Στις 28 Ιανουαρίου 1985, 45 από τα μεγαλύτερα ονόματα της μουσικής σκηνής των ΗΠΑ – από τον Στίβι Γουόντερ, μέχρι τον Ρέι Τσαρλς, τον Μπρους Σπρίνγκστιν και την Νταϊάνα Ρος – συγκεντρώθηκαν σε ένα στούντιο του Λος Άντζελες, για να ηχογραφήσουν το single φιλανθρωπικού χαρακτήρα, «We Are The World». Ένα τραγούδι ευαισθητοποίησης για την πείνα στην Αιθιοπία και την αντιμετώπισή της.
Αυτή την -αν μη τι άλλο- ιστορική μάζωξη που έλαβε χώρα 39 χρόνια πριν, αποφάσισε το Netflix να την γυρίσει σε ένα ντοκιμαντέρ – γεμάτο νοσταλγία- με τίτλο «The Greatest Night in Pop» (Η μεγαλύτερη νύχτα για την ποπ), δίνοντας πληροφορίες για το πώς προέκυψε η ιδέα, πώς υλοποιήθηκε και πώς σε ένα βράδυ κατάφεραν να ηχογραφήσουν ένα τραγούδι που συγκέντρωσε εκατομμύρια δολάρια και κέρδισε δύο βραβεία Grammy. Αλλά κυρίως, πώς ακούστηκε ταυτόχρονα παγκοσμίως.
Πηγή έμπνευσης για το «We Are The World» ήταν το «Do They Know It’s Christmas?», ένα εξίσου συμβολικό single του 1984 με στόχο την συγκέντρωση χρημάτων για την εξάλειψη της πείνας στην Αιθιοπία, που ηχογραφήθηκε από διάσημους Βρετανούς και Ιρλανδούς καλλιτέχνες. Οι τραγουδιστές ήταν κατά βάση λευκοί, με τον θρυλικό καλλιτέχνη και ακτιβιστή, Χάρι Μπελαφόντε, να λέει: «Έχουμε λευκούς που σώζουν μαύρους. Δεν έχουμε μαύρους που σώζουν μαύρους. Αυτό είναι πρόβλημα» και κάπως έτσι να στηθεί όλη η ιδέα.
Ο Μπελαφόντε συνεργάστηκε με κορυφαία στελέχη και παραγωγούς του Χόλιγουντ, όπως τον Κεν Κράγκεν και τον Κουίνσι Τζόουνς, προκειμένου να προσεγγίσει μεγάλα αστέρια της μουσικής σκηνής. Ο μεγαλύτερος τους αντίπαλος, βέβαια, ήταν ο χρόνος. Γνώριζαν τότε πως πολλοί καλλιτέχνες θα βρίσκονταν στο Λος Άντζελες για τα American Music Awards, οικοδεσπότης των οποίων ήταν ο Λάιονελ Ρίτσι (κέρδισε εννέα βραβεία), επομένως η ηχογράφηση έπρεπε να γίνει αμέσως μόλις η λαμπερή βραδιά τελειώσει.
Το τραγούδι γράφτηκε από τον Μάικλ Τζάκσον και τον Λάιονελ Ρίτσι, στο σπίτι του πρώτου, όπου ο δεύτερος, που έδωσε και συνέντευξη για το ντοκιμαντέρ του Netflix, περιέγραψε ένα αστείο, και ταυτόχρονα τρομακτικό, περιστατικό, με το φίδι που είχε στην κατοχή του ο βασιλιάς της ποπ. Το φίδι έκοβε βόλτες στο σπίτι, καλά κρυμμένο, μέχρι που εμφανίστηκε όταν οι δυο τους τραγουδούσαν. Θα μπορούσε να ήταν και μοιραίο.
Δύο ημέρες πριν την μεγάλη ηχογράφηση, που θα άφηνε ιστορία στην ποπ, έγινε η διασκευή του τραγουδιού, καθώς και η διάταξη των καλλιτεχνών. To demo, δε, στάλθηκε σε κασέτα, υπό άκρα μυστικότητα, ενώ στο σημείωμα, είχε σβηστεί η τοποθεσία της ηχογράφησης για να μη διαρρεύσει.
Μεγάλη απουσία, όπως ειπώθηκε και στο ντοκιμαντέρ του Netflix, ήταν αυτή της Μαντόνα, αλλά ο Κράγκεν ήταν κάθετος από την αρχή: Ήθελε την Σίντι Λόπερ, η οποία λίγο έλειψε να ακυρώσει, καθώς ο τότε φίλος της δεν πίστευε στην επιτυχία του τραγουδιού. Η ίδια ήταν σαν τη μύγα μες στο γάλα, όπως δήλωσε και στο ντοκιμαντέρ, αλλά η ροκ φωνή της δεν συγκρινόταν με κανενός άλλου.
Επιπλέον, και το όνομα του Πρινς απουσίαζε, όχι όμως γιατί δεν τον ήθελαν οι παραγωγοί, αλλά γιατί ο διάσημος καλλιτέχνης της ποπ -από τους πιο σημαντικούς της δεκαετίας του ’80- δεν θα ένιωθε άνετα με τόσο κόσμο. Παρ΄όλα αυτά, οι παραγωγοί πλαισίωσαν την τότε σύντροφό του, Sheila E, πιστεύοντας πως έστω και τελευταία στιγμή, ο Πρινς θα πήγαινε στην ηχογράφηση.
Το «We Are The World» είναι αναμφίβολα μια καλλιτεχνική μαγεία. Μπορεί ο Μάικλ Τζάκσον και ο Λαιόνελ Ρίτσι να έγραψαν το τραγούδι, σημαντικό ρόλο στην παραγωγή του, όμως, έπαιξαν και άλλοι. Όπως για παράδειγμα, ο Στίβι Γουόντερ, ο οποίος βοήθησε τον Μπομπ Ντίλαν για να ερμηνεύσει τον στίχο του. Ο Ντίλαν ήταν σαν χαμένος -και η κούραση πολλή, ενώ το γεγονός πως ήταν ανάμεσα σε τόσο κόσμο, δεν βοηθούσε.
Έτσι ο Γουόντερ κάθισε στο πιάνο και τραγούδησε με τη φωνή του Ντίλαν. Ο πρώτος ήταν γνωστός για τις μιμήσεις του, άλλωστε. Κάπως έτσι, ο Ντίλαν έδωσε τον καλύτερο του εαυτό.
Το trailer του Netflix:
Η τεράστια επιτυχία του We Are The World στο Netflix
Θα έλεγε κανείς πως η επιτυχία του τραγουδιού, με τόσους κορυφαίους καλλιτέχνες μαζί, θα ήταν αναμενόμενη. Βέβαια, πολλοί έγραψαν τότε πως ήταν ένα απλό τραγούδι. Όμως οι παραγωγοί αυτό ήθελαν. Απλά λόγια ευαισθητοποίησης συνοδευμένα από υπέροχη μουσική. Το πιο σημαντικό όμως ήταν πως καλλιτέχνες, με διαφορετικό στυλ και ιδιοσυγκρασία, παραμέρισαν τον εγωισμό τους και ενώθηκαν για έναν τόσο καλό σκοπό.
Τρεις μήνες μετά την ηχογράφηση, το «We Are The World» έπαιξε την ίδια ώρα σε όλο τον κόσμο. Έφτασε στα αυτιά ενός δισεκατομμυρίου ανθρώπων. Όπως άλλωστε ακούγεται στο κλείσιμο, στο ντοκιμαντέρ του Netflix: «Η μουσική είναι ένα παράξενο ζώο. Δεν την αγγίζεις, Δεν την μυρίζεις. Δεν μπορείς να τη φας. Απλώς υπάρχει. Η Πέμπτη του Μπετόβεν είναι επίκαιρη εδώ και 300 χρόνια. Είναι μια πανίσχυρη, πνευματική ενέργεια».
Και αυτή είναι μια μεγάλη αλήθεια. Ακόμα και αν κάποιος δεν γνώριζε αγγλικά, το τραγούδι αυτό από την μελωδία και μόνο είχε (και έχει) μια απίστευτη ενέργεια.
