:30 ξεκινά η τελευταία ξενάγηση)
Σάββατο 15:00 – 20:30
Κυριακή 12:00 – 20:30
Τιμές Εισιτηρίων
Γενική είσοδος: 12€
Μειωμένο εισιτήριο: 10€ (παιδικό/φοιτητικό/ανέργων/ΑΜΕΑ)
Ομαδικά πακέτα 6 έως 8 ατόμων: 55€
Ειδικές τιμές για σχολεία.
Κρατήσεις: Ταμείο θεάτρου Badminton, Ολυμπιακά Ακίνητα, Γουδή – τηλ. 210 8840600
