Πριν ξεκινήσω τις διακοπές της προηγούμενης εβδομάδας στην Ελαφόνησο, έκανα ένα τηλέφωνο στην Ειρήνη, υπεύθυνη του Diving Store στο Λαγονήσι.
Είναι πολύς καιρός που μου ΄χει μπει το μικρόβιο της κατάδυσης στο μυαλό και όπως είναι γνωστό, μόνο μια δοκιμή μπορεί να δώσει λύση σε τέτοιου είδους προβλήματα. Ξέρετε, αυτά που κολλούν σαν τσίχλα σε παπούτσι στο μυαλό και παίζουν το υπενθυμιστικό τους παιχνίδι καθημερινά.
Έτσι κι έγινε. Κυριακή 9 Αυγούστου το ραντεβού. Στο Λαγονήσι, στις 15.00 το μεσημεράκι.
Για πρώτη φορά ήμουν κύριος. Καλά, μην τα ρίξω όλα στη διάθεση και την ανυπομονησία, με δρόμους αδειανούς όλα γίνονται πιο εύκολα (και πιο γρήγορα). Μακριά πάντως δεν είναι πόσο μάλλον από Αττική Οδό.
Στη σχολή με υποδέχθηκε φυσικά η Ειρήνη και ο εκπαιδευτής μας, ο Παντελής.
Με άρπαξαν από το χέρι να μου δείξουν τα πάντα, σα μικρό παιδί που πάει πρώτη φορά στο κολυμβητήριο. Εδώ οι φιάλες, εδώ οι μάσκες, εδώ οι στολές, εδώ ξεπλένουμε τον εξοπλισμό, εδώ κάνουμε ντουζ, στο υπόγειο τα θεωρητικά, εδώ αυτό, εδώ το άλλο…
Με σκλάβωσαν. Και όχι να το πω τώρα επειδή διαβάζουν αυτές τις γραμμές, να το πω τώρα γιατί ο επαγγελματισμός τους αποδεικνύει περίτρανα πως αν κάτι ξέρεις να το κάνεις και το κάνεις καλά, μπορείς να το κάνεις σε οποιεσδήποτε συνθήκες.
Και επίσης, ΟΧΙ. Το Scuba Diving δεν είναι πολυτέλεια στην Ελλάδα της κρίσης, είναι ανακάλυψη του φυσικού πλούτου που έχουμε στα πόδια και τα χέρια μας και πολύ λίγοι έχουμε “εκμεταλλευτεί” για ένα άδειασμα, ένα μικρό ταξίδι στην καθημερινότητα, μια νέα εμπειρία στη ζωή μας. Συν τις άλλοις και εντελώς αντικειμενικά, ακριβό σπορ δεν είναι.
Ας αφήσουμε όμως το “παίνεμα” κι ας περάσουμε στη δράση. Αφού φορτώσαμε εξοπλισμό σε 5′ ήμασταν παραλία Λαγονήσι. Εγώ και ο φίλος Ιγκόρ που άφησε την Ουκρανία για να ζήσει Ελλάδα με την Ελληνίδα γυναίκα και το παιδί του. Ωραίος τύπος.
Δεν πέρασε λίγη ώρα και ήμασταν στο βυθό. Τα λόγια του Κουστώ ήρθαν πολύ γρήγορα στο μυαλό μου “Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να παρατηρήσεις τα ψάρια από το να μετατραπείς σε ψάρι”. Έτσι κι έγινε ή μάλλον, έτσι γίναμε. Ήμασταν μέσα, μόλις 5 μέτρα από την επιφάνεια και δεν μπορούσα να το χωνέψω με τίποτα. Λες και περπατούσα στο σπίτι μου, “μα τι έκανα τόσο καιρό;” αναρωτιόμουν διαρκώς.
Ωραία η παρατήρηση της θάλασσας από μακριά, από κοντά ή από όπου τέλος πάντων μας κάνει κέφι αλλά εκεί μέσα είναι ζωή. Σαν να κάθεσαι έξω από θερινό κινηματογράφο για να δεις ταινία, “πως μπόρεσα να παραβλέψω τέτοια εμπειρία” σκεφτόμουν και δεν σταματούσα να δείχνω πως όλα είναι καλά.
Όλα ήταν εύκολα, τουλάχιστον για εμάς. Οι ασκήσεις “εξίσωσης”, “αναπνοών” και “πλεύσης” έβγαιναν από “μέσα μας” με πρωτόγνωρο επαγγελματισμό και κάπως έτσι ο περήφανος Παντελής μας άφησε σαρανταπέντε ολόκληρα λεπτά να μουλιάζουμε στον καταγάλανο και πλούσιο βυθό (πιστέψτε το το τελευταίο!).
O μεγάλος ωκεανογράφος και εξερευνητής (μεταξύ πολλών άλλων), Ζακ-Υβ Κουστώ είπε επίσης:
Έτσι ακριβώς. Φεύγεις, ξεχνάς τα πάντα, δεν μπορείς να σκεφτείς τίποτε άλλο, αδυνατείς να προβληματιστείς για ό,τι συμβαίνει γύρω σου. ΑΔΕΙΑΖΕΙΣ.
Δεν είναι δα και λίγο να ταξιδεύεις σε έναν άλλο κόσμο, δεν συμβαίνει συχνά και εγώ εξακολουθώ να εκτιμώ αφάνταστα τέτοιες σπάνιες εμπειρίες.
Αν μου άρεσε τώρα; Ενθουσιάστηκα! Όπως είπα και στα παιδιά, το δίπλωμα PADI που είναι μόλις 9 βουτιές (έκανα ήδη τη πρώτη) είναι ο επόμενος μου στόχος. Θα τροφοδοτώ το Instagram μας με πλούσιο φωτογραφικό υλικό οπότε μείνετε συντονισμένοι και μην αργήσετε να μπείτε στο “τρυπάκι” της κατάδυσης.
ΥΓ1. Στην ευρύτερη περιοχή του “Σουνιακού” κόλπου έχουν οριστεί πάνω από 40 καταδυτικές περιοχές ανάμεσα τους και το ναυάγιο “Πάτρωκλος”.
ΥΓ2. Για περισσότερες φωτογραφίες επισκεφθείτε το site ή τη σελίδα του Diving Store στο Facebook (links παρακάτω).
Diving Store – Στοιχεία επικοινωνίας