Ο «Επαναστάτης» («Free State of Jones») του Γκάρι Ρος βασίζεται σε μια από τις πιο συναρπαστικές αληθινές ιστορίες του Εμφυλίου Πολέμου: Τη δημιουργία της πρώτης διαφυλετικής κοινότητας στον σκληρό, αμερικανικό Νότο. Το καστ της ταινίας είναι περιλαμβάνει σημαντικά ονόματα ηθοποιών όπως Μάθιου ΜακΚόναχι, Μαχερσάλα Άλι, Κέρι Ράσελ. Και αν τα όσα διηγείται η ταινία είναι εκπληκτικά, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί το ίδιο και για το σενάριο.
Αλλά αυτό θα το εξετάσουμε λίγο πιο κάτω. Προς το παρόν, ας ευχαριστήσουμε το Ertflix που κατάφερε να εξασφαλίσει άλλη μία καλή ταινία στη φαρέτρα της.
Ο Επαναστάτης: Πλοκή
Αφού επιβιώνει της μεγάλης μάχης στο Κόρινθ, κατά τον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο, ο Νιούτον Νάιτ, ένας φτωχός αγρότης από το Μισσισσίππι, οδηγεί μια ομάδα αγροτών και ντόπιων σκλάβων σε εξέγερση κατά του στρατού της Συνομοσπονδίας, στην επαρχία Τζόουνς. Όλοι μαζί θα ιδρύσουν μια ανεξάρτητη κοινότητα, την οποία θα ονομάσουν Ελεύθερη Πολιτεία του Τζόουνς. Ο γάμος του Νάιτ με μια μαύρη σκλάβα, τη Ρέιτσελ, μετατρέπει την κοινότητα ως την πρώτη διαφυλετική, κάτι πρωτόγνωρο για τον αμερικανικό Νότο.
Ο Επαναστάτης: Το αστέρι
Ο Μάθιου ΜακΚόναχι σε μια από τις καλύτερες στιγμές της καριέρας του, ερμηνεύει έναν σύγχρονο «Ρομπέν των Δασών». Γνωστός για την αγάπη του στις μεταμορφώσεις, ο ΜακΚόναχι εμφανίζεται λιπόσαρκος, με μακριά γενειάδα και κώμη, σύμφωνα με τα standards της εποχής, ενώ καταφέρνει να αποδώσει τα διάφορα συναισθηματικά επίπεδα του πρωταγωνιστή αριστοτεχνικά. Σε αυτή τη βιβλική εκδοχή του, ο πρωταγωνιστής, παρόλο που είναι εξοργισμένος από τη ματαιότητα και τη βαρβαρότητα του πολέμου, διατηρεί την πνευματική διαύγεια «αναγνωρίζει» τον πραγματικό εχθρό!
Ο Επαναστάτης: Ο Σκηνοθέτης
Ο Γκάρι Ρος προετοιμαζόταν 10 χρόνια για αυτήν την ταινία, καθώς έκανε ο ίδιος την ιστορική έρευνα. Για να εξασφαλίσει τα χρήματα της παραγωγής, μάλιστα, σκηνοθέτησε το Hunger Games (μόνο το πρώτο, καθώς αρνήθηκε να σκηνοθετήσει τα επόμενα). Η ταινία έχει υπέροχη φωτογραφία, ενώ οι πολεμικές σκηνές είναι σχεδόν φριχτές, με σοκαριστικές λεπτομέρειες. Αν το σενάριο ήταν λίγο πιο γρήγορο στην πρώτη ώρα και δεν αναλωνόταν σε κλισέ στη δεύτερη, θα ήταν αξιομνημόνευτη από το σύνολο των σινεφίλ.