Τον καιρό που είχε πρωτοβγεί στις αίθουσες, το 2018 ήταν, ξεκίνησε ως ψίθυρος που όλο και δυνάμωνε: «Το ‘δες; Τρέχα, πολύ καλό!». Από τις ταινίες εκείνες που χτίζουν κοινό και φήμη με τον πλέον φυσικό, και σωστό ενδεχομένως, τρόπο. Στόμα με στόμα. Το I,Tonya (Εγώ, η Τόνια) μόλις μπήκε στη λίστα του Ertflix (ξαναμπήκε, πιο σωστά) και δηλώνουμε ευτυχείς γι’ αυτό.

Ένα based on a true story που μέσα σε 120 λεπτά (νεράκι περνάνε, ούτε που τα καταλαβαίνεις) σε χτυπάει σαν roller coaster συναισθημάτων, με το βάθος των μηνυμάτων που κουβαλάει, την αλήθεια που κομίζει.

Τι κάνουμε για τη δόξα, πόσο ψηλά ή και χαμηλά μπορεί να φτάσουμε για ένα «θέλω», πόσο κακό μπορεί να μας κάνει η παρουσία τοξικών ανθρώπων στη ζωή μας, πόσο ζωτικής σημασίας για το πώς θα εξελιχθούμε είναι το βίωμα που συνοψίζουμε ως «παιδική ηλικία», τα τραύματα που κουβαλάμε στη ψυχή.

Από «Θρίαμβος» ως «Goodfellas του καλλιτεχνικού πατινάζ», δεν τα φοβήθηκαν τα λόγια ορισμένοι κριτικοί για το I, Tonya που βρίσκουμε ξανά στο Ertflix. Θα μπορούσε να ‘ναι κανείς καχύποπτος – μήπως τα παραλένε; Δεν θα ήταν η πρώτη φορά, άλλωστε, μήτε προφανώς η τελευταία.

Κι όμως, για δες, όχι. Υπήρχε όντως θέμα, δυνατό. Πρόκειται για μία από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις του αμερικανικού σινεμά τα τελευταία χρόνια. Ο Κρεγκ Γκιλέσπι βάζει τη σκηνοθετική υπογραφή του σε ένα έργο πολύ πάνω του μέσου όρου.

I, Tonya: Τι μας περιμένει στο Ertflix

Να η σύνοψη του story όπως μας την δίνει το Ertflix για να αποκτήσουμε μια ακόμα πιο γερή βάση συνεννόησης. Βλέπουμε επί της οθόνης την αληθινή ιστορία της Αμερικανίδας πρωταθλήτριας Τόνια Χάρντινγκ, η οποία κατηγορήθηκε για τη μεγαλύτερη συνωμοσία στην ιστορία του καλλιτεχνικού πατινάζ.

Το 1991, κέρδισε το πρωτάθλημα στην πατρίδα της, ούσα η πρώτη γυναίκα, που ολοκλήρωσε τριπλό άξελ στην ιστορία του αθλήματος.

Τρία χρόνια αργότερα, κατηγορήθηκε πως, μέσω του πρώην της συζύγου, ενορχήστρωσε επίθεση με στόχο να βγάλει νοκ άουτ τη συναθλήτρια της, Νάνσι Κέριγκαν. Ως εκ τούτου αποκλείστηκε δια βίου από την Ένωση Καλλιτεχνικού Πατινάζ των ΗΠΑ…

«Τριπλό άξελ» ευτυχίας καθώς το Ertflix έφερε μια από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις του αμερικανικού σινεμά

Το masterclass της Μάργκοτ Ρόμπι – και όχι μόνο

Αυτό που σου μένει κυρίως από το I, Tonya είναι η συγκλονιστική ερμηνεία της Μάργκοτ Ρόμπι. Πόσο τσαλακώνει τον εαυτό της, πόσο δικό της κάνει έναν «κόντρα» ρόλο. Ένα masterclass υποκριτικής. Ειδικά προς το τέλος, και δεν είναι ακριβώς spoiler, όταν κάνει πατινάζ με τη γνώση πως έρχονται οι αστυνομικοί να την συλλάβουν. Η αλήθεια που έχει το πρόσωπό της εκείνη τη στιγμή, οι εκφράσεις της ωκεανός συναισθημάτων. Όλα βγάζουν νόημα. Όσα έγιναν, όσα έκανε, ακόμα και όσα μπορεί να γίνουν.

Όλοι έλεγαν πως αδικήθηκε φέτος με την Barbie επειδή δεν ήταν και στην 5άδα των υποψηφίων για το α’ γυναικείο στα Όσκαρ. Μπορεί. Με το I, Tonya δεν αδικήθηκε απλώς, έγινε… έγκλημα εις βάρος της.

«Τυπάρα» η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ που πήρε εκείνη τη χρονιά το αγαλματίδιο με το «Τρεις Πινακίδες Έξω από το Έμπινγκ στο Μιζούρι», αλλά γνώμη μας,  έπρεπε να ‘χει πάει στην Μάργκοτ Ρόμπι. Με κορδελίτσα, για να ‘ναι ακόμα πιο γκράντε.

Τουλάχιστον, στο β’ γυναικείο επήλθε μια κάποια κάθαρση επί συνόλω, αφού κατέληξε στην επίσης συγκλονιστική Άλισον Τζάνι που δίνει ρεσιτάλ ως η (σκληρή σαν πέτρα) μητέρα – μάνατζερ της Τόνια.

«Τριπλό άξελ» ευτυχίας καθώς το Ertflix έφερε μια από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις του αμερικανικού σινεμά

Με τεχνικές και στιλ που βγάζουν ξεκάθαρο νόημα

Η ταινία είναι γυρισμένη σε mockumentary στιλ κάτι που ανά σημεία αυτό μπορεί και να κουράσει κάποιον. Μόνο που βγάζει απολύτως νόημα και σε συνδυασμό με τις νότες μαύρου χιούμορ κάνει τη διαφορά. Όσο κι αν μπορεί να ξενίσει ορισμένους, αυτό αλλάζει την αφήγηση, τη ροή και το στιλ και το εξυψώνει σε κάτι που δεν συναντάς παρά μία στο τόσο.

Το I, Tonya είναι από αυτές τις ταινίες, δεν είναι πολλές αυτές, που γίνονται όλο και καλύτερες όσο περνάει η ώρα. Ωραία μουσική, φοβερός ρυθμός, νιώθεις να χορεύει η κάμερα μαζί με τις φιγούρες που παρακολουθείς πάνω στον πάγο, με τις ίντριγκες, τις ανατροπές, τα πάθη και τα μίση μακριά ή παράλληλα από αυτό.

Να το πούμε και αλλιώς. Ακόμα και αν η μοναδική επαφή που είχε στη ζωή σου με καλλιτεχνικό πατινάζ ήταν οι περιγραφές του Αλέξη Κωστάλα, αυτή η ταινία θα σε κάνει να δεις τα πράγματα αλλιώς. Θα σε κάνει να αγαπήσεις αυτό το άθλημα. Τους ήρωες, τους αντιήρωες του.

* Πάτα ΕΔΩ για να δεις την ταινία στο Ertflix