Ο Κώστας Πλατής είναι ο άνθρωπος σου αν ψάχνεις το καλύτερο μέλι για το πρωινό σου. Μιλάω εκ πείρας. Είναι και πολλά περισσότερα, κυρίως ο ταξιδιωτικός οδηγός σου για τη Σίκινο. «Ήμουν άνθρωπος της μουσικής και του ραδιοφώνου, από ηχολήπτης ξεκίνησα στα τέλη των 80ς, ραδιόφωνο έχω κάνει σε πολλούς σταθμούς όπως ο Ant1, ο Galaxy, o Kiss FM, o Radio Deejay, o Rock FM, o Alpha 989, o Orange, o Capital επί αρκετά χρόνια κλπ. Ήμουν στα teenage χρόνια μου ερασιτέχνης. Αυτή η λατρεία στο ράδιο με έβαλε στη μουσική, δούλεψα στον μουσικό Τύπο, στα sites, στη δισκογραφία, με συγκροτήματα και περιοδείες και συναυλίες κλπ. Όταν όλη η βιομηχανία αυτή κατέληξε βιοτεχνία, έκανα αυτό που πάντα ονειρευόμουν: πήγα στη Σίκινο να γίνω αγρότης. Πολύ δύσκολο αλλά πολύ τέλειο».
«Ο πατέρας μου ήταν από το νησί, σπίτι υπήρχε, οπότε γιατί να μη δοκιμάσω; Έξι χρόνια μετά ακόμα είναι δύσκολα αλλά ακόμα και πολύ τέλεια. Θα μείνω σίγουρα. Θα ασχοληθώ και με τα μονοπάτια του νησιού που είναι άπειρα και σε πάνε πίσω σε άλλους αιώνες».
Υπάρχει συγκεκριμένος τύπος τουρίστα που προτιμά τη Σίκινο;
Θα έλεγα ότι ο τουρίστας δεν προτιμά καν τη Σίκινο. Ο ταξιδιώτης τη προτιμά. Από τους ξένους επισκέπτες που αρχίζουν να έρχονται στο νησί κατά τα μέσα Μαΐου ή μένουν μέχρι τέλη Σεπτέμβρη μέχρι τους Έλληνες που κατά 80% είναι οι επισκέπτες του Αυγούστου, όλοι έχουν στον νου τους ότι έρχονται σε ένα τόπο διαφορετικό, όχι τουριστικό. Σκεφτείτε ότι το μεσημέρι υπάρχει σιέστα ακόμα και τον Αύγουστο. Στη πλατεία τα κτίρια είναι όλα σπίτια με κατοίκους, όχι ντεκόρ Κυκλαδίτικων διακοπών.
Αν έπρεπε να πούμε κάποιον συγκεκριμένο τύπο θα ήταν ή οικογενειάρχης με μικρά παιδιά για να αισθανθεί ασφαλής να τα αφήσει στην άμμο να παίζουν μαζί με εφτά εκατομμύρια άλλα παιδάκια ή ζευγάρι που μισεί τον νεοπλουτισμό και τη Μυκονίαση που έχει μολύνει τις Κυκλάδες και θέλει να χαρεί τον έρωτά του όσο πιο φυσικά μπορεί.
Πού μου προτείνεις να πάω να φάω και τι να δοκιμάσω;
Στη Σίκινο, ευτυχώς, δεν θα βρεις τρελές γκουρμεδιές. Αυτά τα πιάτα που χρειάζονται εξακόσιες λέξεις για να περιγραφούν δεν υπάρχουν εδώ. Απλά πράγματα: Μαγειρευτά από την Κάλλια στη Κληματαριά στη Χώρα και από την Μαργαρίτα στο Μελτέμι στην Αλοπρόνοια.
Ψάρι φρέσκο στην παραλία του Άη Γιώργη στην Αλμύρα, κάθε πρωί νωρίς έρχεται το καϊκι που φέρνει τα ψάρια. Σουβλάκι στο Στέκι του Γαρμπή στη Χώρα όπου δοκιμάζεις το «Σικινιώτικο» με ξυνόγαλο. Μεγάλη ποικιλία σε παραδοσιακά πιάτα στην Κάπαρη που διαλέγεις πιάτα με… κάπαρη, επίσης στη Χώρα. Ιταλική πινελιά θα βρεις στη κουζίνα στο Σελλάδι, στη Χώρα, προτίμησε τις μακαρονάδες τους.
Αίσθηση μοντέρνου μεζεδοπωλείου έχεις στη καινούργια «Θάλασσα» στο λιμάνι της Αλοπρόνοιας και εστιατόριο υψηλότερων απαιτήσεων με θέα που δεν βρίσκεις εύκολα λόγια να περιγράψεις, βρίσκεις στο Οινοποιείο Μάναλη στα δυτικά του νησιού, στον δρόμο προς Επισκοπή.
Ποιες είναι οι καλύτερες παραλίες, οι κοσμικές κι εκείνες που θα απομονωθώ;
Η Σίκινος δεν έχει πολλές παραλίες. Έχει τέσσερις, στη μια πας με βάρκα, στου Μάλτα. Δοκίμασέ το να πας, αξίζει. Ο Αη Γιώργης είναι το must, δεν είναι μεγάλη παραλία αλλά είναι …εξακάθαρη, έχει αλμυρίκια, χώρο να ξαπλώσεις, βράχια για περιήγηση πάνω και κάτω από το νερό, ανάβεις κι ένα κερί στον Άη Γιώργη άμα το νιώσεις. Η Αλοπρόνοια στο λιμάνι είναι η busy παραλία όπου είναι το βασίλειο των πιτσιρικιών και των οικογενειών αλλά δεν χαλάει κανένα νεαρό παιδί του νησιού που συνυπάρχει μαζί τους.
Αν είσαι της περιπέτειας θα πας νοτιότερα από την Αλοπρόνοια στους όρμους του Αγ. Παντελεήμονα και των Σαντοριναίικων κι απομονώνεσαι εντελώς σε μια θάλασσα κρύσταλλο αλλά έχει περπάτημα 1 ή 2 ωρών και θέλει να κουβαλάς σκιά. Υπάρχει και το Διαλισκάρι, πας με δρόμο ή και με τα πόδια από Αλοπρόνοια και αν θέλεις πετάς και το μαγιό σου.
Σημαντικό, και νοιώθουμε περήφανοι γι’ αυτό: στη Σίκινο με απόφαση δημοτικής Αρχής, δεν μπαίνουν στις παραλίες ομπρελοκαθίσματα για ενοικίαση, παρά μόνο ομπρέλες του δήμου για δωρεάν σκιά.
Ένας επισκέπτης στη Σίκινο πρέπει σίγουρα να…;
…να ξεχάσει τις στιλιζαρισμένες διακοπές σε τουριστικά νησιά. Πρέπει να ξανά-ανακαλύψει τα παλιά καλοκαίρια του που ήταν πολύ απλά. Έχει δύο σούπερμάρκετ που θα βρει το 95% από όσα ψωνίζει πάντα στη πόλη, μάλλον δεν θα βρει μάνγκο όμως και εβδομήντα μάρκες από κάθε προϊόν. Θα ξαναχρησιμοποιήσει πετσέτα πάνω στην άμμο και θα αράξει σε πεζούλι πέτρινο για να θαυμάσει ηλιοβασίλεμα στο καστρομονάστηρο της Ζωοδόχου Πηγής πάνω από τη Χώρα ή στον Άγιο Γεώργιο πάνω από την Επισκοπή, χωρίς χιλιάδες λαού να χειροκροτούν γύρω του που τα κατάφερε επιτέλους ο ήλιος να δύσει. Πρέπει σίγουρα να είναι απλός άνθρωπος.
Ως και η διασκέδαση είναι απλή, στον Ανέμελο, στο Σουλάτσο και στο Κάστρο πάνω στη Χώρα ή στο Μαρκόνι δίπλα στη θάλασσα στην Αλοπρόνοια. Ούτε χοροί πάνω στα τραπέζια, ούτε χαρτοπετσέτες και άτομα που πήγαν «να δουν και να τα δουν», απλή διασκέδαση, ουσιαστικού τύπου.
Επίσης, σίγουρα ένας επισκέπτης πρέπει να πάει στην Επισκοπή. Ένα μνημείο 18 αιώνων που τους πρώτους τέσσερις ήταν μαυσωλείο μιας σπουδαίας γυναίκας, της Νεικώς, και τους τελευταίους δεκατέσσερις είναι ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου. Δεν έχει γκρεμίσει ποτέ και πρόσφατα αναστηλώθηκε και θα δείτε πως παντρεύεται ο αρχαίος κόσμος με τον Χριστιανικό με απόλυτη αρμονία.
Ποιο είναι το μυστικό που ξέρουν μόνο οι λόκαλς;
Ότι το μελτέμι φυσάει τη μέρα κι όχι το βράδυ, οπότε μη παρασυρθείτε από την νηνεμία της νύχτας και αφήσετε παντζούρια και πόρτες χωρίς να τα σφηνώσετε με κάτι, το πρωί θα ξυπνήσετε με τα κρουστά των Stomp στο αυτί σας. Μέσα.
Τι πρέπει να αγοράσω από τη Σίκινο;
Στη πλατεία θα αγοράσετε χειροποίητα δώρα αλλά και χειροποίητα είδη βρώσιμα και ντόπια στο Artikas στην πλατεία και θα πάρετε μέλι αν έρθετε μετά τις τελευταίες μέρες του Ιουλίου (ζητήστε τον παπά Θοδωρή στη Παντάνασσα ή τον γιό του που οδηγεί το λεωφορείο ή τον Γιάννη και την Παντελία στην απέναντι από το λιμάνι πλευρά της Αλοπρόνοιας). Ζητήστε κάπαρη ολούθε, όλο και κάποιος μαζεύει και ρωτήστε για τις 3-4 Σικινιώτισσες που τυροκομούν στο σπίτι τους και φτιάχνουν ξυνόγαλο, πάρτε μισό κιλό στο δωμάτιο να έχετε τυράρα να αλείφετε στο ψωμί από τον φούρνο του Ζαγοραίου κάθε πρωί.
