Οι κρύες ημέρες του χειμώνα, ειδικά του Σαββατοκύριακου, είναι ιδανικές για βαθιά ενδοσκόπηση, ένα είδος επανεκτίμησης των στόχων και των προτεραιότητων. Το ντοκιμαντέρ του ERTFlix, Ο Κήπος του Γιάλομ: Η Φιλοσοφία μιας ζωής, δίνει την ευκαιρία στον τηλεθεατή να καταβυθιστεί παρέα με τον διάσημο ψυχαναλυτή σε μια εσωτερική αναζήτηση.

Ο Ίρβιν Γιάλομ θεωρείται ένας από τους κορυφαίους ψυχαναλυτές της γενιάς του και μας παίρνει αγκαζέ σε έναν «περίπατο» όπου μοιράζεται ψήγματα της σοφίας και περιστατικά της ζωής του. Ο Γιάλομ κατάφερε να γίνει πασίγνωστος στους ευρύτερους κύκλους της ψυχανάλυσης με τα έργα του Love’s Executioner (1989), The Schopenhauer Cure (2005) και το μυθιστόρημά του When Nietzsche Wept (Όταν Έκλαψε ο Νίτσε) του 1992. Το τελευταίο, μάλιστα, έγινε το απόλυτο best seller, έγινε και ταινία -που δεν έπιασε βέβαια τα standards του βιβλίου.

ERTFlix: Το ντοκιμαντέρ – ψυχανάλυση

Όπως είναι λογικό, το ντοκιμαντέρ διαπραγματεύεται κάποιες βασικές έννοιες της ανθρώπινης ύπαρξης: Η αγάπη, η ευτυχία, οι σχέσεις και η αγωνία του θανάτου είναι αυτά που βρίσκονται στο προσκήνιο. Αυτό δεν γίνεται βέβαια, σε στιλ μαθήματος, αλλά σε συνάρτηση με τη ζωή και την πορεία του Γιάλομ ως ατόμου και επιστήμονα. Για παράδειγμα, ενώ ο Γιάλομ είναι ακόμη παντρεμένος με τη σύζυγο και μητέρα των παιδιών του, τα τέσσερα παιδιά του είναι διαζευγμένα. Με τη «συζήτηση» αναδύεται η δουλειά του Γιάλομ γύρω από την υπαρξιακή ψυχοθεραπεία. Τα παιδιά του μιλούν για το συγκεκριμένο γεγονός, τον τρόπο που τους επηρέασε η σχέση των γονιών τους, τη διαδικασία ωρίμανσής τους…

«Δεν θα βρεις την οδό προς το καλύτερο, αν δεν δεις τα χειρότερα» είναι μια ατάκα – οδηγός για τον Γιάλομ. Ο ίδιος, με καταγωγή από φτωχούς Εβραίους της Πολωνίας που μετανάστευσαν στις ΗΠΑ για μια καλύτερη ζωή, ακόμη νιώθει άβολα με τους επαίνους και τις βραβεύσεις. Πάσχει από imposter syndrome; Ποιος ξέρει…

Το ντοκιμαντέρ, Ο Κήπος του Γιάλομ: Η Φιλοσοφία μιας ζωής (2014) που θα το βρείτε στο ERTFlix είναι στημένο αριστοτεχνικά από τον σκηνοθέτη, αφού ο σκηνοθέτης, ακολουθώντας τη δουλειά του επιστήμονα, μας συστήνει τον άνθρωπο. Στο τέλος, αντιλαμβάνεται κανείς πως η μια ιδιότητα δίνει καύσιμο στην άλλη. Πώς το έργο του Γιάλομ είναι αναπόσπαστο και αδιαίρετο από τη ζωή του. Και αυτό είναι σημαντικό στους δασκάλους… Θυμάστε την παροιμία, «Δάσκαλε που δίδασκες»;