Μερικές ρομαντικές ταινίες δεν θέλουν να σου κάνουν τη χάρη. Ούτε καλό τέλος, ούτε τελευταίες σκηνές με εντυπωσιακά φιλιά. Μερικές ρομαντικές ταινίες φτιάχνονται για να σου ραγίσουν την καρδιά σε σημείο οργής. Αυτές είναι οι μέτριες ταινίες συνήθως. Οι παρακάτω όμως είναι ταινιάρες. Γιατί ξέρεις πως οι έρωτες αυτοί είναι καταδικασμένοι, έχεις χάσει κάθε ελπίδα, κι όμως σου δίνουν νέα κομμάτια για το παζλ «έρωτες και ζωή». Λιγότερο κλισέ, περισσότερο ρευστά, σίγουρα όχι ανούσια χαρωπά.
In The Mood for Love (2002)
Πρόσφατα μπήκε στο Top 10 της λίστας με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών του Sight and Sound. Το In The Mood for Love του Wong Kar Wai εκτυλίσσεται στο Χονγκ Κονγκ του 1962. Μια φιλία αναπτύσσεται μεταξύ δυο γειτόνων όταν συνειδητοποιούν πως οι σύντροφοί τους διατηρούν παράνομη σχέση. Οι δυο τους, σε αυτό το κυνήγι ταύτισης, καταλήγουν να αναπτύσσουν συναισθήματα ο ένας για τον άλλο, δίνοντάς μας έναν από τους καλύτερους πλατωνικούς έρωτες της μεγάλης οθόνης.
Μικρά Αγγλία (2013)
Ένας αγνός, νεανικός έρωτας διαλύεται για ταξικούς λόγους. Τελικά, τα «ταξικά» έρχονται πολύ αργά. Εκείνη έχει ήδη παντρευτεί αυτόν που ήθελε η πραγματίστρια μητέρα της, βάζοντας όλα τα τικ στα θέλω της μικρής κοινωνίας της Άνδρου. Εκείνος, όταν πια «πληροί τα στάνταρ» παντρεύεται την αδερφή του μεγαλύτερου έρωτα της ζωής του. Αν κάτι μπορούμε να πούμε ότι μιας διέλυσε, είναι το σχεδόν δίωρο της Μικράς Αγγλίας. Βούλγαρης αφού.
Blue Valentine (2010)
Αν μια ταινία μπορεί να θυμίσει ρεαλιστικά τα γλυκά και ταυτοχρόνως παθιασμένα ξεκινήματα μιας ερωτικής σχέσης και να μην αφήσει εκτός τα επίσης ρεαλιστικά τελευταία λεπτά της, την αποδόμηση όλων όσων κάνουν τον έρωτα, έρωτα και το πάθος πάθος, συμπεριλαμβανομένων των ψευδαισθήσεων, είναι το Blue Valentine. Ryan Gosling και Michelle Williams σε ρόλους καθημερινών εραστών της ψευδαίσθησης του έρωτα.
Call Me By Your Name (2017)
Ένα γκέι αγόρι αντιλαμβάνεται τη σεξουαλικότητά του με τον πιο ωραίο τρόπο: τον έρωτα. Στην Ιταλική επαρχία, με τον φοιτητή του πατέρα του. Πόσο κρατούν οι καλοκαιρινοί έρωτες; Ιδίως σε μια εποχή που το να είσαι γκέι είναι κάτι που «οφείλεις» να καταπιέζεις μέχρι να πεθάνεις.
Extra Bonus: η τελευταία ταινία πριν ο Armie Hammer χαθεί πίσω από την τεράστια επιγραφή «ΚΑΝΙΒΑΛΟΣ wannabe».
Lost In Translation (2003)
Ο Bob και η Charlotte είναι μια από τις σπάνιες περιπτώσεις του «στο σωστό μέρος, τη σωστή στιγμή». Αυτό που τους φέρνει κοντά είναι μια παράξενη μοναχικότητα, ένα αίσθημα πως δεν ανήκουν. Μελαγχολικό, όσο και το παράδοξο λαβ στόρι του, το Lost In Translation σε αφήνει τουλάχιστον με ένα αίσθημα πως πράγματι μπορεί να σε αλλάξει για πάντα μια συνάντηση που δεν σου υπόσχεται τίποτα. Ούτε διάρκεια, ούτε happy endings.
