Tο αεροδρόμιο του Μπουένος Άιρες, στην Αργεντινή, είναι τρομακτικά ήσυχο πριν από την αυγή, δηλαδή ώρες πριν να γεμίσει με ταξιδιώτες. Περίπου 100 άνθρωποι που κοιμούνται σε αυτό, ετοιμάζονται να αρχίσουν την ημέρα τους.
Ένας από αυτούς που ζει εκεί είναι ο Άνχελ Γκόμες, ο οποίος μένει στο διεθνές αεροδρόμιο εδώ και δύο χρόνια και έχει δει πώς ο αριθμός των ανθρώπων έχει εκτοξευθεί, σύμφωνα με το AP.
«Μετά την πανδημία, έγινε μια ολοκληρωτική εισβολή» δήλωσε ο ίδιος, την Πέμπτη (06/04), καθώς καθόταν δίπλα σε μια πινακίδα που διαφήμιζε τον παγετώνα Περίτο Μορένο, ένα εμβληματικό τουριστικό αξιοθέατο στην περιοχή της Παταγονίας.
Καθώς οι επιβάτες και το προσωπικό αρχίζουν να φτάνουν, δεκάδες άνθρωποι εξακολουθούν να κοιμούνται, άλλοι σε καρέκλες και άλλοι στο πάτωμα. Ορισμένοι έχουν κουβέρτες, αλλά πολλοί κοιμούνται στο έδαφος, διασκορπισμένοι στο αεροδρόμιο με τα λίγα υπάρχοντά τους κοντά.
Το αεροδρόμιο έχει ουσιαστικά μετατραπεί σε καταφύγιο αστέγων τη νύχτα. Μόλις αρχίσουν να καταφθάνουν οι επιβάτες, κάποιοι από εκείνους που κοιμούνται εκεί, πηγαίνουν σε συσσίτια για να περάσουν την ημέρα τους, άλλοι τριγυρνούν στο χώρο του αεροδρομίου, ζητιανεύοντας ψιλά στα φανάρια και κάποιοι μένουν καθισμένοι σε καρέκλες και ανακατεύονται με τους ταξιδιώτες.
Είναι μια έντονη αντανάκλαση της αυξανόμενης φτώχειας σε μια χώρα, όπου ένα από τα υψηλότερα ποσοστά πληθωρισμού στον κόσμο δυσκολεύει πολλούς να τα βγάλουν πέρα.
«Αν πληρώσω το ενοίκιο, δεν τρώω και αν πληρώσω για φαγητό, βρίσκομαι στο δρόμο» δήλωσε η Ροσάνα Σίλβα, η οποία ζει στο αεροδρόμιο με τον σύζυγό της, Γκουστάβο Αντρές Κοράλες, εδώ και δύο χρόνια.
Διάβασε τη συνέχεια στο intronews.gr.
