Το απόλυτο hit των ημερών, της σεζόν πιο σωστά, γεμάτα τα σινεμά από άτομα διαφόρων ηλικιών – εμείς το είδαμε και ενθουσιαστήκαμε. Ο «μύθος» του Στέλιου Καζαντζίδη αναβιώνει μέσα από την ταινία «Υπάρχω», με τον Χρήστο Μάστορα να… μαστορεύει μια εξαιρετική ερμηνεία. Ο Γιώργος Τσεμπερόπουλος τόλμησε κάτι πολύ απαιτητικό και δύσκολο και το αποτέλεσμα τον δικαιώνει στο απόλυτο.
Τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους: Η βιογραφία του Στέλιου Καζαντζίδη κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 19 Δεκεμβρίου και στις πρώτες δεκαπέντε ημέρες έκανε ρεκόρ εισιτηρίων ξεπερνώντας τα 400.000.
Συγκεκριμένα, τις πρώτες δύο εβδομάδες κυκλοφορίας του, το «Υπάρχω» έκοψε συνολικά 417.498 εισιτήρια (194.977 και 222.521 αντίστοιχα) αφήνοντας δεύτερη την «Φόνισσα» η οποία στο ίδιο διάστημα έκοψε 230.425 εισιτήρια και τρίτη την «Ευτυχία» με 219.736.
Γίνεται για ακόμα μια φορά φανερό πως ο κόσμος είναι πρόθυμος να πληρώσει για σινεμά και να απαρνηθεί για λίγο την ευκολία Netflix και λοιπών streaming πλατφόρμων προκειμένου να δει στην αίθουσα κάτι που θεωρεί πως αξίζει τον κόπο και τα χρήματά του.
Έτσι όπως το πάει το «Υπάρχω» είναι θέμα χρόνου να βρεθεί πολύ ψηλά στην πρώτη 10άδα με τις πιο δημοφιλείς, από άποψη προσέλευσης στις κινηματογραφικές αίθουσες, ελληνικές ταινίες των τελευταίων 25 ετών, από τότε δηλαδή που γύρισε ο αιώνας κι ύστερα. Τι ακριβώς κυνηγάει να προσπεράσει ή έστω να πλησιάσει; Ιδού…
Πριν από το «Υπάρχω»: Οι 10 πιο εμπορικές ελληνικές ταινίες του 21ου αιώνα
10. Φόνισσα (2023) – 430.000 εισιτήρια
Έγινε μέγας ντόρος για το πώς η ταινία βρέθηκε να είναι η ελληνική πρόταση για τα Όσκαρ, τελικά έμεινε εκτός της shortlist για τις τελικές υποψηφιότητες για την κατηγορία Διεθνούς Ταινίας. Κρίμα που όλη αυτή η παραφιλολογία αμαύρωσε μια καταπληκτική δουλειά. Η Εύα Νάθενα μας παρέδωσε ένα βαθιά εσωτερικό έργο που σέβεται απόλυτα και αναδεικνύει σωστά το υλικό από το κλασικό βιβλίο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.
9. Το Κλάμα Βγήκε απ’ τον Παράδεισο (2001) – 440.000 εισιτήρια
Ρέππας – Παπαθανασίου στα καλύτερα τους, την εποχή που ό,τι άγγιζαν γινόταν χρυσός. «Η Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα», που είδαμε φέτος στον Alpha ακριβώς τότε δομήθηκε, μέσα από non stop ατάκες που έκαναν τον κόσμο να λιώνει από τα γέλια.
8. Αν…(2012) – 531.547 εισιτήρια
Πολύ πριν από το Maestro, o Χριστόφορος Παπακαλιάτης παραδίδει ένα κινηματογραφικό έργο που απαντάει εμφατικά στην ερώτηση αν εκτός από τηλεόραση, ξέρει να κάνει και σινεμά…
7. Η Νή-sos (2009) – 545.000 εισιτήρια
Λαμπερό καστ, μπόλικο γέλιο και ένα σενάριο που καταφέρνει να ξεφύγει από τα κλισέ. Ένα fun to watch που το κοινό αγκάλιασε χωρίς δεύτερη σκέψη.
6. Ευτυχία (2019) – 667.217 εισιτήρια
Ένα… «Υπάρχω» πριν από το «Υπάρχω». Ο Άγγελος Φραντζής παρουσιάζει τη ζωή της στιχουργού Ευτυχίας Παπαγιαννόπουλου και καταφέρνει να βρει στόχο απευθείας στην καρδιά του θεατή.
5. Ένας Άλλος Κόσμος (2015) – 668.892 εισιτήρια
Είχε πάρει φόρα μετά το «Αν» ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης και με την 2η κινηματογραφική του δουλειά συνεχίζει από εκεί που το άφησε, στο ακόμα πιο σπέσιαλ.
4. Νύφες (2004) – 750.000 εισιτήρια
Η καλύτερη ταινία του Παντελή Βούλγαρη; Σίγουρα αυτή που συγκίνησε τον περισσότερο κόσμο. Κάποιοι το χαρακτήρισαν ως την ελληνική απάντηση στον «Τιτανικό» του Τζέιμς Κάμερον – έχει σίγουρα βάση η σύγκριση τηρουμένων πάντα των αναλογιών.
3. El Greco (2007) – 767.158 εισιτήρια
Ο Γιάννης Σμαραγδής κάνει focus στο ζωγράφο Δομήνικο Θεοτοκόπουλο, aka El Greco, με Έλληνες και ξένους ηθοποιούς να σχηματοποιούν ένα λαμπερό καστ. Τεράστια επιτυχία εισπρακτικά παρότι υπήρχαν και αρκετές μέτριες κριτικές.
2. Λούφα και Παραλλαγή: Σειρήνες στο Αιγαίο (2005) – 1.224.908 εισιτήρια
Όλη η Ελλάδα έτρεξε να δει τα… φανταράκια εν δράσει. Χωρίς να είναι συνέχεια της original ταινίας του 1984 βρήκε το δικό της χώρο να λάμψει, σε μια εποχή που η χώρα μας ζούσε στο συννεφάκι της απόλυτης αφθονίας και του χαβαλέ.
1. Πολίτικη Κουζίνα (2003) – 1.229.633 εισιτήρια
Θα καταρριφθεί άραγε ποτέ το ρεκόρ της ταινίας του Τάσου Μπουλμέτη; Κατά ορισμένες πηγές έκοψε περισσότερα από 1,5 εκατ. εισιτήρια, δεν έχει ωστόσο επιβεβαιωθεί. Το σίγουρο είναι ένα έργο που έγραψε ιστορία, χαράζοντας για πάντα ένα «πριν» και ένα «μετά» με το ίδιο ως βάση αναφοράς.