Η ιστορία που διηγείται η μικρού μήκους ταινία «Ήντα μρε ξανοίγεις» δεν είναι και τόσο ακραία, αν το σκεφτείς. Πρόκειται για την ιστορία ενός Κρητικού που χρησιμοποίησε το όπλο του για να εκφοβίσει κάποιον, ένα βράδυ σε ένα κλαμπ. Ο Κρητικός ένιωσε πως «τον κοίταζε και γελούσε» και τελικά κατέληξε να τον πυροβολεί.
Ο σκηνοθέτης της μικρού μήκους ταινίας, Λευτέρης Πιπεράκης, εξηγεί πως «δυστυχώς περιγράφει μια πραγματικότητα, ίσως και καθημερινότητα, αν και το σενάριο δεν είναι αληθινή ιστορία, η ειρωνεία είναι ότι τη νιώθεις σαν αληθινή». Και είναι οδυνηρά αληθές αυτό.
Στο short film ο Κρητικός παρουσιάζεται να δίνει κατάθεση στους αστυνομικούς, μαθαίνοντας κατά τη διάρκεια της ανάκρισης, ότι τελικά ο άνθρωπος που δέχτηκε τη σφαίρα πέθανε. Ο Κρητικός σε έναν μονόλογο εξηγεί, χωρίς να το καταλαβαίνει, πώς δημιουργείται μια ολόκληρη κουλτούρα οπλοχρησίας, πώς διαμορφώνονται εν δυνάμει δολοφόνοι από την κούνια.
Ο κινηματογραφιστής Λευτέρης Πιπεράκης, σε ανάρτησή του στο Facebook, γράφει:
«Το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο είναι να τραβήξεις την σκανδάλη. Το δυσκολότερο να μάθεις ποτέ είναι αναγκαστικό να το κάνεις και πότε μπορείς να το αποφύγεις. Άλλο η οπλοκατοχή, άλλο η οπλοφορία, άλλο η οπλοχρησία. Πρόκειται για ένα short film που ελπίζω να προβληματίσει, διότι δυστυχώς περιγράφει μια πραγματικότητα ισως και καθημερινότητα, αν και το σενάριο δεν είναι αληθινή ιστορία, η ειρωνεία είναι ότι την “νιώθεις” σαν αληθινή».
