Δικαιούται κανείς να είναι καχύποπτος, είναι συχνά παραμορφωτικό το φίλτρο του Instagram. Σε αυτήν την περίπτωση πάντως, η εικόνα τα μεταφέρει όπως στην πραγματικότητά είναι. Μιλάμε για ένα μέρος απίστευτα όμορφο. Ένα νησί στη Νορβηγία που είναι όνειρο ζωής να πάει κανείς. Για να πάρεις ένα πιο σαφές γεωγραφικό στίγμα, το νησί βρίσκεται δυτικά του Τρόμσο, μέσα στον Αρκτικό Κύκλο. Το Σόμαρεϊ δεν έχει σχέση με οτιδήποτε άλλο εκεί έξω…
Κι άκου τούτο: Δηλαδή ξέρεις εσύ άλλο μέρος που έχουν καταργήσει το χρόνο; Ναι, οι τύποι έχουν απελευθερωθεί από την τυραννία του ρολογιού, έχοντας ανακηρύξει τον τόπο τους ως “time-free”, από το 2019 ήδη. Κοντά 350 κάτοικοι μένουν εκεί και το ζουν χωρίς το άγχος που έχουν οι άνθρωποι σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο – προσπαθούν έστω.
Θες να πιείς καφέ στις 2 το βράδυ (ή περίπου, τρόπος του λέγειν); Θες να κουρέψεις το γκαζόν τα μεσάνυχτα; Δεν υπάρχουν ώρες κοινής ησυχίας στο Σόμαρεϊ, δεν υπάρχουν ώρες γενικώς. Μόνο φουλ ευελιξία, «κάνε ό,τι θέλεις όποτε θέλεις» το μότο. «Εδώ απολαμβάνουμε την κάθε στιγμή του ήλιου του μεσονυχτίου και ναι, ένας καφές με φίλους στις 2 π.μ. είναι κάτι το απολύτως φυσιολογικό», καταπώς λένε οι ντόπιοι.
Εμπεριέχει βέβαια και κάποια πρακτικά ζητήματα όλο αυτό, κάποια παράδοξα. Να, ας πούμε, το νησί διαθέτει ποδοσφαιρικό γήπεδο. Σαν πίνακας ζωγραφικής, μην παραλείψουμε να πούμε. Μόνο που όπως σωστά παρατήρησαν κάποιοι, πώς διοργανώνεις ένα ματς χωρίς να κρατάς χρόνο; Επίσης, no time zone το Σόμαρεϊ, αλλά τα παιδιά πάνε κανονικά σχολεία την… ώρα που πρέπει.
Έλα να πάμε στο νησί, ο Νορβηγός, εγώ και εσύ
Καθότι ναι, θα το κατάλαβες ήδη πιθανότατα, κατά βάση πρόκειται για ένα τουριστικό τρικ, μην λέμε μεταξύ μας ψέματα, δεν κάνει. Να πουλήσουν ωραία, επικοινωνιακά πως το καλοκαίρι μπορεί να έχουν ως και 69 συνεχόμενες ημέρες ηλιοφάνειας (από τις 18 Μάϊου ως τις 26 Ιουλίου) ή ότι το χειμώνα, από Νοέμβρη ως Γενάρη, πέφτει… μαύρη μαυρίλα. Το σκέφτηκε ο νορβηγικός ΕΟΤ, οι κάτοικοι στο νησί πάντα έλεγαν μεταξύ τους πως στα μέρη τους ο χρόνος δεν υπάρχει και βγήκε το «παραμύθι». Κάτι σαν την Ικαρία στα μέρη μας, που είναι λέει γεμάτη ανθρώπους που ζουν ως τα 100 και όλα είναι πολύ χαλαρά, ως αργά. Έχει βάση, δεν είναι όμως και έτσι ακριβώς.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό το state of mind τους κάνει καλό εκεί στο Σόμαρεϊ, μειώνει τα επίπεδα του άγχους. Είναι επίσης ένα κοινωνικό πείραμα, ένα πιασάρικο concept. Θυμίζει τα παλιά, πολύ παλιά, χρόνια όταν οι άνθρωποι κανόνιζαν τις δουλειές τους με βάση τις ανάγκες τους. Δούλευαν όσο ήταν απαραίτητο, έτρωγαν όταν πεινούσαν, κοιμόντουσαν όταν ένιωθαν κουρασμένοι. Στις σύγχρονες κοινωνίες, είμαστε σκλάβοι του ρολογιού, αυτό ορίζει τα πάντα, από την πρώτη ως την τελευταία στιγμή της ημέρας μας. Έστω λοιπόν σε φιλοσοφικό επίπεδο, είναι ωραία να ζούμε για λίγο χωρίς το άγχος της ώρας. Και ειδικά σε ένα μαγικό μέρος όπως αυτό το νορβηγικό νησί που το κοιτάς και το χαζεύεις και εύχεσαι να υπήρχε ένας τρόπος να το επισκεφθείς… χθες.
