Αν κληθούμε να θυμηθούμε όλες τις σεξεργάτριες που έχουμε δει στη μεγάλη οθόνη, θα φτάσουμε στη Charlize Theron του Monster, ως εργαζόμενη στο σεξ που κατέληξε serial killer (Aileen Wuornos) μετά από μια σοβαρή κακοποίηση. Σε μια σεξεργαζόμενη που καταλήγει κακοποιός, δηλαδή. Θα θυμηθούμε και την Αλαμπάμα Γουίτμαν στο True Romance του Ταραντίνο. Θα θυμηθούμε γυναίκες χωρίς ελεύθερη βούληση, που χρειάζονται βοήθεια, όντας βουτηγμένες στη δυστυχία και την εκμετάλλευση. Τις περισσότερες, ωστόσο, φορές, οι σεξεργάτριες είναι ανώνυμες, χωρίς υπόβαθρο και ο ρόλος τους στο σενάριο είναι εκείνος του θύματος που σκοτώνεται με βίαιο τρόπο. Κλείσιμο ματιού στο Se7en εδώ.
«Αυτό έχει μια πολύ μακρά ιστορία στις ΗΠΑ που πηγάζει από τον κώδικα Hays που ξεκίνησε τη δεκαετία του ’30, ο οποίος απαγόρευε τις απεικονίσεις της σεξεργασίας και της “παρεκκλίνουσας σεξουαλικότηας”», εξηγεί ο Mahx Capacity, ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής της AORTA Films. «Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης γνώριζαν ότι το σεξ πουλούσε και ότι έπρεπε να είναι σε θέση να δείξουν τη σεξουαλικότητα για να ανταγωνιστούν τις πιο σεξουαλικά απελευθερωμένες ταινίες που παράγονται στο εξωτερικό, οπότε η λύση ήταν (και εξακολουθεί να είναι) ότι μπορείτε να δείξετε τη σεξουαλικότητα και τη σεξουαλική αυτονομία, αλλά μόνο αν την τιμωρήσετε».
Αυτό αρχίζει να αλλάξει. Απόδειξη η απεικόνιση της σεξεργασίας σε σειρές και ταινίες που είδαμε και αγαπήσαμε πρόσφατα. Στη δεύτερη σεζόν του The White Lotus, στο The Menu, στο Good Luck to You και στο Pleasure οι εργάτες και εργάτριες του σεξ όχι μόνο παίζουν κομβικό ρόλο στην πλοκή, αλλά είναι αυτόνομοι, ανεξάρτητοι, συμπαθητικοί, έξυπνοι, και κομβικοί με έναν τρόπο. Είναι ενεργοί σεναριακοί δρώντες που τυχαίνει να είναι και εργαζόμενοι στο σεξ. Δεν είναι καρικατούρες «ξεπεσμένων γυναικών». Έχουν πραγματική αυτενέργεια και βρίσκονται στο κέντρο των αφηγήσεων.
Η σεξεργάτρια Tilly Lawless, μιλώντας στο Refinery29 για τη Lucia του The White Lotus, είπε πως η Lucia είναι ξεκάθαρη σχετικά με την κατάσταση, δεν χρησιμοποιεί το σεξ για να χειραγωγήσει ή να φουσκώσει το εγώ της ή για να εξασφαλίσει μια δουλειά. Στο Pleasure το πορνό ξεγυμνώνεται από τις παραδοσιακά σκοτεινές αναπαραστάσεις της εκμετάλλευσης. Το Good Luck To You, o Leo Grande είναι κάτι σαν συναισθηματικός σωτήρας για τη Nancy, την οποία υποδύεται η Emma Thomson, απελευθερώνοντάς την από μια ζωή σεξουαλικής καταπίεσης και αγγαρείας.
Στο The Menu το γεγονός ότι η Margot είναι σεξεργάτρια αναφέρεται τόσο πρόχειρα που ελάχιστα αλλάζει την εικόνα του κοινού για εκείνη. Το γεγονός ότι είναι εργάτρια του σεξ λειτουργεί περισσότερο σαν ένα επεξηγηματικό εργαλείο και όχημα να βγγει από την τάξη της και να είναι ικανή να δίνει το παρόν σε ένα σκηνικό φτιαγμένο αποκλειστικά για πλούσιους και ματαιόδοξους προνομιούχους που δεν ξέρουν πως είναι μελλοθάνατοι, έχοντας πληρώσει αδρά για τον θάνατό τους. Όπως η Lucia έτσι και η Margot είναι η μόνη που έχει ένα “happy ending” στο τέλος της αφήγησης. Η μια έχει εξαπατήσει με επιτυχία το «θύμα» της, η άλλη ήταν η μοναδική που δραπέτευσε.
«Έχω εμμονή με τη Margot από το The Menu», λέει η Emma στο i-D, σεξεργάτρια που ζει στο Μπρίστολ. Εργάζεται στο σεξ για να χρηματοδοτήσει το μεταπτυχιακό της στη φωτογραφία. «Είναι ο πιο συμπονετικός και συναισθηματικά συνειδητοποιημένος χαρακτήρας στην ταινία. Και, τελικά, αυτό ακριβώς είναι που τη σώζει. Οι εργαζόμενοι του σεξ είναι πραγματικά άνθρωποι με ενσυναίσθηση. Μερικές φορές νιώθω σαν θεραπευτής για τους πελάτες μου. Αλλά αυτό σχεδόν ποτέ δεν εμφανίζεται [στην οθόνη]».
Αυτή η νέα απεικόνιση της σεξεργασίας είναι ένα σημαντικό βήμα για να ξεμπερδεύουμε με τις προκαταλήψεις που την περιβάλλουν: «Η σεξουαλική εργασία δεν είναι εγγενώς εκμεταλλευτική και βίαιη από τη φύση της», λέει ο Mahx, «αλλά δεν είναι επίσης όλα θετικά και ενδυναμωτικά. Είναι δουλειά. Έχει τη δυνατότητα να είναι ικανοποιητική και εξαντλητική και οικονομικά υποστηρικτική και εξαντλητική και διευρύνοντας τους ορίζοντες και απογοητευτική, όπως και κάθε άλλη δουλειά. Οι άνθρωποι της βιομηχανίας ενηλίκων ζουν μερικές από τις πιο συναρπαστικές, όμορφες, εργατικές, περίπλοκες, ενδιαφέρουσες ζωές που έχω συναντήσει ποτέ».
Όταν οι σεξεργάτες απεικονίζονται αποκλειστικά ως θύματα, συνήθως γράφονται και έτσι. Χωρίς ιδιαίτερη έρευνα, βασισμένα σε υποθέσεις και στερεότυπα. Η Sophie Hyde, σκηνοθέτιδα του Good Luck to You, Leo Grande, μίλησε για το πώς συνεργάστηκε στενά με τις εργαζόμενες του σεξ κατά τη διάρκεια του σεναρίου της ταινίας. Το Pleasure έχει ένα ευρύ καστ εργαζομένων του σεξ και ενηλίκων ερμηνευτών και έλαβε θετικές κριτικές από άτομα της βιομηχανίας, οι οποίοι περιέγραψαν την ταινία ως «απολύτως αληθινή» σε ό,τι αφορά στις λεπτομέρειες.
«Πληρώστε τους εργαζόμενους του σεξ για να μιλήσουν για τις εμπειρίες τους και την πραγματικότητα της δουλειάς τους», προτείνει ο Mahx. «Ίσως αν περισσότερες ταινίες, και ειδικά περισσότερες mainstream ταινίες, αρχίσουν να μετατρέπουν τις εργάτριες του σεξ σε πραγματικούς χαρακτήρες, όχι μόνο αυτούς τους δισδιάστατους χαρακτήρες που βλέπουμε όλη την ώρα, αυτό θα μπει στα μυαλά των ανθρώπων και θα αλλάξει τον τρόπο που σκέφτονται, έστω και λίγο», λέει, τέλος, η Emma.
