Δε ξέρω αν πιστεύω στον Θεό. Καμιά φορά, ο πόνος γύρω μου ξεπερνά την ανάγκη μου για πίστη σ’ έναν Παράδεισο μακρινό και ξένο. Πιστεύω όμως στα θαύματα των ανθρώπων, στη συμπόνια και την αγάπη που σκορπίζουν στο σύμπαν και ζωντανεύει το καθετί, σ’ έναν πλανήτη που δε σταματά να γυρίζει και να ζαλίζει.

Θαύματα ανθρώπων λοιπόν, που ονειρεύτηκαν ισότητα για όλα τα έμβια όντα αυτής της γης και παλεύουν κάθε μέρα για τη διεκδίκηση αυτή. Τέτοιοι άνθρωποι συναντήθηκαν κάπου στο 1975 και ίδρυσαν ένα σωματείο για τα ζώα, ένα μέρος που φωλιάζει η παρηγοριά, για την απονιά του κόσμου.

Η Λιάνα Αλεξανδρή μας άνοιξε το «σπίτι» της, την Ελληνική Φιλοζωική Εταιρεία, η οποία φέτος συμπληρώνει 40 χρόνια αμείωτης δράσης και συνεισφοράς. Από το 1990, η κα. Αλεξανδρή διευθύνει με αγάπη και κουράγιο, με υπομονή και πίστη ότι αυτός ο κόσμος μπορεί κάποια μέρα και να αλλάξει. «Σκοπός της Ελληνικής Φιλοζωικής Εταιρείας, είναι να υπάρξει με τα χρόνια μια σοβαρά οργανωμένη και συλλογική αντιμετώπιση των προβλημάτων των ζώων με τη συμμετοχή ανθρώπων, που κίνητρο τους αποτελεί η προσωπική τους ευαισθησία γι’ αυτά. Ήδη συνεργαζόμαστε με πολλά ξένα κράτη, είμαστε μέλος της παγκόσμιας οργάνωσης RSPCA, βοηθώντας πολλές φορές ζώα, ακόμη και εκτός Ελλάδος».

Στο γραφείο της, παρελαύνουν τρεις όμορφες γάτες. Τις παρατηρώ και μοιάζει να τους αρέσει. Μου δείχνουν τα μουστάκια τους, γλείφουν το φρεσκοκουρεμένο τρίχωμα τους και όταν κουνιέμαι ορθώνουν την ουρά τους αγέρωχα. Γάτες από τα σκουπίδια κάποιου, που δεν μπόρεσε να δει όσα πρόσεξα με ένα βλέμμα. Μας κάνουν νεύμα ότι μπορούμε να συνεχίσουμε τη κουβέντα μας.

«Ο ρόλος μας είναι εξαιρετικά σοβαρός και πολύτιμος, αντικαθιστώντας χρόνια κενά του κράτους. Δεν έχουμε χρηματοδοτηθεί σχεδόν ποτέ απ’ αυτό, στηριζόμαστε αποκλειστικά στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Είμαστε το μεγαλύτερο ελληνικό σωματείο σε δύναμη μελών και μόνιμων απασχολούμενων. Η δράση μας σήμερα περιορίζεται στην Αττική, έχουμε όμως συνεργαστεί όλα αυτά τα χρόνια με σχεδόν πενήντα δήμους, πριν ακόμη υπάρξει ο νόμος που τους επιβάλει τη φροντίδα των αδέσποτων ζώων. Η κρίση τους δημιούργησε το πρόσχημα ότι δεν υπάρχουν χρήματα για να πράξουν τα προβλεπόμενα. Παρόλα αυτά, εμείς γνωρίζουμε ότι πολλά κονδύλια έρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και αφορούν το περιβάλλον. Μέσα στο περιβάλλον, πρώτιστο ρόλο έχουν τα αδέσποτα ζώα».

Είναι δύσκολο να μιλάς για ζώα, όταν ανήκεις στο είδος του μεγαλύτερου θηρίου αυτού του πλανήτη και αυτό η κα. Αλεξανδρή το βιώνει καθημερινά. «Το σωματείο μας απασχολείται με περίπου 3.500 ζώα το χρόνο, τα περισσότερα κακοποιημένα από τον άνθρωπο. Ο ψυχικά υγιής κόσμος οφείλει να σταθεί απέναντι απ’ό αυτά τα τέρατα και να τα παραδίδει στην πολιτεία που πλέον έχει οχυρωθεί με έναν ισχυρό νόμο κατά της κακοποίησης των ζώων. Οι ποινές είναι και πρέπει να είναι ηχηρές. Η άμεση δράση και η αστυνομία δεν χρειάζονται πια δική μας διαμεσολάβηση, δρουν άμεσα και αποτελεσματικά».

Το μεγάλο θηρίο όμως, υπήρξε παιδί και τέτοια γεννάει. Πάνω στην άγνοια του κακού πρέπει να πατήσει το καλό και να κυριαρχήσει, να μεταδώσει αξίες και πιστεύω που θα κάνουν το αύριο όλων μας καλύτερο. «Τα εκπαιδευτικά προγράμματα αποτελούν κεντρικό πυλώνα στη δράση της φιλοζωικής στα σχολεία. Θα θυσιαστούν δυστυχώς πολλές γενιές ζώων, μέχρι να φτάσουν τα παιδιά που σιγά- σιγά εκπαιδεύονται από εμάς και τους ευαισθητοποιημένους γονείς και δάσκαλους, να ενηλικιωθούν και να γνωρίσουν τελικά τις ευθύνες τους απέναντι σε οποιοδήποτε ζώο».

Ο χώρος είναι γεμάτος από τετράποδα έτοιμα να σε αγαπήσουν και να σε νοιαστούν χωρίς να δώσεις τίποτα σε αντάλλαγμα. Η λαχτάρα σου να τα βάλεις στο σπίτι σου, είναι αρκετή για να ξεπεράσεις τα αυστηρά κριτήρια της υιοθεσίας ενός ζώου από τη Φιλοζωική, κριτήρια που έχουν θεσπιστεί από την ανάγκη των μελών της, να νιώθουν ασφαλείς για το που πάνε οι «φίλοι» τους. «Το σωματείο μας, κάνει κατά μέσο όρο 300 το πολύ υιοθεσίες το χρόνο. Όποιος θελήσει ένα κατοικίδιο απ’ τη φιλοζωική, υπογράφει σύμβαση δίνοντας μας τα πλήρη στοιχεία του, υπογράφει δήλωση του νόμου 105 και πρέπει απαραιτήτως να βάλει microchip στο ζώο πριν φύγει. Η στείρωση είναι απαραίτητη και παρέχεται απ’ τη Φιλοζωική. Επίσης, ενημερώνουμε ότι ομάδες εθελοντών που ασχολούνται με το θέμα των υιοθεσιών, σε απρόβλεπτο χρόνο ελέγχουν τις υιοθεσίες από μακριά και από κοντά, αναγκάζοντας τον έτσι να επιστρέψει το ζωάκι στη Φιλοζωική, σε περίπτωση που δεν καλύπτει τις ανάγκες του και το μετανιώσει. Η Φιλοζωική δεν απαλλάσσεται εύκολα από ένα ζώο».

Το κτήμα είναι αρκετά μεγάλο για να φιλοξενήσει όλες αυτές τις κακοποιημένες και εγκαταλελειμμένες ψυχές, πολύ μικρό για να χωρέσει την ανάγκη τους για συντροφικότητα. Γιατροί και εθελοντές κινούνται στο χώρο βιαστικά και η κα. Αλεξανδρή νιώθει περήφανη γι’ αυτούς και για όσα όλοι μαζί έχουν καταφέρει. «Έχουμε κατορθώσει με πολύ κόπο, τη μείωση του αριθμού χρήσης πειραματόζωων σε Ελλάδα και εξωτερικό και να βάλουμε σχεδόν απαγορευτικό στο να έρχονται τσίρκο στην Ελλάδα. Επίσης, δίνουμε διαρκώς τη μάχη με το φρικτό εμπόριο γύρω από την αναπαραγωγή και εκτροφή ζώων προς πώληση. Δεν προβαίνουμε ποτέ σε ευθανασίες, εκτός κι αν το ζώο υποφέρει από πόνους, χωρίς ελπίδα ίασης».

Το χειρότερο την ώρα του αποχωρισμού είναι όλα εκείνα τα ζευγάρια μάτια που πίστεψαν ότι θα φεύγαμε παρέα, παρέα που τους κρατούν κάθε Σάββατο πολλοί εθελοντές. «Από τις εννιά το πρωί μέχρι τη μια, οι εθελοντές μας βγάζουν βόλτα τα αποθεραπευμένα ζώα, πηγαίνοντας τα στον “παιδότοπο” τους. Οι άνθρωποι αυτοί, είναι παρόντες επίσης στις εκδηλώσεις που διοργανώνουμε για την αύξηση των πόρων μας. Όσοι ενδιαφέρονται, μπορούν να συμπληρώσουν τη φόρμα αίτησης που έχουμε στο site μας και να έρθουν κοντά μας. Η Ελληνική Φιλοζωική Εταιρεία, είναι τα μέλη της και οι άνθρωποι που την ίδρυσαν. Ο αγώνας μας είναι ακανθώδης αλλά συνεχίζεται».

Φτάνοντας στο σπίτι, η Ίρμα με περιμένει στις σκάλες. Μοιάζει έτοιμη να λιποθυμήσει από χαρά κάθε φορά που με αντικρίζει στην πόρτα. Δε ξέρω ποια από τις δυο μας είναι πιο τυχερή, ξέρω μόνο ότι σήμερα αξίζει και στις δυο μας μια μεγάλη βόλτα. Βολτάρετε κι εσείς στο Κορωπί τα Σάββατα, κάντε μικρά καθημερινά θαύματα. Σε εποχές δύσκολες είναι καλύτερα να περπατάμε παρέα. Υιοθετήστε την αγάπη, προλάβετε το χειμώνα λίγο περισσότερο ευτυχισμένοι.

* Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Πρόγραμμα Υιοθεσίας Σκύλων, μπορείτε να επικοινωνήσετε με την Ελληνική Φιλοζωική Εταιρεία.

Φωτογραφίες: Παντελής Ζερβός 
Βοηθός Φωτογράφου: Γιώτα Βαρδάλου

*Οι Αφανείς Ήρωες είναι μια ενότητα που στόχο έχει να αφουγκραστεί μια κοινωνία που ψάχνει τις ανάσες της! Με τη στήριξη και τις δικές σας προτάσεις επιχειρούμε να γνωρίσουμε όλοι μαζί ανθρώπους που συμβάλλουν χωρίς κανένα προσωπικό όφελος στο να κάνουν τη ζωή των συνανθρώπων τους καλύτερη, ευκολότερη και ασφαλέστερη συσπειρώντας κι άλλους στον ίδιο σκοπό. Βοηθήστε μας να τους αναδείξουμε για να ακουστούν σε μια χώρα βαρήκοη. Στείλτε μας την πρότασή σας για τον επόμενο Αφανή Ήρωα στο info@provocateur.gr.