Είδαμε το αριστούργημα και πραγματικά δεν έχουμε συνέλθει, φυσικά διαβάζουμε παντού άρθρα για την ασιατική αμερικανική εμπειρία και για τον πρωταγωνιστή Young Mazino και είμαστε ένα βήμα πριν υπογράψουμε petition με την απαίτηση για δεύτερη σεζόν. A24 σώσε μας. 

Και μάθαμε τα εξής: 

1. Αυτή είναι η πρώτη φορά που η  Άλι Γουόνγκ και ο Στίβεν Γιαν έπαιξαν μαζί στην οθόνη αν και είναι πολύ φίλοι. Πριν το Beef είχαν συνεργαστεί στη σειρά κινουμένων σχεδίων Tuca & Bertie. 

2. Η ιδέα για το Beef γεννήθηκε από ένα πραγματικό road rage του ίδιου του Σόνι (του δημιουργού Λι Σανγκ Τζιν) στο Λος Άντζελες, όταν κάποιος με ένα λευκό SUV βρέθηκε δίπλα του σε ένα φανάρι και άρχισε να του κορνάρει και να ουρλιάζει επειδή το φανάρι είχε γίνει πράσινο. Ο Σόνι οραματίστηκε τον άλλο οδηγό ως «χαρακτήρα τύπου Stanley Tucci».

3. Ο Στίβεν Γιαν έγινε ο πρώτος αμερικανο-κορεάτης ηθοποιός που προτάθηκε για το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου το 2020 για το Minari.  

4. Στην εναρκτήρια σκηνή, το λευκό SUV αντιπροσωπεύει μια λευκή φάλαινα για τον Ντάνι. Αν έχετε διαβάσει τον Μόμπι Ντικ του Χέρμαν Μέλβιλ, ίσως αναγνωρίσετε το λογοτεχνικό σύμβολο της λευκής φάλαινας.

5. Η πρωταγωνίστρια όταν τελείωσαν τα γυρίσματα ξέσπασε σε κλάματα με αναφιλητά. “Πιστεύω ότι κρατούσε πολύ τον πόνο αυτού του χαρακτήρα και όλα ξεχύθηκαν” είπε ο δημιουργός της σειράς σε μια συνέντευξη. 

6. Η Άλι Γουόνγκ αποκάλυψε ότι πήγε στο Joshua Tree αμέσως μετά τα γυρίσματα του Beef και έκανε magic mushrooms. “Ω, Θεέ μου, αυτό είναι τόσο τρελό, αλλά κάποια στιγμή έκλαιγα και φώναζα το όνομα του χαρακτήρα του Στίβεν ανάμεσα σε λυγμούς. Νομίζω ότι ήταν μέρος του να τα αφήσω όλα να περάσουν”, είπε σε συνέντευξη στο Rolling Stone.

7. Τα αποσπάσματα που χρησιμοποιούνται στους τίτλους των επεισοδίων προέρχονται από διάσημα έργα. Για παράδειγμα, ο τίτλος του πρώτου επεισοδίου, “The Birds Don’t Sing, They Screech in Pain”, έχει ληφθεί από το ντοκιμαντέρ του Γερμανού σκηνοθέτη Werner Herzog, Burden of Dreams.

Επεισόδιο 2: “The Rapture of Being Alive” του Αμερικανού συγγραφέα Τζόζεφ Κάμπελ απόσπασμα από την τηλεοπτική συνέντευξη το 1988 με τον Μπιλ Μόγιερς. Ο Αμερικανός συγγραφέας Τζόζεφ Κάμπελ έδωσε αυτή την απάντηση όταν ρωτήθηκε για τις σκέψεις του για το νόημα της ζωής. Μία φράση που ταιριάζει  στο δεύτερο επεισόδιο του “Beef”, καθώς η Amy και ο Danny γίνονται όλο πιο εμμονικοί με το θέμα της εκδίκησης. Η διαμάχη τους αγγίζει τα πιο πρωτόγονα μέρη της ψυχής τους και τους επιτρέπει να ενεργούν με βάση τις κρυμμένες παρορμήσεις και τα συναισθήματά τους.

Επεισόδιο 3: “I Am Inhabited by a Cry” της Αμερικανίδας ποιήτριας Sylvia Plath από το ποίημά της Elm. Στο ποίημά της “Φτελιά”, η Σύλβια Πλαθ γράφει για ένα σκοτεινό πράγμα μέσα της που κλαίει τη νύχτα για αγάπη.

Επεισόδιο 4: “Just Not All at Same Time” της Αμερικανίδας φεμινίστριας συγγραφέα Betty Friedan από την απάντησή της όταν ρωτήθηκε κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου εάν οι γυναίκες μπορούν να τα έχουν όλα. “Μπορείς να τα έχεις όλα, απλά όχι όλα ταυτόχρονα”. 

Επεισόδιο 5: “Such Inward Secret Creatures” της Ιρλανδής και Βρετανίδας μυθιστοριογράφου Iris Murdoch από το μυθιστόρημά της  The Sea, the Sea. “Είμαστε τόσο εσωτερικά μυστικά πλάσματα, που η εσωτερικότητα είναι το πιο εκπληκτικό πράγμα πάνω μας, ακόμα πιο εκπληκτικό από τη λογική μας. Αλλά δεν μπορούμε απλώς να μπούμε στη σπηλιά και να κοιτάξουμε γύρω μας. Τα περισσότερα από αυτά που νομίζουμε ότι γνωρίζουμε για το μυαλό μας είναι ψεύτικη γνώση. Είμαστε όλοι τόσο καλοί στο να ποζάρουμε, τόσο καλοί στο να διογκώνουμε τη σημασία αυτού που πιστεύουμε ότι αξίζουμε” – Iris Murdoch.

Επεισόδιο 6: “We Draw a Magic Circle” του Σουηδού σκηνοθέτη  Ίνγκμαρ Μπέργκμαν από την ταινία του  Through a Glass Darkly. “Σχεδιάζουμε έναν μαγικό κύκλο και απορρίπτουμε ό,τι δε συμφωνεί με τα μυστικά μας παιχνίδια. Κάθε φορά που η ζωή σπάει τον κύκλο, τα παιχνίδια γίνονται γκρίζα και γελοία. Τότε, σχεδιάζουμε έναν νέο κύκλο και χτίζουμε μια νέα άμυνα”, περιγράφει την οικοδόμηση ενός τοίχου γύρω από αυτό που θέλουμε να πιστέψουμε για εμάς όταν η ζωή μας αρχίζει να ξεφεύγει.

Επεισόδιο 7: “I Am a Cage” του Γερμανού συγγραφέα Φραντς Κάφκα από τη συλλογή των αφορισμών του  The Zürau Aphorisms

Επεισόδιο 8: “The Drama of Original Choice” της Γαλλίδας φιλόσοφου και φεμινίστριας συγγραφέα Σιμόν ντε Μποβουάρ από το βιβλίο της  “The Ethics of Ambiguity” , συζητά την ιδέα της παγίδευσης ως ένα φαινόμενο ντόμινο όπου οι επιλογές που κάνουμε σήμερα είναι προκαθορισμένες από το παρελθόν μας και του περιβάλλοντος από το οποίο προήλθαμε. 

Επεισόδιο 9: “The Great Fabricator” από τη Γαλλίδα φιλόσοφο και πολιτική ακτιβίστρια Σιμόν Βάιλ από το βιβλίο της  Gravity and Grace. “Η προσκόλληση είναι ο μεγάλος δημιουργός των ψευδαισθήσεων. Η πραγματικότητα μπορεί να αποκτηθεί μόνο από κάποιον που είναι αποστασιοποιημένος”, διερευνά την πεποίθηση ότι για να αποδεχτείς πλήρως την πραγματικότητα, πρέπει να βιώσεις μια μορφή απώλειας.

Επεισόδιο 10: “Figures of Light” του Ελβετού ψυχολόγου και ψυχιάτρου Carl Jung από το βιβλίο του  Alchemical Studies, τόμος 13. “Η φώτιση δεν έρχεται με το να φανταζόμαστε φιγούρες φωτός, αλλά με το να κάνουμε συνειδητό το σκοτάδι”. 

8. Γύρισαν το φινάλε με τρεις διαφορετικούς τρόπους για να πετύχουν το εφέ φωνής με τον Στίβεν και την Άλι.Ήταν στην πραγματικότητα η ιδέα της Άλι να συρθεί η Είμι στο κρεβάτι του Ντάνι στο νοσοκομείο στο τέλος. Το πρότεινε ενώ βρισκόταν σε μια κλήση Zoom συζητώντας για το τέλος της σειράς.

9. Οι δεσμοί του Ντάνι με μια κορεατική εκκλησία προέρχονται από την εμπειρία του ίδιου του Στίβεν με μια κορεατική εκκλησία, κάτι για το οποίο ο Στίβεν και ο Σόνι —που είναι φίλοι εδώ και χρόνια— έχουν ξαναμιλήσει. 

10. Ο νεαρός Mazino — ο οποίος υποδύεται τον μικρότερο αδερφό του Ντάνι, Πολ — πήγε σε ένα κορεατικό κλαμπ στο Λος Άντζελες για να παρατηρήσει το ντύσιμο και την συμπεριφορά των ανδρών εκεί για να μπει καλύτερα στον ρόλο του Πολ. 

10+1: Ο Τζόζεφ Λι, που υποδύεται τον Τζορτζ, είναι και ο ίδιος καλλιτέχνης.