Κάποιοι σκηνοθέτες έχουν το χάρισμα, να αφηγούνται οράματα, να γεννούνε ιστορία – τους λένε και auteurs. Άλλοι ξέρουν πώς να παίρνουν πρώτη ύλη και να την μετασχηματίζουν σε κάτι άρτιο, γκράντε. Κι ύστερα είναι τα ανένταχτα, τα «κακά παιδιά». Της κατηγορίας Γκάι Ρίτσι. One and only, αγαπημένος μας διαχρονικά και τι ωραία, τι καλά, το Ertflix μόλις έφερε το Snatch (Η Αρπαχτή) για να το «λιώσουμε» ξανά. Και ξανά. Ένα repeat που δεν βαριόμαστε ποτέ.
Δεν υπάρχουν πολλοί σκηνοθέτες εκεί έξω που να πετυχαίνουν να είναι αναγνωρίσιμοι από το πρώτο πλάνο. Ο Βρετανός είναι αναντίρρητα ένας εξ αυτών. Και το Snatch, από τα μεγαλύτερα των έργων του. Κι ας προσπάθησε η κριτική της εποχής να το μειώσει. Τόσα ήξεραν τόσα έλεγαν. Δεν πήραν χαμπάρι τίποτα, μένοντας κολλημένοι σε αγκυλώσεις και (αυτό)περιορισμούς. Κακό του κεφαλιού τους. Δεν του έδωσαν ποτέ το credit, την ασυλία που χάρισαν απλόχερα στον Κουέντιν Ταραντίνο, θαρρείς και δεν είχαν άλλο απόθεμα. Όμως δεν ήταν ή ο ένας ή ο άλλος. Ποτέ δεν ήταν, ποτέ δεν έπρεπε να είναι.
Τι σε περιμένει σαν μπεις στο Ertflix για το το Snatch
Γιατί το Snatch είναι πρώτα και πάνω από όλα, απόλαυση. Άγρια, ανόθευτη, ηδονική. Από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό. Λίγο μετά το Δύο Καπνισμένες Κάνες (Lock Stock and Two Smoking Barrels) που μας χτύπησε με ασύγκριτη ορμή και μας έκανε να παραληρούμε, ο Γκάι Ρίτσι το έκανε ξανά. Κάνοντας δυνατό το αδύνατο.
Βάζοντας αυτή τη φορά και σταρ του Χόλιγουντ στις υπηρεσίες του. Ο Μπραντ Πιτ καταθέτει ένα από τα απόλυτα των… απολύτων best of του ερμηνευτικά, ο Μπενίσιο ντελ Τόρο είναι επίσης στα χάι του. Και δεν βάλαμε «δώθε» τους Τζέισον Στέιθαμ και Βίνι Τζόουνς γιατί πολύ απλά χρωστάνε την καριέρα τους στην υποκριτική στον Γκάρι Ρίτσι. Αυτός είδε το μέλλον, πως δύο mega star του bad ass ήταν «εκεί»- περίμεναν απλώς κάποιον να τους πιστέψει, καλή και ευλογημένη ώρα. Σάμπως υστερεί ο Στίβεν Γκρέιχαμ; Όχι δα. Ηθοποιάρα. Δες το Boiling Point και τα ξαναλέμε.
Οι ατάκες στο Snatch διαδέχονται η μία την άλλη. Ο ρυθμός είναι καταιγιστικός, βιντεοκλιπίστικος. Η δράση συνεχής, το soundtrack -κλασικά στη φιλμογραφία του Γκάι Ρίτσι – εκπληκτικό. Ο καλώς εννοούμενος χαβαλές κουνάει το δάχτυλο στη σοβαροφάνεια και δείχνει πως ένας άλλος τρόπος είναι εφικτός, ένας καινούριος υπέροχος κόσμος.
Διαστάσεις legend για ένα φιλμ που λατρεύεται παθολογικά
Κοντά 25 χρόνια μετά τον καιρό που βγήκε στα σινεμά, το Snatch λάμπει ακόμα εκτυφλωτικά, με μια πολυάριθμη fan base να του προσδίδει διαστάσεις θρυλικές. Πώς συνοψίζεις το Snatch; Δεν το συνοψίζεις. Ενώνεις καταστάσεις και το γράφεις όπως το Ertflix στο ρεζουμέ του: Αδίστακτοι διοργανωτές πυγμαχίας, βίαιοι πράκτορες στοιχημάτων, ένας Ρώσος γκάνγκστερ, ανίκανοι ερασιτέχνες ληστές και υποτιθέμενοι Εβραίοι κοσμηματοπώλες, μάχονται για να εντοπίσουν ένα ανεκτίμητης αξίας, κλεμμένο διαμάντι. Τα άλλα επί της οθόνης. Δεν περιγράφονται, «καταναλώνονται».
Με αυτή την ταινία είναι κάθε φορά σαν πρώτη φορά. Είναι η απενοχοποίηση του fun, του «ευφραίνει ψυχή και καρδιά». Αδύνατον να μην περάσεις καλά με ένα σενάριο που «κεντάει», γεμάτο ανατροπές, γεμάτο ωραίες ιδέες και ασύγκριτη φρεσκάδα χωρίς ημερομηνία λήξης. Ραντεβού στο Ertflix λοιπόν για την Αρπαχτή της καρδιάς μας!
* Μπες ΕΔΩ για να δεις το Snatch στο Ertflix
* Το Snatch θα είναι διαθέσιμο στο Ertflix ως και το Σάββατο 18/01/2025
