Νιώθεις κάπως περίεργα να προτείνεις σε κάποιον να δει το Father (O Πατέρας), διαθέσιμο σε όλους μας αυτήν την εποχή μέσω Ertflix. Ξέρεις καλά, ότι μετά, μόλις τον ξαναδείς, θα είναι μεταξύ του να σε ευχαριστήσει και να σε… βρίσει. Υπερτερεί πάντως το πρώτο σενάριο, κατά κράτος. Βαρύ και ασήκωτο θέμα, ψυχοπλακωτικό, ναι. Από την άλλη, μιλάμε για ένα σπουδαίο πέρα ως πέρα κινηματογραφικό έργο. Με τον Άντονι Χόπκινς να καταθέτει μια αριστουργηματική ερμηνεία και την Ολίβια Κόλμαν να τον πλαισιώνει επάξια. Είσαι πιο πλούσιος εσωτερικά μόλις περάσουν τα 92 λεπτά της διάρκειας. Κι ας μην το καταλαβαίνεις με τη μία, πρέπει πρώτα να φύγει αυτό το εσωτερικό «μπούκωμα»….
Το ότι o 86χρονος σήμερα ηθοποιός βραβεύτηκε τότε με Όσκαρ α’ ανδρικού ρόλου ήταν ως και νομοτελειακό. Δεν γινόταν να αγνοηθεί ένα τέτοιο εύρος παιξίματος, ένα τέτοιο σπαρακτικό ρεσιτάλ. Θυμάσαι τον φόβο που σου προκάλεσε στη «Σιωπή των Αμνών» παίζοντας τον Χάνιμπαλ Λέκτερ; Ε, αν είναι δυνατόν, αυτή τη φορά σε τρομοκρατεί περισσότερο. Με εντελώς άλλο τρόπο. Γιατί η άνοια είναι ένας εν δυνάμει πρόωρος θάνατος για όλους, δικούς μας ανθρώπους, για τον ίδιο μας τον εαυτό – κανείς δεν ξέρει τι του έχει γράψει η μοίρα. Γηρατεία, φθορά, ήττα…
Το The Father σε κάνει κοινωνό του…
Το πιο τρομακτικό είναι πως ως θεατής μπαίνεις στο μυαλό του Άντονι (ναι, ο πρωταγωνιστής έχει το ίδιο όνομα με αυτόν που τον υποδύεται). Ενός 80χρονου χήρου που αρχικά τον βλέπουμε να «τραμπουκίζει» την κόρη του (Ολίβια Κόλμαν) επειδή του συμπεριφέρεται λες και είναι άρρωστος. Το πρώτο σοκ είναι όταν κατανοείς πως πολλά από όσα βλέπεις δεν συμβαίνουν ποτέ στα αλήθεια. Τι είναι αλήθεια, τι ψέμα; Η άνοια σαρώνει τα όρια…
Καθώς η κατάσταση της υγείας του Άντονι χειροτερεύει, νιώθουμε να χειροτερεύουμε και εμείς μαζί του. Γιατί είναι έτσι δομημένο και παρουσιασμένο που σε κάνει να το εισπράττεις σε πρώτο πρόσωπο. Κατανοείς έτσι, ακόμα και να μην τον ξέρεις, γιατί πολλοί αποκαλούν ιδιοφυΐα τον σκηνοθέτη Φλόριαν Ζέλερ. Δικό του είναι το θεατρικό που στηρίχτηκε η ταινία. Θεωρείται ένα από τα κορυφαία των τελευταίων πολλών ετών. Περνώντας πίσω από την κάμερα, καταφέρνει να μη χάσει τίποτα από την ουσία του έργου του και να του δώσει μια άλλη διάσταση. Η τέλεια σύνθεση, σανιδιού και οθόνης.
Αυτό το πέτυχε χωρίς τρικ, χωρίς εφέ. Απλά με το που καδράρει, με το τι επιλέγει να τονίσει και πώς, με τις μαεστρικές αλλαγές στην καταγραφή χώρου και χρόνου. Νιώθεις τη σύγχυση (του Άντονι) στο απόλυτο, αυτό συμβαίνει βεβαίως και λόγω του εξαιρετικού μοντάζ, που υπογράφει ο δικός μας, Γιώργος Λαμπρινός.
Βάλε Ertflix… χθες, κατεβαίνει προσεχώς
Το The Father είναι μια ταινία για το πώς είναι να πενθείς κάποιον που είναι ακόμα ζωντανός. Σαν πατήσεις το play στο Ertflix να ξέρεις πως δεν θα περάσεις καλά. Αλλά να ξέρεις επίσης πως είναι ένα δώρο αυτό που θα κάνεις στον εαυτό σου.
Θα σε αλλάξει αυτή η εμπειρία, θα σε φέρει σε επαφή με σκέψεις και συναισθήματα που ενδεχομένως αγνοούσες πως έχεις. Εμείς μια συμβουλή θα σου δώσουμε: ΜΗΝ το χάσεις, πάρε χαρτομάντηλα καλού κακού πλάι σου και ξεκίνα προβολή. Α, και ακόμη μια: ΜΗΝ το αργείς. Το βράδυ του Σαββάτου (28/9) η ταινία κατεβαίνει από την πλατφόρμα της δημόσιας τηλεόρασης.
*Μπες ΕΔΩ για να δεις στο Ertflix το The Father
